Αντίθετη άποψη όμως φαίνεται πως έχει μια ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο Hebrew. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η «δίαιτα του Ραμαζανιού», σύμφωνα με την οποία κανείς μπορεί να τρώει μακαρόνια για βραδινό, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και καρδιακών παθήσεων.
Οι ερευνητές μελέτησε μια ομάδα μουσουλμάνων κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, όπου οι πιστοί δεν τρώνε τίποτα κατά τη διάρκεια της ημέρας και καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες το βράδυ.
Οι σύνθετοι υδατάνθρακες (όπως τα ζυμαρικά και ψωμιά ολικής αλέσεως, το ρύζι και τα φασόλια) είναι μια πολύ καλή πηγή ενέργειας για τον οργανισμό.
Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αίσθημα ικανοποίησης που ένιωθαν μετά την κατανάλωση αυτών των τροφών, αύξανε την παραγωγή ορμονών που συνδέονται με παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρδιακών παθήσεων.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Zecharia Madar, ερευνητής στο υπουργείο Παιδείας του Ισραήλ, η «δίαιτα του Ραμαζανιού» είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει η καμπύλη έκκρισης της ορμόνης λεπτίνης από τον οργανισμό, κάνοντας την ιδανική επιλογή για υπέρβαρους που προσπαθούν να χάσουν βάρος, αναφέρει η Daily Mail.
Ο ίδιος ήταν επικεφαλής της μελέτης, στην οποία συμμετείχαν 78 αστυνομικοί. Οι μισοί ακολούθησαν τη «δίαιτα του Ραμαζανιού» δηλαδή κατανάλωναν σύνθετους υδατάνθρακες στο βραδινό τους ενώ οι υπόλοιποι ακολούθησαν ένα ελεγχόμενο διαιτολόγιο για την απώλεια βάρους (καταναλώνοντας υδατάνθρακες κατά τη διάρκεια της ημέρας).
Μετά από έξι μήνες οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα και την επίδραση της κάθε «δίαιτας» στην έκκριση τριών ορμονών: της λεπτίνης (της ορμόνης κορεσμού), της γκρελίνης (της ορμόνης της πείνας) και της αδιπονεκτίνης (της ορμόνης που σχετίζεται με την παχυσαρκία, την ινσουλίνη και το μεταβολικό σύνδρομο).
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η υπό μελέτη δίαιτα είχε θετικά αποτελέσματα στο ορμονικό προφίλ όσων ακολούθησαν τη δίαιτα του «Ραμαζανιού». Οι εθελοντές ένιωθαν λιγότερο το αίσθημα πείνας, ένιωθαν καλύτερα με το βάρος τους και έχασαν περισσότερο λίπος συγκριτικά με την άλλη ομάδα. Ακόμη, είχαν καλύτερους δείκτες σακχάρου στο αίμα, λιπιδίων και φλεγμονοδών.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Obesity and Nutrition, Metabolism and Cardiovascular Diseases.
