Αρχικά, ερευνητές του ΜΙΤ μελέτησαν τον τρόπο με τον οποίο ο θερμιδικός περιορισμός επιδρά στα κύτταρα του εγκεφάλου. Έδειξαν ότι η μείωση κατά 30% στη λήψη θερμίδων από τα πειραματόζωα αύξησε το επίπεδο ενός ενζύμου στον εγκέφαλό τους, κάτι που καθυστέρησε τη φυσιολογική απώλεια των νευρώνων λόγω ηλικίας.
Ενδεικτικά, μετά από τρεις μήνες αυστηρής δίαιτας, τα ποντίκια τα κατάφεραν καλύτερα στα τεστ μνήμης σε σχέση με τα υπόλοιπα που έτρωγαν κανονικά και δεν είχαν υποστεί μια δίαιτα περιορισμένων θερμίδων.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες μιμήθηκαν το θερμιδικό περιορισμό, δίνοντας στα ποντίκια ένα φάρμακο που ενεργοποιούσε το ίδιο ένζυμο, τη σιρτουίνη 1, στον εγκέφαλο. Και σε αυτή την περίπτωση, τα πειραματόζωα (που πλέον δεν έκαναν δίαιτα) τα πήγαν καλύτερα στα τεστ που ακολούθησαν, σε σχέση με τα ζώα που δεν είχαν πάρει το ίδιο φάρμακο.
Με τον τρόπο αυτό, οι ερευνητές έδειξαν ότι ένα συνθετικό μόριο είναι σε θέση να αποτρέψει τον εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων. Βέβαια, παραμένει ακόμα αμφισβητούμενο κατά πόσο ο περιορισμός των θερμίδων όντως μπορεί να παρατείνει το προσδόκιμο της ζωής.
Παλαιότερες μελέτες σε ποντίκια και σκουλήκια έχουν δείξει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό, αλλά άλλες έρευνες σε μαϊμούδες δεν έχουν καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα. Ανάλογες μελέτες σε ανθρώπους δεν έχουν γίνει ακόμα, αν και είναι αμφίβολο ότι κάποιος θα ήταν διατεθειμένος να ζήσει επί χρόνια σε μερική ασιτία προκειμένου να παρατείνει τη ζωή του.
Οι αμερικανοί ερευνητές τόνισαν ότι τα ευρήματά τους πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω, ώστε να υπάρξει επιβεβαίωση ότι η αύξηση του επιπέδου του συγκεκριμένου ενζύμου μέσω ενός χαπιού θα ωφελήσει πράγματι την υγεία του εγκεφάλου των ηλικιωμένων. Αν όντως αυτό αποδειχτεί, τότε ένα τέτοιο χάπι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.
Πάντως οι ερευνητές του ΜΙΤ προειδοποίησαν ότι ακόμα και αν τελικά αναπτυχθεί αυτό το χάπι, δύσκολα θα είναι απαλλαγμένο παρενεργειών ή θα μπορεί να αποτρέψει πλήρως την εκδήλωση της εκφύλισης του ανθρωπίνου εγκεφάλου.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι μπορούμε να καθυστερήσουμε την νευρο-εκφύλιση, όμως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο εωσότου εμποδίσουμε τη νόσο. Μπορούμε πάντως να ελπίσουμε ότι θα πετύχουμε την καθυστέρηση της εμφάνισής της» δήλωσαν οι Λι-Χουέι Τσάι και Γιοχάνες Γκρεφ, επικεφαλής της μελέτης.
