– Καλό είναι στο πιάτο του παιδιού να υπάρχει το κυρίως γεύμα (π.χ. κοτόπουλο με ρύζι) παράλληλα με ωμά ή βραστά λαχανικά έτσι ώστε το παιδί να καταλάβει πως στο γεύμα του θα πρέπει να καταναλώνει τρόφιμα και από όλες τις ομάδες τροφών. Αν τα λαχανικά βρίσκονται σε διαφορετικό πιάτο συνήθως, στο κέντρο του τραπεζιού, το πιο πιθανό είναι το παιδί να τα αγνοήσει.
– Σερβίρουμε παιδικές μερίδες. Ένας απλός τρόπος για να υπολογίσουμε τις μερίδες είναι μία κουταλιά της σούπας από κάθε είδος φαγητού για κάθε χρόνο της ηλικίας του παιδιού.
Είναι δύσκολο για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να τρώνε αρκετή ποσότητα φαγητού σε τρία γεύματα έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Για το λόγο αυτό προσφέρουμε σνακ μεταξύ των γευμάτων 2 ώρες πριν το μεσημεριανό γεύμα και το απόγευμα, όπως φρούτα, φρέσκους χυμούς και γιαούρτι.
– Το φαγητό θα πρέπει να είναι καλομαγειρεμένο και μαλακό και το παιδί να μπορεί να το καταναλώσει με ευκολία. Κόβουμε το φαγητό σε μικρά κομμάτια. Αποφεύγουμε τις τροφές που μπορούν να προκαλέσουν πνιγμό (πχ ξηροί καρποί).
-Τα γεύματα θα πρέπει να αποτελούν ευχάριστες και χαλαρές στιγμές της ημέρας. Δεν είναι στιγμές για επιπλήξεις και τιμωρίες. Φροντίζουμε το παιδί να κάθεται άνετα στο τραπέζι, επιβραβεύουμε την καλή συμπεριφορά και δίνουμε την πρέπουσα προσοχή συμπεριλαμβάνοντάς το στην οικογενειακή συζήτηση.
– Αποφεύγουμε να δίνουμε γλυκά σε ένα παιδί σαν επιβράβευση. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε την υπερβολική κατανάλωση φαγητού.
– Κλείνουμε την τηλεόραση κατά την διάρκεια των γευμάτων, διότι αποσπά την προσοχή του παιδιού από το φαγητό.
– Το βασικότερο όλων είναι οι γονείς να δίνουν το καλό παράδειγμα. Οι γονείς, συνειδητά ή υποσυνείδητα, επηρεάζουν τις διατροφικές συνήθειες των μικρών παιδιών, διότι τα παιδιά έχουν την τάση να τους μιμούνται και να τους θεωρούν πρότυπα συμπεριφοράς. Τα γεύματα αποτελούν οικογενειακές στιγμές στα πλαίσια των οποίων η διατροφή μαθαίνεται στην πράξη και οι διατροφικές συνήθειες που αποκτούν τα νήπια από τους γονείς είναι συνήθειες που κατά πάσα πιθανότητα θα τους συνοδεύουν μία ολόκληρη ζωή. Επίσης πρέπει να προτρέπουμε το παιδί να τρώει αργά και με παύσεις.
– Υπάρχουν φορές που το παιδί αρνείται να φάει το κυρίως γεύμα. Στις περιπτώσεις αυτές, οι γονείς φοβούνται και πέφτουν στην παγίδα να του φτιάξουν κάτι πιο γευστικό, λιγότερο υγιεινό και με περισσότερες θερμίδες, προκειμένου να μη μείνει νηστικό. Αυτό βέβαια καταγράφεται από το παιδί και στη συνέχεια ακολουθείται ως τακτική.
– Το φαγητό δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο επιβράβευσης ή τιμωρίας.
Πηγή: iator.gr
