Σε σιωπηρή επιδημία δείχνει να εξελίσσεται η ενδομητρίωση, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που αναφέρουν ότι πάνω από 176 εκατομμύρια γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο πάσχουν από τη νόσο.
Η ενδομητρίωση δεν είναι μεταδοτικό νόσημα, ούτε καρκίνος, είναι μια όμως χρόνια πάθηση που μπορεί να στερήσει τη χαρά της γονιμότητας, αλλά και την καλή ποιότητα ζωής μιας γυναίκας.
Με δεδομένο ότι οι προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια είναι δυσοίωνες, οι γυναικολόγοι κάνουν έκκληση στις νέες γυναίκες να «υποψιαστούν» τη νόσο, αν έχουν πόνους κατά τη διάρκεια της περιόδου και της σεξουαλικής επαφής.
Οι γιατροί πιστεύουν ότι υπάρχει υποδιάγνωση στην ενδομητρίωση και όπως τονίζει ο γυναικολόγος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, Στέφανος Χανδακάς «το πρόβλημα είναι τεράστιο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο διαβήτης πλήττει 180 εκατομμύρια ( άνδρες και γυναίκες) διεθνώς, ενώ η ενδομητρίωση πλήττει μόνο τις γυναίκες και υπολογίζεται οτι εμφανίζεται σε 176 εκατομμύρια».
Οι περισσότερες γυναίκες ανακαλύπτουν ότι πάσχουν από ενδομητρίωση μετά από 3 με 5 χρόνια, καθώς η πάθηση δεν παρουσιάζει πάντα συμπτώματα. Ο μέσος όρος εμφάνισης της είναι τα 27χρόνια μιας γυναίκας και είναι μια χρόνια πάθηση κατά την οποία κύτταρα από το ενδομήτριο (το εσωτερικό της μήτρας) αναπτύσσονται σε άλλα σημεία συνήθως έξω από τη μήτρα. Τα σημεία όπου εμφανίζεται συχνότερα ενδομητρίωση είναι:το περιτόναιο, οι ωοθήκες,οι σάλπιγγες και η ουροδόχος κύστη.
Σε σπάνιες περιπτώσεις η ενδομητρίωση αναπτύσσεται στο έντερο ή ακόμα και σε άλλα όργανα (πνεύμονες, νεφρά).
Τα κύρια συμπτώματα της ενδομητρίωσης είναι πόνος στην περιοχή της κοιλιάς ή της λεκάνης, τόσο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή μετά(δυσπαρευνία), όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου (δυσμηνόρροια), αλλά και έντονη αιμορραγία και επώδυνη ούρηση κατά την περίοδο.
Ωστόσο, κάποιες από τις γυναίκες που έχουν ενδομητρίωση μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα. Για τον λόγο αυτό, οι γυναίκες έχουν ένα λόγο παραπάνω να εξετάζονται αν η μητέρα ή η αδελφή είχε ενδομητρίωση, αν ξεκίνησε η έμμηνος ρύση σε νεαρή ηλικία ή διαρκεί πάνω από επτά ημέρες και εάν έρχεται πιο συχνά από 27 ημέρες, αν δεν έχουν τεκνοποιήσει ακόμα, η αν έχουν διαγνωστεί με συγγενείς ανωμαλίες των έσω γεννητικών οργάνων.
«Η αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης γίνεται μόνο με χειρουργική επέμβαση συγχρόνως με την διαγνωστική λαπαροσκόπηση με στόχο την εξάλειψη και απομάκρυνση των εστιών της από όλα τα σημεία όπου εντοπίζεται» επισημαίνει ο Σ. Χανδακάς.
Η ενδομητρίωση μπορεί να διαγνωστεί μόνο με λαπαροσκόπηση μετά από ιστολογική εξέταση του ιστού. Επιπλέον, μπορεί να προσδιοριστεί ο βαθμός εξάπλωσης της ενδομητρίωσης και να αντιμετωπιστεί άμεσα χειρουργικά. Μπορούν ενδεχομένως να γίνουν κα άλλες εξετάσεις όπως μαγνητική τομογραφία, διορθικό υπερηχογράφημα,προκειμένου να εντοπισθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια οι εστίες της ενδομητρίωσης.
