Ζήσης Ψάλλας
Η χρόνια χρήση αλκοόλ είναι μια κύρια αιτία ηπατικής βλάβης και θανάτου: Περίπου 30.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες πεθαίνουν ετησίως από αλκοολικές ηπατικές ασθένειες, όπως η κίρρωση. Μεταξύ των αρνητικών επιπτώσεων της υπερβολικής χρήσης αλκοόλ είναι και η ικανότητά του να επηρεάζει δυσμενώς το μικροβίωμα του εντέρου, αν και το πώς συμβαίνει αυτό είναι ένα μυστήριο, καθώς η πλειονότητα του αλκοόλ που καταναλώνεται απορροφάται από το στόμα και το στομάχι και δεν φτάνει στα έντερα.
Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις στο Nature Communications, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Σαν Ντιέγκο, μαζί με συναδέλφους τους, προτείνουν μια εξήγηση: Ο επαναπρογραμματισμός της μικροχλωρίδας του εντέρου προκαλείται από το οξικό άλας που παράγεται από το ήπαρ το οποίο διαχέεται πίσω στα έντερα όπου γίνεται μια πηγή άνθρακα για την υποστήριξη της ανάπτυξης ορισμένων βακτηρίων.
«Μπορείτε να το σκεφτείτε λίγο σαν να ρίχνετε λίπασμα σε έναν κήπο», δήλωσε ο Karsten Zengler, καθηγητής στα τμήματα Παιδιατρικής και Βιομηχανικής στο UC San Diego School of Medicine. «Το αποτέλεσμα είναι μια έκρηξη ανισορροπημένης βιολογικής ανάπτυξης, που ωφελεί ορισμένα είδη και άλλα όχι».
Το οξικό είναι ένα θρεπτικό συστατικό που χρησιμοποιείται στον κυτταρικό μεταβολισμό και παίζει ρόλο στη ρύθμιση της όρεξης, στην κατανάλωση ενέργειας και στην ανοσολογική απόκριση. Αλλά σε υπερβολικά επίπεδα όμως, σχετίζεται με μεταβολικές αλλαγές που συνδέονται με ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Ο Zengler και οι συνεργάτες του έδωσαν σε ποντίκια ένα μόριο που μπορούσε να διασπαστεί σε τρία οξικά άλατα στο έντερο των τρωκτικών. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η εντερική μικροχλωρίδα των ζώων μεταβλήθηκε από το πρόσθετο οξικό άλας με τρόπο παρόμοιο με αυτό που παρατήρησαν όταν τάιζαν τα ποντίκια με αλκοόλ, αλλά χωρίς τις καταστροφικές επιπτώσεις στο συκώτι τους.
«Η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται με χαμηλότερη εντερική έκφραση αντιμικροβιακών μορίων. Τα άτομα με ηπατική νόσο που σχετίζεται με το αλκοόλ συνήθως έχουν βακτηριακή υπερανάπτυξη στα έντερά τους», δήλωσε ο Zengler. «Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο μεταβολισμός της μικροβιακής αιθανόλης δεν συμβάλλει σημαντικά στη δυσβίωση του μικροβιώματος του εντέρου (ανισορροπία) και ότι το μικροβίωμα που μεταβάλλεται από το οξικό δεν παίζει σημαντικό ρόλο στην ηπατική βλάβη».
