Το σμάλτο που προστατεύει τα ανθρώπινα δόντια και τους επιτρέπει να δαγκώνουν γερά, έχει μια απρόσμενη προέλευση: τα λέπια ψαριών που ζούσαν πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.
Το λευκό και γυαλιστερό σμάλτο είναι ο σκληρότερος ιστός που παράγεται σήμερα στο σώμα των ανθρώπων και των άλλων σπονδυλωτών ζώων, έως τώρα όμως οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι για την προέλευσή του.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο Περ ‘Αλμπεργκ του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανακάλυψαν και μελέτησαν το απολίθωμα του ψαριού Andreolepis, το οποίο ζούσε πριν από 425 εκατ. χρόνια στη Σουηδία και είχε ένα λεπτό στρώμα σμάλτου πάνω στα λέπια του.
Ένα άλλο ψάρι με την ονομασία «Psarolepis», που ζούσε στην Κίνα πριν από 415 εκατ. χρόνια, επίσης είχε σμάλτο πάνω στα λέπια του, αλλά και στα οστά του προσώπου του. Κανένα από τα δύο ψάρια δεν είχε ακόμη σμάλτο στα δόντια του, κάτι που συνέβη μόνο μετά από εξελικτική πορεία εκατομμυρίων ετών.
Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δείχνει ότι η αδαμαντίνη εξελίχθηκε σε άλλα σημεία του σώματος και άργησε να «μετακομίσει» στα δόντια. Τα ψάρια είναι οι πρόγονοι των ζώων της ξηράς, μεταξύ των οποίων ο άνθρωπος και τα άλλα θηλαστικά. Σήμερα τα περισσότερα ψάρια δεν παράγουν πια σμάλτο στον οργανισμό τους.
«Η ανακάλυψη είναι σημαντική, επειδή είναι απρόσμενη. Στους ανθρώπους το σμάλτο υπάρχει μόνο στα δόντια τους και είναι ζωτικό για τη λειτουργία τους, συνεπώς είναι φυσικό να υποθέσει κανείς ότι εκεί εξελίχθηκαν επίσης, αλλά φαίνεται πως δεν είναι έτσι», δήλωσε ο ‘Αλμπεργκ.
