Οι βηματομετρητές και οι άλλες φορετές συσκευές καταγραφής των κινήσεων, των θερμίδων και άλλων βιολογικών δεικτών(fitness trackers) μπορεί να βοηθούν στην παρακολούθηση του σώματος, αλλά δεν βοηθούν και πολύ στο αδυνάτισμα.
Αυτό αναφέρει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη, μία από τις πρώτες του είδους της, που απομυθοποιεί σε ένα βαθμό τη χρησιμότητα των εν λόγω συσκευών, δείχνει ότι όσοι τις χρησιμοποιούν, συχνά χάνουν λιγότερο βάρος, σε σχέση με όσους δεν φοράνε κάτι τέτοιο στο χέρι τους.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Τζάκισιτς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA (Journal of American Medical Association), σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Ρόιτερς και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», παρακολούθησαν 471 υπέρβαρους εθελοντές ηλικίας 18 έως 35 ετών, οι μισοί από τους οποίους κλήθηκαν να φορέσουν βηματομετρητή.
Παράλληλα, όλοι οι συμμετέχοντες έκαναν δίαιτα και σωματική άσκηση με στόχο να αδυνατίσουν.
Τελικά, στο τέλος της διετούς δοκιμής, προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων, διαπιστώθηκε ότι τα μέλη της ομάδας με τον βηματομετρητή είχαν χάσει κατά μέσο όρο λιγότερα κιλά (3,6) σε σχέση με την άλλη ομάδα που απλώς έκανε δίαιτα και άσκηση (5,9 κιλά), δηλαδή υπήρχε μια διαφορά περίπου δυόμισι κιλών.
Όπως είπαν οι ερευνητές, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι συσκευές, που έχουν γίνει της μόδας, είναι για πέταμα, απλώς δεν πρέπει κανείς να τις υπερεκτιμά και να «ποντάρει» πολύ πάνω τους για να αδυνατίσει.
Επεσήμαναν επίσης ότι, όσο περνάει ο καιρός, αρκετοί άνθρωποι τείνουν να δίνουν μικρότερη σημασία στον βηματομετρητή που φοράνε, καθώς το ενδιαφέρον τους γι’ αυτόν ξεθωριάζει.
Ακόμη, παρατηρήθηκε ότι ορισμένοι άνθρωποι έτειναν να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στον στόχο που είχαν θέσει για τον αριθμό των βημάτων τους, παρά στη δίαιτά τους.
«Κάποιοι μπορεί να εστίαζαν στην τεχνολογία και να ξεχνούσαν να εστιάσουν στη συμπεριφορά τους» δήλωσε ο Τζάκισιτς.
Κάποιοι άλλοι μάλλον απογοητεύονταν που δεν έπιαναν τον προκαθορισμένο στόχο τους στο βηματομετρητή, με συνέπεια να μετριάζεται γενικότερα η αποφασιστικότητά τους για αδυνάτισμα.
Γενικότερα, όσοι φορούσαν τη συσκευή παρακολούθησης των κινήσεών τους, ασκούνταν λιγότερο κατά μέσο όρο, σε σχέση με όσους δεν τη φορούσαν.
Πάντως, ο Τζάκισιτς επισήμανε πως «δεν θα έπρεπε να στείλουμε το μήνυμα ότι αυτές οι φορετές τεχνολογίες δεν βοηθάνε στην απώλεια βάρους.
Για μερικούς ανθρώπους στη μελέτη μας, αυτές οι συσκευές έκαναν τη διαφορά. Απλώς, δεν πρέπει να πούμε στον καθένα να πάει να αγοράσει έναν τέτοιο μετρητή και να πιστέψει ότι αυτό θα τον βοηθήσει οπωσδήποτε να χάσει βάρος».
