Οι καλοκαιρινοί μήνες είναι η περίοδος που η ερωτική διάθεση βρίσκεται στην κορύφωσή της.
Οι καλοκαιρινοί μήνες είναι η περίοδος που η ερωτική διάθεση βρίσκεται στην κορύφωσή της. Οι καινούργιες γνωριμίες είναι περισσότερες από κάθε άλλη εποχή και οι αντιστάσεις πολύ μικρότερες. Σε αυτήν την ξέγνοιαστη περίοδο κρύβεται και μια παγίδα με πιθανές σοβαρές συνέπειες για την υγεία. Πρόκειται για τα ύπουλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι έχουν προσβληθεί, αφού τα συμπτώματα αργούν να εμφανιστούν, και άθελά τους μεταδίδουν ασθένειες στους ερωτικούς συντρόφους τους. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η καλύτερη άμυνα για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι η πρόληψη. Η χρήση προφυλακτικού είναι απαραίτητη, ενώ οι κίνδυνοι είναι σαφώς λιγότεροι σε μια ασφαλή μονογαμική σχέση. Το «Εθνος – Υγεία» παρουσιάζει σήμερα μερικά από τα πιο συνηθισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Χλαμύδια
Η πιο διαδεδομένη νόσος
Τα χλαμύδια είναι μια νόσος που προκαλείται από το βακτήριο chlamydia trachomatis. Είναι ένα από τα πιο γνωστά νοσήματα που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Εκτός από τα γεννητικά όργανα και το ουροποιητικό σύστημα, τα χλαμύδια μπορούν να προκαλέσουν και τράχωμα το οποίο είναι μια φλεγμονώδης ασθένεια των ματιών. Αν μια έγκυος προσβληθεί από χλαμύδια υπάρχει ο κίνδυνος να μολυνθεί και το νεογνό και να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας.
Τα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάσουν οι άνδρες που έχουν προσβληθεί από την ασθένεια είναι εκκρίσεις από το πέος ή από τον πρωκτό, αίσθημα φαγούρας και καψίματος στην κατάληξη της ουρήθρας, πόνος στους όρχεις, πόνος κατά την ούρηση και πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Επίσης, στους άντρες μπορεί να προκληθεί επιδιδυμίτιδα με φλεγμονή και πόνο στους όρχεις. Τα συμπτώματα στις γυναίκες περιλαμβάνουν πόνους ή κράμπες στην περιοχή της λεκάνης, ενώ μπορεί να προκληθεί μόλυνση του τραχήλου της μήτρας και του ουροποιητικού συστήματος.
Αν η μόλυνση φτάσει στις σάλπιγγες υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί στειρότητα. Πρέπει να επισημανθεί ότι ο στοματικός ή πρωκτικός έρωτας με άτομο που έχει προσβληθεί από χλαμύδια μπορεί να προκαλέσει μόλυνση του λαιμού ή του ορθού. Η μόλυνση θεραπεύεται με αντιβιοτικά όπως η αζιθρομυκίνη, η δοξυκυκλίνη, η οφλοξακίνη και η ερυθρομυκίνη.
Κονδυλώματα
Ενοχοποιούνται και για καρκίνο
Πρόκειται για μια από τις πιο συνηθισμένες σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Οφείλεται σε διάφορους ιούς της οικογένειας των Ιών των Ανθρωπίνων Θυλωμάτων (HPV) το 30% εκ των οποίων μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Κάποια από αυτά τα στελέχη προκαλούν τα τυπικά κονδυλώματα πάνω στο δέρμα ενώ κάποια άλλα έχουν καρκινογόνο δράση και ενοχοποιούνται για αρκετές περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και του ορθού.
Τα κονδυλώματα σχηματίζουν μικρές, μυτερές προεξοχές που αρχικά είναι μεμονωμένες και ανώδυνες αλλά στη συνέχεια διογκώνονται και μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα επώδυνες. Εμφανίζονται από λίγες εβδομάδες έως και αρκετά χρόνια μετά τη σεξουαλική επαφή, ενώ είναι πολύ πιθανή η προσβολή από την ασθένεια χωρίς την εμφάνιση των κονδυλωμάτων. Το έντονο άγχος, η καταπόνηση του ανοσοποιητικού συστήματος και οι ορμονικές διαταραχές είναι κάποιοι από τους παράγοντες που πυροδοτούν την εμφάνιση των κονδυλωμάτων.
Ερευνες δείχνουν ότι τελικά αυτά θα εμφανιστούν μόνο στο 1% – 2% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από τον ιό. Πρέπει να επισημανθεί τέλος ότι ο ιός δεν μπορεί να απομακρυνθεί σε καμία περίπτωση από τον οργανισμό. Μπορούν ωστόσο να αφαιρεθούν τα ίδια τα κονδυλώματα. Αυτό γίνεται με μεθόδους όπως το λέιζερ, η κρυοπηξία, η χειρουργική επέμβαση και η θεραπεία με χημικές ουσίες.
Γονόρροια
Προσβάλλει ιστούς και όργανα
Η ασθένεια είναι γνωστή και ως βλενόρροια προκαλείται από το μικρόβιο του γονοκόκκου. Μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και ανάλογα με το είδος της μπορεί να προσβάλει ιστούς και όργανα όπως το στόμα ή ο πρωκτός. Πολλοί άνθρωποι που προσβάλλονται από την ασθένεια ενδέχεται να παραμείνουν ασυμπτωματικοί. Αυτό είναι κάτι που ισχύει περισσότερο για τις γυναίκες.
Τα συμπτώματα στους άνδρες είναι πυώδεις εκκρίσεις από την ουρήθρα. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί κοκκίνισμα στο άνοιγμα της ουρήθρας, συχνοουρία, πόνος και φαγούρα.
Στις γυναίκες τα συμπτώματα είναι αντίστοιχα, ενώ ενδέχεται επιπλέον να έχουν ανώμαλες απώλειες αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου, πόνο στην κοιλιά και πυρετό. Στο 15% των περιπτώσεων το βακτηρίδιο εξαπλώνεται στη μήτρα και τις σάλπιγγες.
Αν δεν θεραπευτεί γρήγορα η γονόρροια μπορεί να προκαλέσει προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα και ορχίτιδα στους άνδρες. Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να πάθουν φλεγμονώδη νόσου της πυέλου με κολπίτιδα και κίνδυνο στείρωσης.
Σε σπάνιες περιπτώσεις το μικρόβιο της γονόρροιας μπορεί να μπει στην κυκλοφορία του αίματος και να προκαλέσει σηψαιμία. Είναι δυνατό επίσης να προκαλέσει αρθρίτιδα.
Τέλος, αν μια έγκυος πάσχει από γονόρροια μπορεί να μεταδώσει το μικρόβιο στο παιδί της. Η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι αποτελεσματική, χρειάζεται ωστόσο επανέλεγχος γιατί το μικρόβιο μπορεί να έχει αντοχή σε κάποια από αυτά.
Σύφιλη
Εξελίσσεται σε τρία στάδια
Πρόκειται για μια λοίμωξη που προέρχεται από το βακτήριο ωχρό τρεπόνημα. Περιλαμβάνεται στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το βακτήριο μεταφέρεται μόνο με τη συνουσία. Μερικές φορές αρκεί η επαφή του δέρματος αφού το βακτήριο εισέρχεται στον οργανισμό μέσω των μικροδιαβρώσεών του, ενώ μπορεί να μεταφερθεί και από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Το βακτήριο επωάζεται σε μια περίοδο από μια εβδομάδα έως τρεις μήνες. Συνήθως όμως τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά τρεις εβδομάδες. Αν δεν γίνει θεραπεία τα συμπτώματα στους ενήλικες εμφανίζονται σε τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο εμφανίζονται έλκη τα οποία είναι ανώδυνα και εξαφανίζονται μετά δύο εβδομάδες.
Στο δεύτερο στάδιο εμφανίζονται εξανθήματα στο δέρμα και συμπτώματα αντίστοιχα με αυτά της γρίπης, ενώ στο τρίτο στάδιο εμφανίζονται, μετά πολύ καιρό, σοβαρά προβλήματα όπως καρδιοπάθειες, αναπηρίες και τύφλωση. Στα βρέφη, στα οποία το βακτήριο μεταδόθηκε από τη μητέρα, τα πρώτα συμπτώματα είναι εξανθήματα στις παλάμες και στα πέλματα.
Αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ακολουθούν βλάβες στο ήπαρ, τα οστά και το νευρικό σύστημα, ενώ μερικά χρόνια αργότερα ενδέχεται να προκληθεί τύφλωση ή κώφωση. Στα δύο πρώτα στάδια της νόσου η σύφιλη θεραπεύεται εύκολα με πενικιλίνη ή τετρακυκλίνη, ενώ στη συνέχεια πρέπει να γίνονται τακτικές αιματολογικές εξετάσεις για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο υποτροπής.
Ερπης γεννητικών οργάνων
Σε δύο εβδομάδες τα πρώτα συμπτώματα
Ο έρπης προκαλείται από τον ιό HSV τύπου 1 και τύπου 2. Ο ιός HSV2 προσβάλλει τα γεννητικά όργανα, βρίσκεται στα δερματικά έλκη που προκαλεί και μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Αντίθετα, ο ιός HSV1 προκαλεί μολύνσεις στο στόμα και τα χείλη και προκαλεί έρπη των γεννητικών οργάνων μόνο σε περίπτωση στοματικού έρωτα. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από δύο εβδομάδες και περιλαμβάνουν φουσκάλες στα γεννητικά όργανα ή την περιοχή του πρωκτού τα οποία σπάνε προκαλώντας κνησμό και πόνο.
Τα συμπτώματα αυτά συνοδεύονται από διόγκωση των βουβωνικών λεμφαδένων, αδιαθεσία και πυρετό.
Μετά λίγες εβδομάδες, τα συμπτώματα εξαφανίζονται αλλά επανέρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα με μειωμένη ένταση.
Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιό αλλά υπάρχουν φάρμακα που μειώνουν τη διάρκεια και τη συχνότητα των συμπτωμάτων.
Ηπατίτιδα Β
Η χρόνια είναι θανατηφόρα
Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή λοίμωξη που μεταδίδεται κυρίως από την επαφή του ατόμου με μολυσμένα βιολογικά υγρά. Για τον λόγο αυτό, στις ομάδες υψηλού κινδύνου περιλαμβάνονται όσοι έχουν πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η ηπατίτιδα εμφανίζεται σε οξεία μορφή και θεραπεύεται πλήρως. Στην περίπτωση, ωστόσο, που η πάθηση γίνει χρόνια ο ασθενής αντιμετωπίζει αυξημένες πιθανότητες να πεθάνει από κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην αντιμετώπιση της ασθένειας.
Η χρόνια ηπατίτιδα Β αντιμετωπίζεται με υποδόριες ενέσεις ιντερφερόνης άλφα που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει τον ιό ή με χάπια λαμιβουδίνης που εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό του.
Τα φάρμακα αυτά δεν εκριζώνουν τον ιό αλλά καθυστερούν σημαντικά την εμφάνιση κίρρωσης και καρκίνου του ήπατος.