Αντίθετα, τα παντρεμένα ζευγάρια και κυρίως αυτά της μέσης ηλικίας, καθώς και όσοι έχουν μακροχρόνιες σχέσεις, έχουν μικρότερες πιθανότητες θνησιμότητας εξαιτίας ενός καρδιαγγειακού επεισοδίου.
Για την έρευνα, οι επιστήμονες μελέτησαν πάνω από 15.300 περιπτώσεις εμφραγμάτων του μυοκαρδίου σε ανθρώπους άνω των 35 ετών για μια περίοδο περίπου δέκα ετών. Περίπου τα μισά περιστατικά από αυτά, κατέληξαν στο θάνατο του ασθενούς μέσα στις επόμενες 28 μέρες μετά το έμφραγμα.
Όπως προέκυψε από την ανάλυση, τα εμφράγματα ήταν κατά 58% έως 66% συχνότερα στους ανύπαντρους άντρες, σε σχέση με τους παντρεμένους. Όσον αφορά στη θνησιμότητα μέσα στις επόμενες 28 ημέρες, από τους παντρεμένους άντρες ηλικίας 65 έως 74 ετών κατέληξαν οι 866 ανά 100.000, ενώ από τους ανύπαντρους οι 1.792 ανά 100.000. Αντίστοιχα, από τις παντρεμένες γυναίκες κατέληξαν οι 247 ανά 100.000, έναντι των 493 ανά 100.000 μεταξύ των ανύπαντρων.
Η μεγάλη έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει αντίστοιχες παλαιότερες, που έχουν δείξει ότι η μοναχική ζωή αυξάνει τη θνησιμότητα, και ειδικά εξαιτίας ενός καρδιαγγειακού προβλήματος. Σαν πιθανές αιτίες, οι φινλανδοί ερευνητές ανέφεραν τα εξής:
– Οι παντρεμένοι πιθανώς έχουν καλύτερη κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, τρέφονται πιο υγιεινά και απολαμβάνουν μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη από τους ανύπαντρους, με αποτέλεσμα να έχουν γενικά καλύτερη υγεία.
– Όταν πάθουν έμφραγμα, οι παντρεμένοι συχνά μπορούν να στηριχτούν στη γυναίκα ή στα παιδιά τους για να ειδοποιήσουν έγκαιρα ένα ασθενοφόρο, με αποτέλεσμα να εισάγονται ταχύτερα στο νοσοκομείο και να ξεκινά πιο γρήγορα η διαδικασία της ανάνηψης.
– Οι παντρεμένοι και όσοι συζούν, κάνουν καλύτερη θεραπευτική αγωγή, αφότου φύγουν από το νοσοκομείο, σε σχέση με όσους μένουν μόνοι τους.
