Oι ηθικές και ποινικές ευθύνες της υποχρεωτικότητας

       

        Ρεπορτάζ: Αδάμ Αλεξόπουλος

Δύο έγγραφα που προωθήθηκαν από την φαρμακευτική εταιρεία Pfizer  στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο περιήλθαν στην κατοχή μας, τα οποία προειδοποιούν ότι υπάρχουν παρενέργειες και συγκεκριμένα πιθανότητες μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας από τον εμβολιασμό με τα εμβόλια mRNA.

Με αφορμή αυτά τα έγγραφα και τις παρενέργειες των εμβολίων κατά του Covid-19 η «Ζούγκλα» ήρθε σε επαφή με τον Διευθυντή Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας, Δημήτρη Κούβελα, ώστε να μας ενημερώσει τι έγγραφα είναι αυτά, τι βαρύτητα έχουν και ποιες είναι οι ενέργειες που πρέπει να ακολουθηθούν.

Ο κ. Κούβελας μας είπε πως πρόκειται για «μία υποχρέωση που έχουν όλες οι φαρμακευτικές εταιρείες στο πλαίσιο της φαρμακοεπαγρύπνησης, να ενημερώνουν τον ιατρικό κόσμο για τις ανεπιθύμητες ενέργειες που χαρακτηρίστηκαν πλέον πρακτικά από το εμβόλιο».

«Η φαρμακοεπαγρύπνηση έχει πλέον δύο στοιχεία», είπε και συνέχισε: «το ένα είναι να βρούμε τις παρενέργειες που σε αυτό κάποιες συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των κλινικών μελετών, αλλά επειδή στις κλινικές μελέτες ο πληθυσμός που εντάσσεται πληρεί συγκεκριμένα κριτήρια δεν είναι σίγουρο ότι τις πιάνουν. Για αυτό το λόγο περιμένουμε όταν θα κυκλοφορήσει το φάρμακο στον κανονικό πληθυσμό που δεν έχει κριτήρια υγείας να σκάσουν και άλλες παρενέργειες που όπως καταλαβαίνετε ανεβαίνει πολύ ο αριθμός».

Στη συνέχεια, έδωσε στοιχεία ακριβώς για τη διαδρομή που ακολουθούν αυτές οι παρενέργειες. Όπως είπε: «Αυτές τις παρενέργειες της κοινότητας θεσμικά προβλέπεται να αναφέρονται από τους ιατρούς, τους επαγγελματίες υγείας, αλλά και τους ασθενείς με έναν μηχανισμό που τον λέμε κίτρινη κάρτα, που είναι και ηλεκτρονική πλέον στον ΕΟΦ, απευθείας στον ΕΟΦ. Όταν μαζευτούν αυτές οι δυνητικές παρενέργειες, τότε τις επεξεργάζονται σε διάφορα επίπεδα.

Στην ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία υπηρεσία που λέγεται EudraVigilance, η οποία ενημερώνει την ανάλογη επιτροπή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκου και στέλνονται ταυτοχρόνως σε μία υπηρεσία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που βρίσκεται στη Σουηδία, που λέγεται UMC, και αυτοί αποφασίζουν για όλο τον κόσμο. Αν τώρα το σήμα επικινδυνότητας πάει στον ΕΜΑ, αυτό εκτιμάται. Είτε λοιπόν σταματά το φάρμακο αν είναι πραγματικά πολύ επικίνδυνο, είτε στέλνουν μία οδηγία, την οποία οδηγία είναι υποχρεωμένοι να την περάσουν ο ΕΟΦ και οι οργανισμοί σε αυτό το φύλλο οδηγιών του προϊόντος προς τον καταναλωτή και φυσικά πρέπει να ενημερωθούν οι γιατροί».

Το έγγραφο αυτό λοιπόν, σύμφωνα με τον κ. Κούβελα είναι «μία επιστολή που προωθεί η φαρμακευτική εταιρεία με δικά της έξοδα σε όλο τον ιατρικό κόσμο, προκειμένου να τους πει, ότι υπάρχει είναι μία παρενέργεια που περιμένουμε, οπότε να μην χρησιμοποιηθεί το φάρμακο σε ασθενείς που είναι ευάλωτοι στο συγκεκριμένο σκεύασμα».

«Όταν λοιπόν έχουμε ένα εμβόλιο το οποίο φαίνεται ότι προκαλεί φλεγμονή στα αγγεία και θρόμβωση, αυτομάτως καταλαβαίνετε ότι θα πρέπει να εξαιρούνται οι ασθενείς που έχουν πάθει και άλλο έμφραγμα, άρα λοιπόν είναι πολύ πιο ευάλωτοι. Αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθούμε και μας κάνει πάρα πολύ προσεκτικούς. Βέβαια αυτό για το έμφραγμα το ξέραμε λίγο – πολύ, είχαμε στοιχεία, απλώς δεν είχε βγει ποσοτικά το σήμα για να ενημερωθούν οι γιατροί. Τώρα έχει τελειώσει. Είναι σίγουρο ότι προκαλεί και πλέον είναι μία δουλειά που ανέλαβε η εταιρεία ενημερώσει τους ιατρούς. Το μεγάλο πρόβλημα, που προκύπτει, ηθικό και δεοντολογικό αν θέλετε πρόβλημα είναι ότι, ως χώρα έχουμε επιλέξει μαζικούς εμβολιασμούς με υποχρεωτικότητα, που σημαίνει με ποιο τρόπο θα εξαιρείται ο εμφραγματίας από τον εμβολιασμό εφόσον είναι υποχρεωτικό να το κάνει στη δουλειά του.

Και δεν είναι μόνο ο εμφραγματίας, είναι αυτός που έχει ασταθή στηθάγχη, είναι αυτός που έχει στεφανιαίο πρόβλημα και άλλες καρδιολογικές παθήσεις. Και θρομβώσεις, θρομβοφιλίες που αυτός κανονικά θα πρέπει να είναι σε ειδικό καθεστώς και όχι στον αχταρμά. Δυστυχώς όμως οι αποφάσεις δεν ακολουθούν και πολύ επιστημονική μέθοδο. Θα σας θυμίσω ότι εγώ διώκομαι ακριβώς για αυτό. Επειδή είχα πει για τον κ. Χαρδαλιά  ότι το έμφραγμα μπορεί να οφείλεται στο εμβόλιο και από εκεί και πέρα υπάρχει μία δυστοπική κατάσταση που δεν μπορώ να το αντιληφθώ. Είναι πράγματα που είναι φως φανάρι, μπροστά στα μάτια μας και αρνούμαστε γενικώς να τα δούμε και να τα συμπεριλάβουμε στην πολιτική που ασκούμε για τα συγκεκριμένα φάρμακα».

Σε ερώτηση εάν αυτό το έγγραφο έχει βαρύτητα, ο κ. Κούβελας απάντησε: «Τεράστια βαρύτητα γιατί κανονικά καθιστά υπεύθυνο τον συνταγογράφο ιατρό να μην το χορηγήσει στα άτομα που θεωρεί ευάλωτα. Από τη στιγμή όμως που έχουμε παρακάμψει τον θεράποντα ιατρό και το δίνουμε μαζικά, ποιος έχει την ευθύνη; Την έχουν η επιτροπή που συστήνει τους εμβολιασμούς, την έχουν η επιτροπή που διαχειρίζεται την κατάσταση, η επιτροπή του Τσιόδρα, την έχει η κυβέρνηση που βγάζει ΚΥΑ, όχι στους 4, όχι στους 3 μήνες χωρίς να έχουμε επιστημονικά τεκμήρια, την έχει ο ΕΟΦ, δεν ξέρω ποιος την έχει. Άρα λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι όσο ξεφεύγει η κατάσταση από την διαχείριση που με επιστημονικό τρόπο κάνει ο θεράποντας, τα πράγματα είναι περίεργα».

Για ίδια έγγραφα, η «Ζούγκλα» ήρθε σε επαφή και με τον πρόεδρο του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, Αθανάσιο Εξαδάκτυλο. Ο κ. Εξαδάκτυλος είπε πως: «ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος δέχεται χιλιάδες τέτοια έγγραφα για την ενημέρωση της ιατρικής κοινότητας». Ο κ. Εξαδάκτυλος επίσης τόνισε πως δεν ενημερώνεται, για όλα αυτά τα έγγραφα ο πρόεδρος. Εάν όμως επιθυμούμε περαιτέρω ενημέρωση, να προωθήσει αυτός τα έγγραφα σε κάποιον αρμόδιο, ώστε να έχουμε μία απάντηση στις επόμενες πέντε ημέρες».

Απόστολος Λύτρας: Οι γιατροί δεν φέρουν καμία ευθύνη

«Οι γιατροί δεν φέρουν καμία ευθύνη διότι το μόνο που κάνουν είναι η εκτέλεση του εμβολίου. Πρόκειται για απόφαση που δεν αφορά τον γιατρό και δεν αφορά την άποψή του για το εάν πρέπει κάποιος να εμβολιάζεται η όχι. Ευθύνη φέρει μόνο κατά την εκτέλεση της πράξης, δηλαδή εάν σπάσει η βελόνα. Δεν  έχει ευθύνη για το υγρό που υπάρχει μέσα στο εμβόλιο εάν δημιουργήσει κάποια παρενέργεια. Φέρει ευθύνη μόνο για την εκτέλεση της πράξης».

Νίκος Διαλυνάς: Yπο προϋποθέσεις δεν υπάρχει ευθύνη του γιατρού

«Ο γιατρός ο οποίος ζητά πληροφορίες ιατρικού ιστορικού από τον κάθε πολίτη ο οποίος πηγαίνει να εμβολιαστεί, οφείλει να του θέτει υπόψη με έντυπο ενημέρωσης τις παρενέργειες του σκευάσματος με το οποίο πρόκειται να εμβολιαστεί στα πλαίσια της υποχρέωσης ενημέρωσης του κάθε πολίτη όπως ορίζει και ο κώδικας ιατρικής δεοντολογίας», λέει στη Ζούγκλα ο ποινικολόγος Απόστολος Λύτρας.

Αυτό έχει ως συνέπεια ότι ο πολίτης μετά την ενημέρωσή του θα αποφασίσει αυτοβούλως και οικιοθελώς για το εάν θα εμβολιαστεί με το συγκεκριμένο σκεύασμα ή όχι. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο σε πολίτες οι οποίοι ήδη παρουσιάζουν καρδιολογικά προβλήματα ή ασθένειες που εμπίπτουν στις παρενέργειες του συγκεκριμένου εμβολίου. Εν κατακλείδι θεωρώ ότι υπάρχει πέραν της ηθικής υποχρεώσεως και αστική ευθύνη του Δημοσίου για αμέλεια του εντεταλμένου από αυτό οργάνου του,  διότι ο γιατρός εμβολιάζει και ενεργεί έπειτα από εντολή του Δημοσίου. Η τελική ευθύνη όμως είναι του Δημοσίου και όχι του γιατρού – οργάνου του που εκτελεί την εντολή. Στην όμως περίπτωση που ο υγειονομικός λάβει γνώση των υποκείμενων νοσημάτων του πολίτη από το έντυπο που έχει συμπληρώσει ο πολίτης και στη συνέχεια γνωρίζοντας ότι κάποιες από αυτές εμπίπτουν στις παρενέργειες του εμβολίου και δεν ενημερώσει τον πολίτη για αυτές, τότε μπορεί να θεμελιωθεί και ατομική ευθύνη του γιατρού για έλλειψη ενημερώσεώς του. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει αστική ευθύνη», αναφέρει  ο ποινικολόγος Νίκος Διαλυνάς.

Ακούστε όλα όσα δήλωσε στη «Ζούγκλα» ο καθηγητής Δημήτρης Κούβελας:

 

Διαβάστε ακόμη...