σύμφωνα με τα ευρήματα μιας μελέτης που διεξήχθη από το Purdue University και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Biological Chemistry.
Ουσιαστικά, η piceatannol φάνηκε να αλλάζει το χρονοδιάγραμμα στην έκφραση των γονιδίων αλλά και τις λειτουργίες των γονιδίων και τη δράση της ινσουλίνης κατά τη διάρκεια της λιπογένεσης, διαδικασία κατά την οποία τα αρχέγονα λιπώδη κύτταρα μετατρέπονται σε ώριμα. Έτσι, παρουσία της ουσίας αυτής παρατηρήθηκε μια καθυστέρηση ή ακόμα και πλήρης αναστολή της διαδικασίας λιπογένεσης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η piceatannol προσδένεται στους υποδοχείς της ινσουλίνης που βρίσκονται στην επιφάνεια των ανώριμων λιποκυττάρων στο πρώτο στάδιο της λιπογένεσης, μπλοκάροντας την ικανότητα της ινσουλίνης να ελέγχει τους κυτταρικούς κύκλους και να ενεργοποιεί την έκφραση γονίδιων που επάγουν περαιτέρω τα στάδια σχηματισμού των λιποκυττάρων. Ουσιαστικά, η piceatannol μπλοκάρει τις πορείες που απαιτούνται για να ωριμάσουν και να αναπτυχθούν τα ανώριμα κύτταρα.
Έτσι, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ο έλεγχος της διαδικασίας της λιπογένεσης μπορεί να αποτελέσει ένα τρόπο για τον έλεγχο της συσσώρευσης λίπους στα λιποκύτταρα και κατά συνέπεια για τον έλεγχο της αύξησης του βάρους. Βέβαια, θα πρέπει να βελτιωθεί η σταθερότητα της συγκεκριμένης ένωσης ώστε να επιτυγχάνεται η διατήρηση των επιπέδων εκείνων στην αιματική κυκλοφορία που μπορεί να έχουν βιολογικές δράσεις.
Πηγή: neadiatrofis.gr
