Ο διατροφικός περιορισμός δεν είναι πανάκεια για την αντιμετώπιση των ασθενειών που συνοδεύουν τη γήρανση

Ζήσης Ψάλλας

Ενώ η κατανάλωση μιας σπαρτιατικής διατροφής έχει αποδειχθεί ότι επεκτείνει δυναμικά τη διάρκεια ζωής και καθυστερεί τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία σε πολλά είδη, μια ανάλυση σε ολόκληρο το γονιδίωμα 160 γενετικά διακριτών στελεχών της μύγας φρούτων Drosophila melanogaster δείχνει ότι η διάρκεια ζωής και η υγεία δεν σχετίζονται πάντα με τον περιορισμό των θερμίδων. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Current Biology.

Αν και κατά μέσο όρο η διάρκεια ζωής επεκτάθηκε και η υγεία βελτιώθηκε, οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Buck Institute for Research on Aging λένε ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Στη μελέτη, οι ερευνητές κατέγραψαν τις αλλαγές που εξαρτήθηκαν από τα θρεπτικά συστατικά. Ενώ το 97% των στελεχών έδειξε κάποια επέκταση στη διάρκειας ζωής ή στην ποιότητα ζωής ως απόκριση στον περιορισμό της διατροφής, μόνο το 50% των στελεχών έδειξε σημαντικά θετική ανταπόκριση στον διαιτητικό περιορισμό και για τα δύο. Το 13% των στελεχών είχε περισσότερη ζωντάνια αλλά πέθανε πιο νωρίς με τον διατροφικό περιορισμό, το 5% έζησε περισσότερο αλλά είχε χειρότερη υγεία και το υπόλοιπο 32% δεν είχε όφελος ή βλάβη είτε στην διάρκεια ζωής είτε στην υγεία.  

«Ο διατροφικός περιορισμός λειτουργεί, αλλά μπορεί να μην είναι πανάκεια για όσους θέλουν να βελτιώσουν την υγεία τους, να καθυστερήσουν τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία και να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους", δήλωσε ο Pankaj Kapahi, ανώτερος συγγραφέας του άρθρου.

Με έρευνα σε όλο το γονιδίωμα, οι ερευνητές βρήκαν τα γονίδια της Drosophila melanogaster που επηρέασαν την υγεία ή τη διάρκεια ζωής με τρόπο που εξαρτάται από τη διατροφή. Ταυτοποίησαν και ονόμασαν "ντέσιμα" ένα γονίδιο της φρουτόμυγας που ρυθμίζει τη διάρκεια ζωής. Η αναστολή αυτού του γονιδίου επέκτεινε τη διάρκεια ζωής μειώνοντας την παραγωγή πεπτιδίων που μοιάζουν με ινσουλίνη, αλλά δεν βελτίωσε τη σχετιζόμενη με την ηλικία μείωση της αναρριχητικής δραστηριότητάς της, κάτι που χρησιμοποιήθηκε για την παρακολούθηση της φυσικής ικανότητας στις μύγες. Ονόμασαν επίσης ένα άλλο γονίδιο "δαίδαλο", από το γνωστό ελληνικό μύθο, το οποίο καθυστερεί τη σχετιζόμενη με την ηλικία μείωση της σωματικής δραστηριότητας μετά από περιορισμό της διατροφής, αλλά επηρεάζει ελάχιστα τη διάρκεια ζωής.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν τη διάρκεια ζωής και τις φυσικές ικανότητες 50.000 και πλέον μυγών. 

Διαβάστε ακόμη...