Ζήσης Ψάλλας
Για όσους έχουν νόσο Αλτσχάιμερ, υπάρχει ένα προειδοποιητικό σημάδι στον εγκέφαλο. Οι αμυλοειδείς πλάκες και τα νευροϊνιδιακά πλέγματα εμφανίζονται ως ένα πρώιμο σήμα για το τι έρχεται. Αλλά πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι αυτές οι φυσικές αλλαγές στον εγκέφαλο μπορεί να μην είναι οι μόνοι οδηγοί της νόσου και ότι κάτι τόσο απλό όσο η διατροφή θα μπορούσε να αλλάξει τη γνωστική μας ανθεκτικότητα στην άνοια.
Η συγκεκριμένη δίαιτα, που ονομάζεται δίαιτα MIND που αναπτύχθηκε από μια ομάδα διατροφικών επιδημιολόγων στο Πανεπιστήμιο Rush, στο Ιλλινόις.
Τώρα, μια μακροχρόνια μελέτη από την ίδια ομάδα στο Πανεπιστήμιο Rush διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν τη δίαιτα MIND -έστω και μέτρια- είχαν καλύτερη γνωστική λειτουργία αργότερα στη ζωή τους, ανεξάρτητα από τυχόν αμυλοειδείς πλάκες ή νευροϊνιδιακά πλέγματα που μπορεί να είχαν.
«Μερικοί άνθρωποι έχουν αρκετές πλάκες και πλέγματα στον εγκέφαλό τους ώστε να τυγχάνουν μεταθανάτια διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ, αλλά δεν αναπτύσσουν κλινική άνοια στη ζωή τους», είπε ο ερευνητής γηριατρικής υγείας Klodian Dhana από το Rush Medical College.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 569 συμμετέχοντες που είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια μιας μακροχρόνιας μελέτης που ξεκίνησε το 1997 και ονομάζεται Memory and Aging Project. Κάθε ένας από τους συμμετέχοντες συμφώνησε να υποβληθεί σε ετήσια κλινική αξιολόγηση όσο ήταν ζωντανός, καθώς και για νεκροψία μετά από το θάνατο. Το 2004, οι ερευνητές άρχισαν να δίνουν στους συμμετέχοντες ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με το είδος των τροφίμων που έτρωγαν. Για τη νέα αυτή μελέτη, η ομάδα χρησιμοποίησε αυτά τα διατροφικά δεδομένα για να δώσει αναδρομικά στους ασθενείς μια βαθμολογία για το πόσο κοντά στη διατροφή MIND ήταν.
Διαπιστώθηκε ότι μια υψηλότερη βαθμολογία της διατροφής MIND σχετίζεται με καλύτερη γνωστική λειτουργία πριν από το θάνατο. Αυτό συνέβαινε ακόμη και σε εκείνους που δεν είχαν γνωστική δυσλειτουργία κατά την έναρξη της έρευνας, ή εκείνους που διαγνώστηκαν με Αλτσχάιμερ μετά θάνατο λόγω της παρουσίας αμυλοειδών πλακών και νευροϊνιδιακών πλεγμάτων.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Alzheimer Disease.
