Θέλετε να μειώσετε τον κίνδυνο εγκεφαλικού; Κάντε δουλειές σπιτιού

Θάνος Ξυδόπουλος

Οι επικίνδυνες συνέπειες της παρατεταμένης αδράνειας στον άνθρωπο είναι ευρέως γνωστές. Το πολύ κάθισμα οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη τύπου 2 και άλλων χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης. Για να αντισταθμίσουν τις σοβαρές παρενέργειες ενός καθιστικού τρόπου ζωής, οι γιατροί συνιστούν στους ενήλικες να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης αερόβιας άσκησης την εβδομάδα.

Μια νέα μελέτη από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο, που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open, διαπίστωσε τώρα ότι οι καθημερινές δραστηριότητες πιο ελαφριάς έντασης, όπως οι δουλειές του σπιτιού, μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού.

«Η σωματική δραστηριότητα ελαφριάς έντασης μπορεί να περιλαμβάνει σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα, σκούπισμα του δαπέδου, πλύσιμο αυτοκινήτου, βόλτα αναψυχής, τέντωμα ή παιχνίδι», δήλωσε ο Steven Hooker, πρύτανης του Κολλεγίου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. «Παρατηρήσαμε ότι τόσο η σωματική δραστηριότητα όσο και η καθιστική ζωή επηρεάζουν ανεξάρτητα τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η έρευνά μας δείχνει ότι οι στρατηγικές για την πρόληψη του εγκεφαλικού θα πρέπει να επικεντρώνονται και στα δύο».

Ο Hooker και οι συνεργάτες του μέτρησαν τόσο τον χρόνο που οι συμμετέχοντες ήταν καθιστικοί όσο και τη διάρκεια και την ένταση της σωματικής δραστηριότητας σε 7.600 ενήλικες ηλικίας 45 ετών και άνω και στη συνέχεια συνέκριναν τα δεδομένα με τη συχνότητα εγκεφαλικών επεισοδίων στους συμμετέχοντες για ένα χρονικό διάστημα άνω των επτά ετών. Διαπίστωσαν ότι όσοι έκαναν καθιστική ζωή για 13 ώρες ή περισσότερες την ημέρα είχαν 44% αυξημένο κίνδυνο να πάθουν εγκεφαλικό.

«Τα ευρήματα είναι πιο ισχυρά επειδή η δραστηριότητα και η καθιστική συμπεριφορά μετρήθηκαν με ένα επιταχυνσιόμετρο, παρέχοντας πολύ πιο ακριβή δεδομένα από προηγούμενες μελέτες που βασίζονταν σε αυτοαναφερόμενα μέτρα», δήλωσε ο Hooker.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη φορούσαν ένα επιταχυνσιόμετρο τοποθετημένο στο ισχίο, έναν ευαίσθητο ανιχνευτή κίνησης που κατέγραφε με ακρίβεια τη σωματική δραστηριότητα και τη διάρκεια του καθίσματος και της αδράνειας.

Διαβάστε ακόμη...