O συνεχόμενος ήχος 30 ντεσιμπέλ, ο οποίος αντιστοιχεί στον ψίθυρο που ακούγεται σε μια βιβλιοθήκη, είναι αρκετός για να προκαλέσει διαταραχές στον ύπνο και κατ’ επέκταση μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα
Η ζωή στις πόλεις προσφέρει πολλές ευκαιρίες για καριέρα, ψυχαγωγία και απόλαυση όλων των ανέσεων της σύγχρονης ζωής. Για πολλούς ανθρώπους, ωστόσο, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν είναι μεγάλο, αφού οι έντονοι ρυθμοί, οι μεγάλες επαγγελματικές απαιτήσεις και το επιβαρημένο περιβάλλον αυξάνουν σημαντικά το στρες.
Ερευνες έχουν δείξει ότι οι κάτοικοι των πόλεων έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα άγχους σε σχέση με τους κατοίκους της υπαίθρου καθώς διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλός τους λειτουργεί διαφορετικά. Αυτή η διαφορά στον τρόπο λειτουργίας και αντίδρασης του εγκεφάλου είναι πιθανότατα η αιτία για τα αυξημένα ποσοστά ψυχικών νόσων στους κατοίκους των πόλεων.
Οι μελέτες που έχουν γίνει μέχρι τώρα έχουν δείξει ότι η γέννηση και η ζωή στις πόλεις αυξάνει κατά 21% τον κίνδυνο για εκδήλωση αγχώδους διαταραχής ενώ διπλασιάζει τον κίνδυνο για εμφάνιση σχιζοφρένειας.
Νέα δεδομένα προέκυψαν και από έρευνα επιστημόνων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, οι οποίοι μελέτησαν τη σχέση ανάμεσα στον τόπο διαμονής και τη βιολογία του εγκεφάλου και κατέληξαν σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
δείχνουν ότι
η γέννηση
και η ζωή στις πόλεις αυξάνουν κατά 21%
τον κίνδυνο
για εκδήλωση αγχώδους διαταραχής, ενώ διπλασιάζουν τον κίνδυνο για εμφάνιση σχιζοφρένειας.
Οι επιστήμονες μελέτησαν τους εγκεφάλους 55 εθελοντών που ζούσαν σε αστικές και αγροτικές περιοχές. Οι εθελοντές κλήθηκαν να λύσουν δύσκολες ασκήσεις μαθηματικών με μεγάλη πίεση χρόνου. Για να αυξήσουν τον βαθμό δυσκολίας και την ψυχολογική πίεση οι ερευνητές έκαναν συνεχώς υποτιμητικά σχόλια και έδειχναν με κάθε τρόπο στους εθελοντές ότι η απόδοσή τους ήταν χειρότερη από την πραγματική.
Οι εγκεφαλικές απεικονίσεις έδειξαν ότι όσοι ζούσαν σε αστικό περιβάλλον εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα στρες στην αμυγδαλή του εγκεφάλου, μια περιοχή που κατεξοχήν συνδέεται με την αντίληψη του κινδύνου, την παραβατική συμπεριφορά, την κατάθλιψη και τις συναισθηματικές διαταραχές.
Επιπλέον, οι εθελοντές που έζησαν σε αστικό περιβάλλον από τη γέννησή τους μέχρι την ηλικία των 15 ετών εμφάνισαν μεγάλη δραστηριότητα στον πρόσθιο προσαγώγιο φλοιό, ο οποίος ρυθμίζει το στρες. Οι ερευνητές σχολίασαν τα αποτελέσματα της έρευνας λέγοντας ότι «αν κάποιος παραβιάζει τον προσωπικό σου χώρο, αν έρχεται υπερβολικά κοντά σου το κύκλωμα αμυγδαλής – πρόσθιου φλοιού ενεργοποιείται και το άγχος αυξάνει».
Τόνισαν επίσης ότι οι σχεδιαστές πόλεων θα πρέπει από εδώ και στο εξής να λαμβάνουν υπόψη ότι η πυκνότητα του πληθυσμού επηρεάζει τις νοητικές και ψυχικές λειτουργίες του εγκεφάλου.
«Η ζωή στις πόλεις προκαλεί περισσότερους ψυχικούς κινδύνους από οποιοδήποτε γονίδιο», καταλήγουν. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην αύξηση του άγχους στις μεγαλουπόλεις παίζουν τα επίπεδα θορύβου. Σύμφωνα με όλους τους φορείς της υγείας παγκοσμίως, ο αυξανόμενος θόρυβος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον οργανισμό.
Ανεργία και άγχος
Στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας δείχνουν ότι συνεχόμενος ήχος 30 ντεσιμπέλ, ο οποίος αντιστοιχεί στον ψίθυρο που ακούγεται σε μια βιβλιοθήκη, είναι αρκετός για να προκαλέσει διαταραχές στον ύπνο και κατ’ επέκταση μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα.
Οι δυνατοί ήχοι συνδέονται με το άγχος αφού οι ορμόνες και οι χημικές ουσίες στέλνουν αντίστοιχα μηνύματα στον εγκέφαλο όπως ακριβώς γίνεται και με την έκκριση αδρεναλίνης. Επίσης, τα υψηλότερα επίπεδα θορύβου μειώνουν τις δυνατότητες της μνήμης και του συνολικού μαθησιακού επιπέδου.
Το άγχος των κατοίκων των πόλεων γίνεται πιο έντονο σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως αυτή που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ιδιαίτερα όταν η οικονομική κρίση συνοδεύεται από την ανεργία που έρχεται ξαφνικά και αφήνει τους πολίτες χωρίς εναλλακτικές επιλογές για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι «η ανεργία σε περίοδο κρίσης είναι παράγοντας μεγάλου άγχους. Ειδικά αν η περίοδος της ανεργίας δεν συνοδεύεται από την ελπίδα για την αρχή μιας νέας καριέρας. Η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου χειροτερεύει όταν η απώλεια της δουλειάς του έρχεται ξαφνικά χωρίς να του έχει δοθεί η ευκαιρία να επεξεργαστεί τη νέα κατάσταση». Πρέπει να επισημανθεί ότι η ψυχική υγεία του ατόμου επιδεινώνεται όταν η απόλυση είναι λίγο έως πολύ τυχαία και σχετίζεται περισσότερο με γενικές περικοπές και όχι με την ίδια την απόδοσή του στην εργασία.
