Ζήσης Ψάλλας
Οι συχνές, σύντομες συνεδρίες άσκησης μπορεί να είναι καλύτερες για τα αιμοφόρα αγγεία των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια και λιγότερες συνεδρίες και αυτό μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις και μειωμένη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων τους. Η μέτρηση της αγγειακής λειτουργίας χρησιμοποιείται συχνά για τον προσδιορισμό του κινδύνου καρδιακών παθήσεων.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το να ξοδεύετε λιγότερο χρόνο καθισμένοι και να ασκείστε περισσότερο μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο σε άτομα με διαβήτη.
Με τις ταχέως εξελιγμένες τεχνολογίες στους χώρους εργασίας, τις μεταφορές και την οικιακή ψυχαγωγία, υπάρχουν λιγότερες ευκαιρίες για τυχαία σωματική δραστηριότητα, δημιουργώντας πολλά πλαίσια της καθημερινής ζωής που ευνοούν το παρατεταμένο κάθισμα.
Η Frances Taylor, υποψήφια διδάκτωρ στο Australian Catholic University, της Μελβούρνης, ηγήθηκε της μελέτης. Η ομάδα της Taylor συνέκρινε πώς η ροή του αίματος και η διαστολή των αιμοφόρων αγγείων σε παχύσαρκους ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 ανταποκρίθηκαν σε συντομότερες, συχνότερες ή μεγαλύτερες και αραιότερες συνεδρίες άσκησης.
Σε ένα τεστ, οι συμμετέχοντες κάθονταν για 8 ώρες χωρίς να κάνουν διαλείμματα άσκησης. Σε ένα δεύτερο τεστ, έκαναν διαλείμματα άσκησης κάνοντας 3 λεπτών που περιλάμβαναν καθίσματα ποδιών, εκτάσεις ποδιών και ανύψωση του σώματος πατώντας στα δάχτυλα των ποδιών κάθε 30 λεπτά. Σε μια άλλη δοκιμή, έκαναν ένα διάλειμμα άσκησης 6 λεπτών κάθε μία ώρα.
Σε σύγκριση με την αδιάλειπτη καθιστική ζωή, η λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων βελτιώθηκε και με τις δύο προσεγγίσεις άσκησης, αλλά βελτιώθηκε σημαντικά περισσότερο με την άσκηση κάθε 30 λεπτά. Το εύρημα υποδηλώνει ότι η συχνότητα της άσκησης μπορεί να είναι πιο σημαντική από τη συνολική διάρκεια, ανέφεραν οι ερευνητές.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο American Journal of Physiology-Heart and Circulatory Physiology.
