Τα παθογόνα κρύβονται στις υδραυλικές εγκαταστάσεις των σπιτιών και των νοσοκομείων

Ζήσης Ψάλλας

Ειδικοί του Πανεπιστημίου Flinders, στην Αυστραλία, προειδοποιούν σε μελέτη τους ότι ορισμένες μέθοδοι επεξεργασίας του πόσιμου νερού μπορεί να είναι αναποτελεσματικές έναντι των υδατογενών μικροοργανισμών που αποτελούν απειλή για άτομα με υποβαθμισμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης, ορισμένα σημεία χρήσης του νερού όπως βρύσες και ντους μπορεί να δημιουργήσουν καταφύγια για την ανάπτυξη αυτών επικίνδυνων μικροοργανισμών.

Οι ηλικιωμένοι, τα νεογνά και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε λοιμώξεις που μεταδίδονται με νερό. 

Συνιστώνται τακτικές αλλαγές στα φίλτρα βρύσης, έλεγχοι συντήρησης του ζεστού νερού (για θερμότητα και πίεση) και αποτελεσματικός καθαρισμός των βρυσών και του ντους, αν είστε ασθενείς με χαμηλό ανοσοποιητικό που λαμβάνετε υγειονομική περίθαλψη στο σπίτι ή ακολουθείτε μετεγχειρητική θεραπεία.

Η υγειονομική περίθαλψη στο σπίτι έχει προκύψει ως εναλλακτική λύση στην εκτεταμένη νοσηλεία στα νοσοκομεία -ειδικά εν μέσω πανδημίας COVID-19, για να μειωθεί η επιβάρυνση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και να υποστηριχθούν άτομα με πιθανές μακροχρόνιες παρενέργειες του αναπνευστικού.

«Αυτά τα μέτρα μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κινδύνου λόγω υδατογενών λοιμώξεων στην κατ' οίκον φροντίδα», είπε η επικεφαλής της μελέτης Claire Hayward, από το Κολέγιο Επιστήμης και Μηχανικής του Πανεπιστημίου Flinders.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Current Opinion in Infectious Diseases βρήκε στοιχεία για το νερό των νοσοκομείων ως πιθανή πηγή μόλυνσης, ακόμη και για μικροβιακούς και ανθεκτικούς σε πολλά αντιβιοτικά οργανισμούς.

«Τα βιοφίλμ που σχηματίζονται σε βρύσες, ντους, αποχετεύσεις και άλλες εξόδους νερού παρέχουν μια ιδανική θέση για να φιλοξενήσουν επικίνδυνα και ανθεκτικά στα αντιβιοτικά παθογόνα που προέρχονται από το νερό παροχής ή την ανθρώπινη μικροχλωρίδα λόγω του πλυσίματος των μολυσμένων χεριών», ανέφερε η Hayward.

Τα υδατογενή παθογόνα των υδραυλικών εγκαταστάσεων μπορεί να είναι ανθεκτικά στα απολυμαντικά και να επιμένουν σε καταφύγια με χαμηλά θρεπτικά συστατικά και στη συνέχεια να σχηματίζουν βιοφίλμ ικανά να υποστηρίξουν άλλα σχετικά παθογόνα.

Από τη στιγμή που αυτά τα βιοφίλμ εγκατασταθούν σε επιφάνειες υδραυλικών εγκαταστάσεων, υπάρχουν πολλοί τρόποι μόλυνσης και μετάδοσης. Ο σχεδιασμός των συσκευών εξόδου που οδηγούν σε πιτσίλισμα και αερόλυμα νερού μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης.

 

Διαβάστε ακόμη...