Ρευματολογία είναι εκείνη η ειδικότητα της ιατρικής που ασχολείται με τη διερεύνηση και θεραπεία των παθήσεων που αφορούν στις αρθρώσεις, τα οστά, τους μυς, αλλά και εκείνων που μπορεί να προσβάλλουν όλα τα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού.
Ρευματολόγος είναι ο παθολόγος του μυοσκελετικού συστήματος. Είναι ο γιατρός που γνωρίζει να διερευνά και να θεραπεύει μη χειρουργικά, τις παθήσεις που σχετίζονται με τις αρθρώσεις, τα οστά, τη σπονδυλική στήλη, τους μυς και τα άλλα συστήματα που μπορεί να προσβάλλουν οι παθήσεις αυτές.
Υπάρχουν παθήσεις που είναι συστηματικές όπως η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, οι Αγγειίτιδες και άλλες που μπορεί να προσβάλλουν το δέρμα, τους πνεύμονες, τον εγκέφαλο, την καρδιά και τα αγγεία, τους νεφρούς και άλλα όργανα, εξηγεί ο κ. Δήμος Πατρίκος, Διευθυντής Ρευματολόγος στο .
Ποια είναι η κύρια εκδήλωση των ρευματικών νοσημάτων;
Ο πόνος στις αρθρώσεις (αρθραλγία) και η φλεγμονή, δηλαδή, η αρθρίτιδα (πόνος, διόγκωση, δυσκαμψία, ερυθρότητα, θερμότητα μιας ή περισσότερων αρθρώσεων) είναι οι δύο συχνότερες εκδηλώσεις των ρευματικών νοσημάτων
Τα ρευματικά νοσήματα είναι νοσήματα της 3ης ηλικίας;
Η 3η ηλικία χαρακτηρίζεται από γενική εκφύλιση του οργανισμού, διαδικασία που εκτείνεται και στις αρθρώσεις με την εμφάνιση της οστεοαρθρίτιδας που είναι η πιο συχνή πάθηση των αρθρώσεων. Όμως, οι ρευματικές παθήσεις εμφανίζονται σε όλες τις ηλικίες, από τη βρεφική μέχρι και τη γεροντική.
Ποιες εκδηλώσεις θα οδηγήσουν στο ρευματολόγο;
Επίμονος πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις, πρήξιμο σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις, δυσκαμψία στις αρθρώσεις ή τη μέση που διαρκεί πάνω από μία ώρα, καθώς και εμφάνιση δερματικών εξανθημάτων που συνοδεύονται από εκδηλώσεις στις αρθρώσεις ή πυρετό, μυϊκή αδυναμία, πόνους στους μυς.
Ποιες είναι οι συχνότερες ρευματικές παθήσεις και ποια η συχνότητά τους;
Ένας στους τέσσερις ανθρώπους πάσχει από κάποιο ρευματικό νόσημα. Η συχνότερη πάθηση είναι η Οστεοαρθρίτιδα (Εκφυλιστική Αρθροπάθεια) και ακολουθούν η Οσφυαλγία, η Αυχεναλγία, η Οστεοπόρωση, οι παθήσεις του εξωαρθρικού ρευματισμού (Τενοντίτιδες, Περιαρθρίτιδες, Ενθεσοπάθειες), κατόπιν τα άλλα φλεγμονώδη ρευματικά νοσήματα (Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, Ουρική Αρθρίτιδα, Ψωριασική Αρθρίτιδα, Ρευματική Πολυμυαλγία, Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, Αγγειίτιδες, Σκληρόδερμα κ.λπ.) και ακολουθούν άλλα σπανιότερα νοσήματα όπως τα μεταβολικά νοσήματα των αρθρώσεων και οστών κ.ά.
Ποιες εξετάσεις δείχνουν αν πάσχει κανείς από ρευματικό νόσημα;
Για την κάθε κατηγορία παθήσεων αλλά και την κάθε πάθηση ξεχωριστά, υπάρχουν κάποιες εξετάσεις που μπορεί να κατευθύνουν το γιατρό στη διάγνωση μιας ρευματικής πάθησης. Έτσι, επειδή το κύριο χαρακτηριστικό των περισσότερων ρευματικών παθήσεων είναι η φλεγμονή, η αύξηση της ταχύτητας καθίζησης και της CRP όταν συνοδεύει συμπτώματα που σχετίζονται με τις αρθρώσεις, τους μυς, το δέρμα μπορεί να θέσει/κινήσει/εγείρει την υποψία μιας ρευματοπάθειας. Η παρουσία στις εξετάσεις αίματος κάποιων αντισωμάτων όπως ο Ρευματοειδής Παράγων (το γνωστό ΡΑ τεστ). τα Αντιπυρηνικά Αντισώματα και άλλα, πρέπει να αξιολογηθεί από το ρευματολόγο, αφού, αν υπάρχουν και σχετικές εκδηλώσεις, μπορεί και να οφείλεται σε ρευματικό νόσημα, αλλά και να μην έχει καμιά σημασία. Δηλαδή ένα θετικό ΡΑ τεστ στις εξετάσεις κάποιου δεν δηλώνει την παρουσία Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας ιδιαίτερα αν δεν υπάρχουν συμπτώματα και εκδηλώσεις που να θέτουν/κινούν/δημιουργούν την υποψία της νόσου. Επιπλέον, οι απεικονιστικές μέθοδοι (ακτινογραφία, αξονική και μαγνητική τομογραφία) μπορεί να προσφέρουν, κατά περίπτωση, πληροφορίες για την παρουσία κάποιας ρευματικής πάθησης.
Είναι κληρονομικές οι ρευματικές παθήσεις;
Κάποιες από τις παθήσεις αυτές είναι κληρονομικές, αφού σχετίζονται με δείκτες (γονίδια) που κληρονομούνται. Η παρουσία τους δεν προδικάζει την εμφάνιση κάποιας ρευματοπάθειας, ενδεχομένως, όμως, να επηρεάζει τις πιθανότητες που έχει ένα άτομο να εμφανίσει μία από τις παθήσεις αυτές.
Υπάρχει θεραπεία για τις ρευματικές παθήσεις;
Δεν μπορεί να δοθεί μια συνολική απάντηση στο ερώτημα αυτό διότι κάποιες παθήσεις θεραπεύονται πλήρως, ενώ, σε κάποιες άλλες απλά περιορίζεται η εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, σήμερα, οι παθήσεις αυτές που στο πρόσφατο παρελθόν δημιουργούσαν σημαντική αναπηρία, επηρέαζαν σημαντικά την καθημερινότητα των ασθενών στη δουλειά, στο σπίτι και στις κοινωνικές δραστηριότητες, με την κατανόηση των μηχανισμών τους, την εξέλιξη της βιοτεχνολογίας και την ανάπτυξη νέων αποτελεσματικότερων φαρμάκων, στο Metropolitan Hospital, μπορεί να ελεγχθούν πλήρως ή να επιτευχθεί χρόνια ύφεσή τους, έτσι ώστε οι ασθενείς να είναι λειτουργικοί, να εργάζονται, να τεκνοποιούν, να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής και, για κάποια νοσήματα, καλύτερη επιβίωση.
