Η ωλένια νευρίτιδα αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη πιεστική νευροπάθεια, μετά το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Πρόκειται για πίεση του ωλένιου νεύρου, που προκαλεί διαταραχές στην αιμάτωση και κατ’ επέκταση στη λειτουργία του νεύρου.
Μολονότι μπορεί να συμβεί και στην παλαμιαία περιοχή του καρπού, ο αγκώνας αποτελεί τη συχνότερη ανατομική περιοχή παγίδευσης του νεύρου. Η συνεχής πίεση ή έλξη του ωλένιου νεύρου στον αγκώνα αποτελούν τα κύρια αίτια τραυματισμού του, αναφέρει ο κ. Κωνσταντίνος Τόλης MD, MSC, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Επιστημονικός Συνεργάτης Ιατρείου Άνω Άκρου – Μικροχειρουργικής, .
Παράγοντες μπορούν να σχετίζονται με την παγίδευση του ωλένιου νεύρου στον αγκώνα
Το γυναικείο φύλο, η ανατομία του αγκώνα, η παχυσαρκία, η επαγγελματική και η αθλητική δραστηριότητα φαίνεται ότι αποτελούν παράγοντες, που προδιαθέτουν σε πρόκληση της ωλένιας νευρίτιδας.
Καθημερινές δραστηριότητες που μπορεί να οδηγήσουν σε ωλένια νευρίτιδα
Η εμπειρία και η διεθνής βιβλιογραφία προτείνει ότι η επαναλαμβανόμενη ή/και βίαιη κάμψη-έκταση του αγκώνα, ή η αυξημένη, πολύωρη διατήρησή του σε σταθερή γωνία <90ο επηρεάζει την αιμάτωση του νεύρου. Αναφορικά αυτές είναι:
- Άρση μεγάλου βάρους (weightlifting).
- Ακοντισμός.
- Ρυθμική ή ενόργανη γυμναστική.
- Η εμβρυική στάση ύπνου.
- Εργασία σε εργοστασιακή γραμμή παραγωγής.
- Εργασία γραφείου με μακροχρόνια χρήση Η/Υ.
- Επαγγέλματα όπως ξυλουργοί, ηλεκτρολόγοι, μουσικοί.
Πώς εκδηλώνεται
Στην αρχή εκδηλώνεται με έλλειψη ή διαταραχή της αίσθησης στο μικρό δάκτυλο και την ωλένια πλευρά του παράμεσου. Μπορεί να συνδυάζεται με πόνο στον αγκώνα ή αίσθημα «ηλεκτρισμού» στην εσωτερική επιφάνεια του αγκώνα, κυρίως κατά τις νυχτερινές ώρες. Η σταδιακή απώλεια δύναμης δραγμού στο χέρι, η ανικανότητα διαχωρισμού και κίνησης των δακτύλων, η ατροφία του χεριού αποτελούν ενδείξεις προχωρημένης νόσου.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ωλένιας νευρίτιδας
Η διαπίστωση της βλάβης του ωλένιου νεύρου βασίζεται καταρχήν στην κλινική διάγνωση από έμπειρο χειρουργό Άνω άκρου-Μικροχειρουργικής, βάσει συγκεκριμένων δοκιμασιών ελέγχου των νεύρων. Στη συνέχεια οι ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις μπορούν να επιβεβαιώσουν την πάθηση.
Συντηρητική αγωγή
Σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα συνιστάται η διαφοροποίηση καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως η αλλαγή στάσης ύπνου. Η χρήση ναρθήκων για μικρό διάστημα μπορεί να συνταγογραφηθεί. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό ήπιων παυσίπονων (π.χ. παρακεταμόλη) με αντιφλεγμονώδη, καθώς και συνδυασμό πολυβιταμινών του συμπλέγματος βιταμίνης Β.
Πότε χειρουργείται η ωλένια νευρίτιδα;
Όταν η κλινική εξέταση και ο εργαστηριακός έλεγχος επιβεβαιώνουν την πάθηση, επιβάλλεται η χειρουργική επέμβαση.
Σε τι στοχεύει η χειρουργική επέμβαση, ποια είναι η κατάλληλη τεχνική;
Η αποσυμπίεση του ωλένιου νεύρου στην περιοχή του αγκώνα είναι ο κύριος στόχος. Ο τύπος της επέμβασης με τεχνικές Μικροχειρουργικής καθορίζεται διεγχειρητικά από τον εξειδικευμένο χειρουργό Άνω άκρου-Μικροχειρουργικής, ώστε να επέλθει το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Πότε επιστρέφει στην καθημερινότητά του ο ασθενής;
Η βαρύτητα της βλάβης και ο τύπος της επέμβασης καθορίζουν την επάνοδο στην εργασία. Συνήθως ο χρόνος ποικίλει από 1 μήνα ως 3 μήνες μετεγχειρητικά.
Τι συμβαίνει στην περίπτωση που δεν επιθυμεί ο ασθενής να χειρουργηθεί για διαγνωσμένη ωλένια νευρίτιδα;
Η μόνιμη απώλεια της αισθητικότητας στην ωλένια πλευρά του χεριού (μικρό δάκτυλο και 50% του παράμεσου), ακολουθούμενη από εκτεταμένη ατροφία των μυών του χεριού οδηγεί σε αναπηρία.
Επανέρχεται στο φυσιολογικό η αισθητικότητα που παρέχει το ωλένιο νεύρο στο χέρι;
Η επαναφορά της αισθητικότητας εξαρτάται από το βαθμό της βλάβης, αλλά και την χρονιότητά της. Συνήθως η μετεγχειρητική περίοδος από 6 ως 12 μήνες είναι επαρκής χρόνος ανάνηψης του νεύρου.
