Το να ακολουθεί κάποιος μια δίαιτα αρχικά ακούγεται καλό. Απώλεια βάρους, κατανάλωση υγιεινών τροφίμων και βελτίωση της υγείας. Μερικές φορές όμως η δίαιτα δεν έχει μόνο θετικά αποτελέσματα και μάλιστα τα άτομα που ακολουθούν συνεχώς δίαιτες καταλήγουν τελικά με περισσότερα προβλήματα από αυτά που είχαν όταν ξεκίνησαν την πρώτη φορά.
Δεν είναι τυχαίο που κάθε φορά που κάποιος ξεκινάει μια καινούρια δίαιτα είναι πιο δύσκολο να χάσει βάρος σε σχέση με τις προηγούμενες φορές. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι κάθε δίαιτα έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση του βασικού μεταβολικού μας ρυθμού, δηλαδή το πόσες θερμίδες καίει το σώμα μας σε κατάσταση ηρεμίας. Και αυτό είναι αναμενόμενο δεδομένου ότι με τις περισσότερες δίαιτες ταχείας απώλειας βάρους το σώμα χάνει μεγάλο μέρος του μυικού ιστού, δηλαδή του ιστού που καίει τις περισσότερες θερμίδες στο σώμα μας.
Μακροχρόνια αυτό που παρατηρείται επίσης είναι η αλλαγή της σύστασης του σώματος. Συγκεκριμένα, το σώμα μας χάνει μυικό ιστό, αλλά το βάρος που επαναπροσλαμβάνει είναι με τη μορφή λίπους, και επομένως το σώμα μπορεί να επανέλθει στα ίδια κιλά αλλά να φαίνεται πιο παχύ και αγύμναστο!
Το αποτέλεσμα είναι τα άτομα που ακολουθούν δίαιτες για πολλά χρόνια τελικά να καταλήγουν με περισσότερα κιλά από όσα ξεκίνησαν την πρώτη φορά, και να εύχονται να μην είχαν ξεκινήσει ποτέ δίαιτα! Η καταπόνηση του σώματος μετά από πολλά χρόνια αυξομειώσεων βάρους και λανθασμένων μεθόδων απώλειας έχει ως αποτέλεσμα και την κακή λειτουργία του θυροειδούς αδένα, με αποτέλεσμα περαιτέρω επιβάρυνση του μεταβολικού μας ρυθμού.
Επιπλέον, το σώμα «ξεμαθαίνει» να τρώει φυσιολογικά, δηλαδή σταματά να λειτουργεί το αυτόματο σύστημα πείνας και κορεσμού που όλοι διαθέτουμε. Αντίθετα το τι και πόσο θα φάμε εξαρτάται από ένα χαρτί-διαιτολόγιο το οποίο πολλές φορές δεν λαμβάνει υπόψη τις εξατομικευμένες ανάγκες του καθενός, ακόμα και τις διατροφικές ελλείψεις που μπορεί κάποιος να έχει. Αποτέλεσμα; Όταν σταματήσουμε τη δίαιτα να μην ξέρουμε τι, πώς και πόσο να φάμε. Σαν να ξεχάσαμε μια λειτουργία που έχουμε μάθει από τη γέννηση μας.
Πολλά άτομα όταν «σπάνε» τη δίαιτα τους, τρώνε μεγάλες ποσότητες φαγητών και προτιμούν τρόφιμα που στερήθηκαν κατά τη διάρκεια της δίαιτας (π.χ. γλυκά και junk food). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πολύ η ισορροπία του σακχάρου στο αίμα. Μετά από πολλά χρόνια είναι πιθανό να επηρεαστεί η παραγωγή και λειτουργία της ινσουλίνης (ορμόνης που ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα), να εμφανιστεί ινσουλινοαντίσταση, ακόμη και σακχαρώδης διαβήτης.
Πολλά άλλα προβλήματα υγείας έχουν επίσης συσχετιστεί με τις επαναλαμβανόμενες μη ισορροπημένες δίαιτες και τις αυξομειώσεις του βάρους, όπως καρδιαγγειακά νοσήματα, οστεοπόρωση, χολόλιθοι (πέτρες στη χολή), ακόμα και κάποιες μορφές καρκίνου.
Βέβαια, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και τις ψυχολογικές επιπτώσεις της μακροχρόνιας δίαιτας. Είναι δεδομένο ότι οι μη ισορροπημένες διατροφικές συνήθειες έχουν ως αποτέλεσμα την έλλειψη θρεπτικών συστατικών που σχετίζονται με την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Έτσι, η μακροχρόνια στέρηση αυτών των θρεπτικών συστατικών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση κατάθλιψης, οξυθυμίας, νοητικής εξασθένησης και αυξημένου άγχους.
Επιπλέον, το άτομο βιώνει μεγάλο ψυχολογικό στρες με τα συνεχή σκαμπανεβάσματα βάρους, τα οποία εκτός των ανισορροπιών που προκαλούν σε οργανικό επίπεδο, δημιουργούν και σκέψεις του τύπου «πάλι δεν τα κατάφερα», «ποτέ δεν θα καταφέρω να αδυνατίσω», «πως θα ξαναμπώ σε πρόγραμμα» ή ακόμα και «τώρα που αδυνάτισα θα πρέπει να πιεστώ ακόμα περισσότερο για να μην ξαναπάρω τα κιλά που έχασα». Τα σχόλια του κοινωνικού περιβάλλοντος, που επικροτούν και επιβραβεύουν την απώλεια βάρους και αποδοκιμάζουν την επανάκτησή του, επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το άτομο.
Και ποια είναι τελικά η λύση θα σκεφτούν πολλοί; Να σταματήσουμε κάθε μορφή δίαιτας και να τρώμε ότι θέλουμε; Μα τότε δεν θα παχύνουμε πολύ και θα έχουμε όλες τις αρνητικές συνέπειες της παχυσαρκίας; Σαφέστατα η λύση δεν είναι του τύπου «σταματάω τη δίαιτα και τρώω ό,τι βρω μπροστά μου». Εξάλλου αυτός είναι ο τρόπος που ζουν οι μακροχρόνια διαιτώμενοι και που τελικά προκαλεί όλα τα προβλήματα που αναφέραμε.
Αντίθετα, θα πρέπει να μάθουμε να τρώμε ισορροπημένα χωρίς υπερβολές ούτε στη δίαιτα ούτε στην υπερφαγία. Η λύση δεν είναι να ακολουθούμε κάθε δίαιτα που θα πέσει στα χέρια μας και θα μας φανεί καλή, αλλά να μάθουμε να τρώμε ισορροπημένα επαναφέροντας τους φυσιολογικούς ρυθμούς του σώματος μας ώστε να χάσουμε το βάρος που χρειάζεται (αν χρειάζεται!) με αργό ρυθμό.
Και αν οι πιο νέοι δεν πείστηκαν από τα παραπάνω ας ρωτήσουν άτομα ηλικίας 40-50 ετών που κάνουν δίαιτες από τα 15 ή 20. Είναι σίγουρο ότι έχουν περισσότερα κιλά από όσα είχαν όταν ξεκίνησαν τις δίαιτες και ότι εύχονται να γυρίσουν τον χρόνο πίσω και να μάθουν να τρώνε σωστά χωρίς να ακολουθούν κανένα στερητικό πρόγραμμα.
Πηγή: diatrofi.gr
