Συνήθως οι μυϊκές θλάσεις συμβαίνουν όταν προσπαθείτε να ασκηθείτε έντονα κάποια στιγμή, όταν ένας ή περισσότεροι από τους παρακάτω παράγοντες προδιαθέτουν για τον τραυματισμό:
Ανεπαρκής προθέρμανση: Οι μύες σας είναι σφιχτοί και σκληροί και άρα επιρρεπείς στους τραυματισμούς. Πριν αρχίσετε να αθλείστε πρέπει να ζεσταθείτε για 20 τουλάχιστον λεπτά, ασκούμενοι με αργές, απλές κινήσεις και αυξάνοντας σταδιακά την ένταση.
Μειωμένη ευλυγισία: Κάθε φορά που προπονείστε σκληρά οι μύες σας τραυματίζονται ελαφρά. Όταν αναλαμβάνουν, μικραίνουν και σαν τεντωμένη χορδή βιολιού είναι πιο ευαίσθητοι στις θλάσεις, εκτός και αν έχετε αποκαταστήσει την ευλυγισία τους με διατάσεις.
Υπερπροπόνηση: Κάθε φορά που προπονείστε εντατικά οι μύες σας υποφέρουν και παθαίνουν ελαφρές βλάβες. Αν ασκηθείτε ξανά εντατικά προτού οι μύες σας προλάβουν να αναλάβουν, έχετε περισσότερες πιθανότητες να τους τραυματίσετε.
Μυϊκή ασυνεργία: Κάθε μυς που κινεί ένα μέλος σε μια κατεύθυνση έχει έναν αντίθετο μυ που κινεί το ίδιο μέλος στην αντίθετη κατεύθυνση. Αν λοιπόν κάποιος μυς είναι πιο ισχυρός από έναν άλλον, μπορεί να λειτουργήσει με μεγαλύτερη ισχύ και να τραυματίσει τον ασθενέστερο.
Έλλειψη μετάλλων από τον οργανισμό: Η έλλειψη νατρίου, καλίου, μαγνησίου ή άλλων αλάτων μπορεί να προκαλέσει μυϊκά τραύματα.
Μορφολογικές ανωμαλίες: Ορισμένες μορφολογικές ανωμαλίες, όπως η πλατυποδία, το άνισο μήκος των χεριών και των ποδιών ή μια μεγάλη καμπύλη της πλάτης, έχουν σαν αποτέλεσμα να βάζετε περισσότερη δύναμη σε έναν ορισμένο μυ και να τον κάνετε περισσότερο ευαίσθητο στους τραυματισμούς.
Για παράδειγμα, αν ένα πόδι είναι κοντύτερο από το άλλο, οι μύες του μακρύτερου ποδιού είναι πολύ πιο ευαίσθητοι στα τραύματα.
Ακατάλληλη προπόνηση: Όλα τα προγράμματα προπόνησης θα πρέπει να περιλαμβάνουν σταδιακή αύξηση του φορτίου, της ταχύτητας και της αντίστασης. Αν αυτοί οι παράγοντες εφαρμοστούν με γρήγορο ρυθμό, συνήθως θα επιβληθεί μεγαλύτερη τάση σε ένα μυ από εκείνη που μπορεί να αντέξει, με αποτέλεσμα να έχουμε έναν τραυματισμό.
Τραύμα: Αν πατήσετε σε μια τρύπα ή κάποιος σας χτυπήσει, μπορεί να προκληθεί υπερβολική μυϊκή επιβάρυνση, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό.
Αντιμετώπιση: Οι περισσότεροι γιατροί και προπονητές συνιστούν τη χρήση θερμότητας 48 ώρες μετά την εμφάνιση της θλάσης. Η θερμότητα διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει την προσφορά αίματος, με αποτέλεσμα η τραυματισμένη περιοχή να τροφοδοτείται με αυξημένη ποσότητα θρεπτικών ουσιών.
Οι περισσότεροι μύες που έχουν πάθει θλάση θεραπεύονται σε 2-12 ημέρες. Όσο μεγαλύτερης ηλικίας είστε, τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεστε για να θεραπευτείτε (με την αύξηση της ηλικίας κάθε λειτουργία στο σώμα επιβραδύνεται).
Πηγή: belife.gr
