Στην προσπάθεια καταπολέμησης της παχυσαρκίας χρησιμοποιούνται πολλά «όπλα» και μέσα. Η φαντασία των επιστημόνων της διατροφής είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της διατροφής ενός παχύσαρκου ατόμου, είναι η φτωχή περιεκτικότητα της δίαιτας του σε φυτικές ίνες. Αυτό προκύπτει είτε από τη μικρή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, είτε από την αποφυγή προϊόντων ολικής άλεσης. Συνήθως αυτή η έλλειψη συνοδεύεται από υπερβολική κατανάλωση απλών υδατανθράκων κυρίως ζάχαρης και υποπροϊόντων της.
Τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες είναι πολλά και περιλαμβάνουν τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους, την πρόληψη ή την ανακούφιση της δυσκοιλιότητας και τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη και καρδιοαγγειακών νοσημάτων.
Οι διαλυτές φυτικές ίνες, που βρίσκονται κυρίως στα δημητριακά ολικής αλέσεως και ορισμένα φρούτα, είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες για τους διαβητικούς, επειδή οι φυτικές ίνες επιβραδύνουν την απορρόφηση της ζάχαρης και βελτιώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η κατανάλωση φυτικών ινών επίσης τείνει να κάνουν το άτομο να αισθάνεται κορεσμό γρηγορότερα και παραμείνει με την αίσθηση αυτή περισσότερο χρόνο, διότι είναι λιγότερο «ενεργειακά πυκνά», που σημαίνει ότι το προϊόν περιέχει λιγότερες θερμίδες.
Με αφετηρία τα παραπάνω ο Ayca Gedikoglu, υπ. διδάκτωρ στο MU Κολέγιο της Γεωργίας, και ο Andrew Clarke, αναπληρωτής καθηγητής της επιστήμης των τροφίμων, προσπάθησαν να προσθέσουν φυτική ίνα στα κεφτεδάκια χωρίς να αλλοιώσουν τη γεύση τους. Έτσι δοκίμασαν 3 διαφορετικές συνταγές με διαφορετικό ποσοστό πρόσμιξης φυτικής ίνας προερχόμενης από εσπεριδοειδή.
Η φυτική ίνα ήταν με μορφή σκόνης και αντικατέστησε το περιεχόμενο ψωμί. Σε μία αναλογία 5% δεν παρουσίασε κάποια ανεπιθύμητη οργανοληπτική διαφοροποίηση. Με αυτό τον τρόπο ένα φαγητό πλούσιο σε λιπαρά απέκτησε σε μικρό έστω ποσοστό φυτική ίνα. Απομένει να δούμε που αλλού θα φανταστούν να προσθέσουν φυτική ίνα.
Πηγή: diatrofi.gr
