Σε περιπτώσεις όπως κύηση από εξωσωματική γονιμοποίηση ή σε γυναίκες με ιστορικό αποβολών ή εξωμήτριο κύηση η παρακολούθηση είναι πιο συχνή. Στην πρώτη επίσκεψη, ενημερώνεται η γυναίκα για την εγκυμοσύνη, τα συμπτώματα, τη διατροφή που πρέπει να ακολουθήσει και την πορεία της παρακολούθησης.
Μεταξύ 11ης και 13ης εβδομάδας γίνεται μια εξειδικευμένη εξέταση, η αυχενική διαφάνεια η οποία σε συνδυασμό με το PAPP-A και free BHCG μας δίνει τις πιθανότητες για ένα έμβρυο να έχει κάποια χρωμοσωμιακή ανωμαλία όπως σύνδρομο Down, τρισωμία 13 και άλλες.
Επίσης, γίνεται και ένας πρώτος έλεγχος της ανατομίας του εμβρύου. Εάν οι πιθανότητες για κάποια πάθηση είναι αυξημένες μπορεί να γίνει βιοψία τροφοβλάστης στη 13η εβδομάδα ή αμνιοκέντηση στη 17η εβδομάδα.
Εάν όλα είναι φυσιολογικά τότε η παρακολούθηση γίνεται ανά 3-4 εβδομάδες.
Μεταξύ 20ης και 22ης εβδομάδας γίνεται το υπερηχογράφημα β-επιπεδου όπου ελέγχεται λεπτομερώς η ανατομία του εμβρύου (καρδιά, πνεύμονες, ουροποιητικό, εγκέφαλος, γαστρεντερικό, πρόσωπο, άκρα κ.α.).
Πέραν των εξετάσεων που γίνονται κάθε μήνα στην έγκυο όπως γεν. αίματος και γεν. ούρων, στη 28η εβδομάδα κάνουμε και την καμπύλη σακχάρου εκτός και εάν -λόγω ιστορικού- γίνει πιο νωρίς.
Στην 32η εβδομάδα κυήσεως γίνεται doppler όπου ελέγχουμε την ανάπτυξη και την αιμάτωση του εμβρύου.
Στον τελευταίο μήνα της κυήσεως η παρακολούθηση είναι πιο συχνή κάθε 7-12 ημέρες και ελέγχετε το έμβρυο υπερηχογραφικά αλλά και με καρδιοτοκογράφο.
Πηγή: iator.gr
