Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η απώλεια μνήμης ήταν «προάγγελος» για την άνοια, καθώς το να γίνεται κάποιος ολοένα και περισσότερο ξεχασιάρης, αποτελεί το πιο σύνηθες σύμπτωμα για τις νόσους που έχουν να κάνουν με την απώλεια γνωστικής λειτουργίας.
Τι δείχνει όμως πρόσφατη έρευνα;
Πρόσφατα, Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν πως οι αλλαγές στη γλώσσα και στον τρόπο έκφρασης όπως πχ οι μακροσκελείς προτάσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντική ένδειξη ότι κάποιος είναι στα πρώτα στάδια της άνοιας.
Η έρευνα αυτή εξέτασε 22 υγιή άτομα, 24 υγιή άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και 22 άτομα με ήπια γνωστική εξασθένηση (MCI) – η κατάσταση ανάμεσα στη φυσιολογική γήρανση και την άνοια.
Η Janet Cohen Sherman, από το Massachusetts General Hospital της Βοστόνης, μίλησε για τα ευρήματά της έρευνας αυτής, που ήταν και επικεφαλής, στο μεγαλύτερο επιστημονικό συνέδριο του κόσμου.
Μιλώντας στην American Association for the Advancement of Science (AAAS), ετήσια έκθεση της Βοστόνης, η Dr. Sherman εξηγεί: «Δημιουργήσαμε μια απλή εργασία» και συνεχίζει «δώσαμε στα άτομα τρεις λέξεις και τους ζητήσαμε να δημιουργήσουν μια φράση με αυτές τις λέξεις».
Η ομάδα της εντόπισε μια πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων ομάδων ανθρώπων και της τελευταίας ομάδας που ήταν στα πρώτα στάδια της άνοιας καθώς οι τελευταίοι σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας «είχαν δυσκολία ενσωμάτωσης των λέξεων και τον εννοιών στη δομή του λόγου, χρησιμοποιώντας φράσεις μεγάλες με αναποτελεσματικό τρόπο για να μεταφέρουν μια έννοια», καθώς επίσης επαναλάμβαναν πολλές φορές το ίδιο πράγμα και σταδιακά χρησιμοποιούσαν όλο και λιγότερες ξεχωριστές και μοναδικές λέξεις.
Η ίδια καταλήγει: «Η νόσος Alzheimer είναι μια νόσος που έχει να κάνει με τη μείωση της γνωστικής λειτουργίας, αυτό είναι που την καθορίζει. Έτσι όταν υπάρχει μια αλλαγή στις συνήθειες σας πρέπει να ανησυχείτε».
Τόνισε ότι οι άνθρωποι που ήδη τείνουν να έχουν μακροσκελείς συνομιλίες δε θα πρέπει να ανησυχούν αλλά, σύμφωνα πάντα με την ίδια, «θα πρέπει να ανησυχούν εάν εντοπίσουν αλλαγή στην ικανότητά τους να επικοινωνούν αποτελεσματικά και συνοπτικά».
Η Dr. Sherman αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η νόσος Alzheimer είναι η ανίχνευση των αλλαγών από πολύ νωρίς, όταν είναι ακόμα ανεπαίσθητες, καθώς και να μπορούμε να διακρίνουμε τις αλλαγές αυτές από τις αλλαγές που γνωρίζουμε ότι μπορούν να συμβούν σε με φυσιολογική γήρανση».
Είναι γεγονός πως μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κάποια θεραπεία. Όμως, μια έγκαιρη διάγνωση δίνει τη δυνατότητα στους πάσχοντες να δεχτούν μια υποστήριξη, και να βοηθηθούν περισσότερο σ’ότι αφορά την προετοιμασία και τα σχέδια για το μέλλον της ζωής τους. Με την κατάλληλη βοήθεια και υποστήριξη, οι ασθενείς θα είναι σε θέση να ζήσουν μία δραστήρια και πλήρη ζωή.
