Τα παραπανίσια κιλά συνδέονται με καθυστερημένη επούλωση μετά από χειρουργική επέμβαση μείωσης στήθους

Ζήσης Ψάλλας

Για γυναίκες που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση μείωσης μαστού (μειωτική μαστοπλαστική), ο υψηλότερος Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καθυστερημένη επούλωση τραυμάτων, αναφέρει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Plastic and Reconstructive Surgery.

Η μειωτική μαστοπλαστική είναι το πρότυπο φροντίδας για τη μείωση των σωματικών συμπτωμάτων (όπως πόνος στην πλάτη και τον αυχένα) και τη βελτίωση της ψυχολογικής ευεξίας (όπως κακή εικόνα σώματος και χαμηλή αυτοεκτίμηση) σε γυναίκες με μεγάλο στήθος (μακρομαστία).

Για την αξιολόγηση του ΔΜΣ και άλλων πιθανών παραγόντων κινδύνου για επιπλοκές, ο Δρ. Payton και οι συνεργάτες του εξέτασαν την εμπειρία του τμήματός τους με 277 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε πλαστική μείωσης μαστού μεταξύ 2014 και 2018. Η μέση ηλικία ήταν τα 36 έτη και ο μέσος ΔΜΣ 30 (kg/m2). Αν και οι περισσότεροι ήταν πάνω από αυτό το όριο του ΔΜΣ, οι ασθενείς ήταν γενικά υγιείς, με χαμηλά ποσοστά άλλων προβλημάτων υγείας.

Σχεδόν οι μισοί ασθενείς παρουσίασαν μικρές επιπλοκές, για την ακρίβεια το 49%. Η πιο κοινή κατηγορία ήσσονος σημασίας επιπλοκών ήταν τα επιφανειακά προβλήματα επούλωσης τραυμάτων, που εμφανίστηκαν στο 42% των ασθενών. Οι μείζονες επιπλοκές ήταν ασυνήθιστες και εμφανίστηκαν στο 4,3% των ασθενών. Στην αρχική ανάλυση, ο ΔΜΣ δεν είχε σχέση με τον κίνδυνο μικρών ή μεγάλων επιπλοκών.

Οι ασθενείς σε υψηλότερες κατηγορίες ΔΜΣ ήταν πιο πιθανό να έχουν καθυστερημένη επούλωση πληγών, με χρόνους επούλωσης μεγαλύτερους από δύο μήνες. Οι γυναίκες με υψηλότερο ΔΜΣ είχαν επίσης μεγαλύτερους χειρουργικούς χρόνους και μεγαλύτερες ποσότητες ιστού που αφαιρέθηκαν κατά τη χειρουργική επέμβαση. Η μεγαλύτερη ηλικία συσχετίστηκε επίσης με αυξημένο ποσοστό μικροεπιπλοκών.

Μετά την προσαρμογή για την ηλικία, ο υψηλός ΔΜΣ παρέμεινε σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τραύματα που απαιτούσαν πάνω από δύο μήνες για να επουλωθούν. Για κάθε 5 kg/m2 αύξηση του ΔΜΣ, οι εκτιμώμενες πιθανότητες καθυστερημένης επούλωσης πληγών αυξάνονταν κατά 77%.

Η μεγαλύτερη ηλικία ήταν ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για μικρές επιπλοκές στην προσαρμοσμένη ανάλυση. Για κάθε δεκαετία ηλικίας, οι εκτιμώμενες πιθανότητες για μικρές επιπλοκές αυξήθηκαν κατά 22%.

Η μελέτη προσθέτει σε προηγούμενα στοιχεία ότι ο ΔΜΣ είναι ένας παράγοντας κινδύνου για επιπλοκές μετά από μειωτική μαστοπλαστική και είναι η πρώτη που επικεντρώνεται σε χρόνους επούλωσης πληγών μεγαλύτερους από δύο μήνες.

 

Διαβάστε ακόμη...