Ζήσης Ψάλλας
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού, είναι η απροθυμία για οπτική επαφή με άλλους σε φυσικές συνθήκες.Αν και η οπτική επαφή είναι ένα κρίσιμο μέρος των καθημερινών αλληλεπιδράσεων, οι επιστήμονες έχουν περιοριστεί στη μελέτη της νευρολογικής βάσης της ζωντανής κοινωνικής αλληλεπίδρασης με οπτική επαφή στον αυτισμό λόγω της αδυναμίας απεικόνισης του εγκεφάλου δύο ανθρώπων ταυτόχρονα.
Ωστόσο, χρησιμοποιώντας μια καινοτόμο τεχνολογία που επιτρέπει την απεικόνιση δύο ατόμων κατά τη διάρκεια φυσικών συνθηκών, οι ερευνητές του Yale εντόπισαν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου στη ραχιαία βρεγματική περιοχή (dorsal parietal region) του εγκεφάλου που σχετίζονται με την κοινωνική συμπτωματολογία του αυτισμού.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στις στο περιοδικό PLOS ONE, βρήκε ότι αυτές οι νευρικές αποκρίσεις στη ζωντανή επαφή με το πρόσωπο και τα μάτια μπορεί να παρέχουν έναν βιοδείκτη για τη διάγνωση του αυτισμού καθώς και μια δοκιμή της αποτελεσματικότητας των θεραπειών για τον αυτισμό.
«Ο εγκέφαλός μας διψά για πληροφορίες για άλλους ανθρώπους και πρέπει να κατανοήσουμε πώς λειτουργούν αυτοί οι κοινωνικοί μηχανισμοί στο πλαίσιο ενός πραγματικού και διαδραστικού κόσμου τόσο σε τυπικά ανεπτυγμένα άτομα όσο και σε άτομα με αυτισμό», δήλωσε η συγγραφέας Joy Hirsch, Καθηγήτρια Ψυχιατρικής, Συγκριτικής Ιατρικής και Νευροεπιστήμης στο Yale.
Η ομάδα του Yale, με επικεφαλής την Hirsch, ανέλυσε τη δραστηριότητα του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια σύντομων κοινωνικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ ζευγαριών ενηλίκων -ο καθένας περιλαμβάνει έναν τυπικό συμμετέχοντα και έναν με αυτισμό- χρησιμοποιώντας λειτουργική φασματοσκοπία κοντά στο υπέρυθρο, μια μη επεμβατική μέθοδος οπτικής νευροαπεικόνισης.
Και στους δύο συμμετέχοντες τοποθετήθηκαν καπάκια με πολλούς αισθητήρες που εκπέμπουν φως στον εγκέφαλο και επίσης κατέγραφαν αλλαγές στα φωτεινά σήματα με πληροφορίες σχετικά με την εγκεφαλική δραστηριότητα κατά το βλέμμα προσώπου και την επαφή μάτια με μάτια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια της οπτικής επαφής, οι συμμετέχοντες με αυτισμό είχαν σημαντικά μειωμένη δραστηριότητα σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται ραχιαίος βρεγματικός φλοιός σε σύγκριση με εκείνους χωρίς αυτισμό.
«Τώρα όχι μόνο έχουμε καλύτερη κατανόηση της νευροβιολογίας του αυτισμού και των κοινωνικών διαφορών, αλλά και των υποκείμενων νευρικών μηχανισμών που οδηγούν τις τυπικές κοινωνικές συνδέσεις», είπε η Hirsch.
