Η νευροεπιστήμονας Sara Lazar της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ είχε ένα ατύχημα και ο γιατρός της της πρότεινε να ξεκινήσει τη γιόγκα.
«Ο εκπαιδευτής της γιόγκα έκανε όλων των ειδών τους ισχυρισμούς … κι εγώ σκεφτόμουν ‘‘ναι, ναι, ναι, εγώ ήρθα μόνο για τη γυμναστική’’», λέει η ίδια. Και τότε άρχισε να βλέπει τις αλλαγές.
Και καθώς τις είδε, άρχισε να ξεψαχνίζει την επιστημονική βιβλιογραφία για να δει αν υπήρχαν πράγματι αρετές στον διαλογισμό. Και βρήκε μια σειρά από μελέτες που δείχνουν πως ο διαλογισμός μειώνει τα επίπεδα του στρες και του χρόνιου πόνου και αυξάνει τη συνολική ποιότητα της ζωής.
Και τότε ξεκίνησε να ψάχνει το θέμα νευροεπιστημονικά. Στην πρώτη της μελέτη βρήκε πως όσοι διαλογίζονται για χρόνια έχουν περισσότερη φαιά ουσία σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές, μεταξύ των οποίων και στα κέντρα που σχετίζονται με τη βραχυχρόνια μνήμη και τη λήψη αποφάσεων, στους κατεξοχήν ανώτερους γνωστικούς μηχανισμούς δηλαδή.
Κι ενώ ο προμετωπιαιός φλοιός (το κέντρο της σκέψης) συρρικνώνεται με την ηλικία, οι 50άρηδες που έκαναν διαλογισμό είχαν εκεί την ίδια ποσότητα φαιάς ουσίας με ανθρώπους με τα μισά τους χρόνια! Εντυπωσιασμένη, έκανε και δεύτερη έρευνα μήπως της είχε ξεφύγει κάτι.
Και βρήκε κάτι ακόμα εκπληκτικότερο: βάζοντας να διαλογιστούν ανθρώπους που δεν είχαν καμία επαφή με το αντικείμενο, μέσα σε 8 εβδομάδες ο εγκέφαλός τους είχε αλλάξει προς το καλύτερο. Εμφάνιζαν δηλαδή καλύτερες επιδόσεις στη μάθηση, τη μνήμη και τη συναισθηματική νοημοσύνη, με ορατά αποτελέσματα στον εγκέφαλο.
Άλλες πάλι έρευνες μάς λένε πως για να δεις τη διαφορά, χρειάζεσαι μόλις 15-20 λεπτά διαλογισμό τη μέρα!
