Άμεση και ασφαλή επιστροφή στην ενεργό δράση μετά από μυϊκό τραυματισμό προσφέρει στους επαγγελματίες αθλητές η νέα θεραπεία με βιοκίνη (ενισχυμένος ορός από το αίμα του αθλητή).
Τα πρώτα αποτελέσματα από τη χρήση της νέας θεραπείας είναι εντυπωσιακά και παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο 4ο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολεγίου Αθλητιάτρων, το οποίο διοργανώθηκε στο Camp Nou, υπό την αιγίδα της Barcelona F.C στην Ισπανία.
«Μέχρι χτες οι μυϊκοί τραυματισμοί – η πιο συχνή κάκωση των αθλητών -αντιμετωπιζόταν με αντιφλεγμονώδη και φυσιοθεραπευτική αγωγή. Η αποθεραπεία, όμως, απαιτούσε μεγάλο χρονικό διάστημα επιστροφής στη ενεργό δράση» αναφέρει ο διαπρεπής ορθοπαιδικός χειρουργός και αθλητίατρος Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, MD, MSc, PhD: «Η θεραπεία με βιοκίνη δημιουργεί νέα δεδομένα. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με πρόσφατη συγκριτική μελέτη αποκατάστασης μυϊκής θλάσης β’ βαθμού σε επαγγελματίες αθλητές, φαίνεται ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική χρονική διαφορά επανόδου στο 100% της αθλητικής δραστηριότητας των αθλητών, που αντιμετωπίστηκαν με τη χρήση του αυτόλογου ενισχυμένου ορού, ταυτόχρονα με πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης, σε σχέση με αυτούς που αντιμετωπίστηκαν μόνο με αντιφλεγμονώδη και φυσιοθεραπευτική αγωγή».
Θεραπεία από το μέλλον
Η βιοκίνη είναι ένα αυτόλογο σκεύασμα, το οποίο παράγεται από το αίμα του ασθενούς, γνωστό στους επιστήμονες υγείας, που ασχολούνται με βιολογικές θεραπείες στις αθλητικές κακώσεις. Το σκεύασμα είναι πλούσιο σε αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες, όπως είναι ο IL-1Ra (Interleukin-1 Receptor antagonist), ο οποίος μπλοκάρει τη δράση της ιντερλευκίνης. Μέσω του μηχανισμού αυτού επιβραδύνεται η περαιτέρω εξέλιξη της βλάβης και αντιμετωπίζεται παράλληλα ο πόνος και η φλεγμονή, ενώ κινητοποιείται η διαφοροποίηση των κυττάρων στο επίπεδο της βλάβης σε μυϊκά κύτταρα.
Επιπλέον το σκεύασμα περιέχει άλλες κυτοκίνες και αυξητικούς παράγοντες, οι οποίοι ενεργοποιούν τους μηχανισμούς αναγέννησης των ιστών, επικοινωνούν και κινητοποιούν «δορυφόρα κύτταρα» και παίζουν σημαντικό ρόλο στην ταχύτερη αποκατάσταση του μυϊκού τραυματισμού. Η θεραπεία μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί με πολλή μεγάλη επιτυχία στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας και του πόνου στη μέση (οσφυαλγία), με ποικίλα αίτια.
Μυϊκοί τραυματισμοί – Η πιο συχνή κάκωση
Οι μυϊκοί τραυματισμοί (θλάσεις) αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% των αθλητικών κακώσεων. Πάνω από το 90% εξ αυτών προκαλείται από άμεση πλήξη ή χρόνια καταπόνηση μιας μυϊκής ομάδας. Στους επαγγελματίες αθλητές αυτού του είδους οι τραυματισμοί οδηγούν σε εκσεσημασμένο πόνο και μεγάλη αποχή από αθλητική δραστηριότητα. Είναι ιδιαίτερα συχνοί σε αθλήματα που απαιτούν επιταχύνσεις ή άλματα. Ειδικά στο ποδόσφαιρο, οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν την πιο συχνή αθλητική κάκωση και αντιπροσωπεύουν το 20-37% των λόγων αποχής από το άθλημα στους επαγγελματίες και το 18-23% στους ερασιτέχνες.
Η πιθανότητα τέτοιου τραυματισμού είναι 6 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε σχέση με την προπόνηση. Το 92% αφορά σε θλάσεις στα κάτω άκρα (οπίσθιοι μηριαίοι 37%, προσαγωγοί 23%, τετρακέφαλοι 19%, γαστροκνήμιος 13%). Το 60% των θλάσεων τετρακεφάλου αφορά στο «κυρίαρχο» σκέλος.
Τα 2/3 των θλάσεων είναι αποτέλεσμα άμεσης πλήξης. Τα σύνδρομα υπέρχρησης των μυών είναι πιο συχνά στην περιοχή του ισχίου και του βουβώνα.
Πηγή: neadiatrofis.gr
