Υπερδιπλασιάστηκε, λόγω της παιδικής παχυσαρκίας, τα τελευταία 20 χρόνια, στις ηλικίες 5-19 ετών, η εμφάνιση λιπώδους διήθησης ήπατος, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κίρρωση ήπατος.
Η λιπώδης διήθηση ήπατος είναι η πιο κοινή αιτία χρόνιας ηπατικής νόσου σε πολλές χώρες και σύμφωνα με εκτιμήσεις στην Ευρώπη τα ποσοστά εμφάνισης της νόσου κυμαίνονται από 1,3% έως 22,5% σε παιδιά ηλικίας 3–18 ετών.
43ο Πανελλήνιο Συνεδρίου Γαστρεντερολογίας
Τα παραπάνω επισημαίνει η παιδίατρος – παιδογαστρεντερολόγος, επίκουρη καθηγήτρια στην Γ’ Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική του ΕΚΠΑ, υπεύθυνη της Παιδιατρικής Μονάδας Παιδο-Γαστρεντερολογίας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου “Αττικόν”, Σμαραγδή Φεσσάτου στο πλαίσιο του 43ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Γαστρεντερολογίας, που διεξάγεται στην Θεσσαλονίκη.
Τα παιδιά και οι έφηβοι, όπως σημειώνει η κ. Φεσσάτου, μπορούν να εκδηλώσουν όλο το φάσμα της σοβαρότητας της λιπώδους διήθησης του ήπατος, συμπεριλαμβανομένης της στεάτωσης, δηλαδή της εναπόθεσης λίπους στο ήπαρ, της στεατοηπατίτιδας (της φλεγμονής με καταστροφή κυττάρων) με ή χωρίς ίνωση και της κίρρωσης τελικού σταδίου.
Επιπλέον, υπάρχουν ισχυρά πληθυσμιακά δεδομένα που υποδηλώνουν ότι η παχυσαρκία στα τέλη της εφηβείας και στις αρχές της ενηλικίωσης αυξάνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο κίρρωσης και καρκίνου του ήπατος. Ποσοστό έως και το 70% των παιδιατρικών ασθενών με λιπώδη διήθηση του ήπατος που υποβλήθηκαν σε βιοψία, σύμφωνα με την κ. Φεσσάτου, έχουν κάποιου βαθμού ηπατική ίνωση.
«Επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν στην πρώιμη ενήλικη ζωή»
Όπως επισημαίνει η κ. Φεσσάτου επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν στην πρώιμη ενήλικη ζωή, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης για μεταμόσχευση ήπατος. Υπάρχουν αναφορές περιστατικών της νόσου που εξελίσσονται σε ηπατική ανεπάρκεια, καθιστώντας αναγκαία τη μεταμόσχευση ήπατος. Επιπλέον έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκίνου σε παιδιά και εφήβους.
Σύμφωνα με την κ. Φεσσάτου, η περίμετρος της μέσης για τον προσδιορισμό της σπλαχνικής παχυσαρκίας μπορεί να προβλέψει τον κίνδυνο για αντίσταση στην ινσουλίνη και μεταβολικό σύνδρομο. Σε παχύσαρκα παιδιά και εφήβους, κάθε αύξηση 5 εκατοστά στην περίμετρο της μέσης, αυξάνει κατά 1,4 την πιθανότητα για λιπώδη διήθηση του ήπατος.
«Παιδιά που γεννιούνται από διαβητικές ή παχύσαρκες μητέρες έχουν αυξημένο υποδόριο λίπος κατά τη γέννηση και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν μεταβολικό σύνδρομο ήδη από την ηλικία των 6 ετών. Η υπερβολική παχυσαρκία οδηγεί πάντα σε ηπατική στεάτωση μέσω της αντίστασης στην ινσουλίνη» αναφέρει η κ. Φεσσάτου.
