Μυωπία θα έχει ο μισός πληθυσμός της Γης το 2050, σύμφωνα με εκτιμήσεις των ειδικών, ενώ αυξάνονται οι αδιάγνωστες παθήσεις των ματιών κατά την παιδική ηλικία. Με αφορμή την αύξηση των αδιάγνωστων οφθαλμικών παθήσεων στην παιδική ηλικία, η Ελληνική Εταιρεία Παιδοφθαλμολογίας και Στραβισμού (ΕΕΠΟΣ) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας την ανάγκη επαναφοράς του υποχρεωτικού χαρακτήρα του θεσμού των προληπτικών οφθαλμολογικών ελέγχων στα παιδιά της προσχολικής, νηπιακής και σχολικής ηλικίας από ειδικούς οφθαλμιάτρους, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται ουσιαστικά υπό κατάργηση.
Σύμφωνα με την ΕΕΠΟΣ, το 5 έως 7% των παιδιών έχουν σημαντικό πρόβλημα όρασης και οι γονείς δεν το γνωρίζουν, ενώ το 80% των παθήσεων που οδηγούν σε μόνιμη βλάβη της όρασης θα μπορούσαν θα θεραπευτούν εάν είχαν διαγνωστεί έγκαιρα.
«Ζούμε στην εποχή της σύγχρονης οπτικής-ηλεκτρονικής πληροφόρησης και τα παιδιά μας, που αποτελούν το πιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας μας, είναι από πολύ νωρίς εκτεθειμένα έως και εθισμένα σ’ αυτήν. Ο αστικός τρόπος ζωής, η εντατικοποίηση της εκπαίδευσης, οι νέες τεχνολογίες, η πολύωρη έκθεση των παιδιών μπροστά σε μία οθόνη, είτε της τηλεόρασης, είτε του παιγνιδιού τους, είτε του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή, ακόμη και του κινητού τους τηλεφώνου, από τρυφερές ηλικίες, οδηγεί στην ανάγκη ιδιαίτερης φροντίδας του οπτικού τους συστήματος από την προσχολική ηλικία. Τα παιδοφθαλμολογικά προβλήματα αυξάνονται και πρέπει να αντιμετωπίζονται και έγκαιρα και πρώιμα, γιατί ενώ πολλά παιδιά έχουν σημαντικά προβλήματα όρασης, δυστυχώς, οι γονείς τους δεν το γνωρίζουν», επισημαίνει ο πρόεδρος της ΕΕΠΟΣ, Νίκος Κοζέης, τονίζοντας ότι η πρόληψη έχει τεράστια αξία, διότι τα προβλήματα όρασης συχνά δεν γίνονται αντιληπτά.
Ο κ. Κοζέης υπογραμμίζει ότι τα παιδιά δεν αναφέρουν τα προβλήματα όραση γιατί δεν υπάρχει πόνος, ή άλλα συμπτώματα, γι’ αυτό και η μη έγκαιρη διάγνωση κάποιων προβλημάτων μπορεί να επιφέρει σοβαρές βλάβες στην όραση.
«Δυστυχώς, σ’ αυτήν τη δυσάρεστη εξέλιξη συμβάλει και το γεγονός ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει εκείνο το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προληπτικού οφθαλμολογικού ελέγχου, για όλα τα παιδιά. Έτσι, η κάλυψη αυτού του κενού επαφίεται στην ενημέρωση των γονιών, στις προσπάθειες των συναδέλφων παιδιάτρων, που έχουν επωμισθεί και τον ρόλο του παιδοφθαλμιάτρου, αλλά και στους παρατηρητικούς δασκάλους», προσθέτει ο πρόεδρος της ΕΕΠΟΣ.
Σημειώνεται, ότι το 2001 η Πολιτεία, βασιζόμενη στις υποδείξεις ειδικής επιστημονικής ομάδας, είχε προχωρήσει στη θεσμοθέτηση των απαραίτητων οφθαλμολογικών ελέγχων στα παιδιά, κατά την εγγραφή τους στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό σχολείο, από οφθαλμιάτρους. «Ο θεσμός αυτός λειτούργησε άψογα για σειρά ετών, μειώνοντας σημαντικά την παιδική οφθαλμική νοσηρότητα στη χώρα μας. Όμως, τα τελευταία τρία χρόνια, για λόγους επιστημονικά μη κατανοητούς, ο θεσμός χαρακτηρίστηκε ως μη υποχρεωτικός, υποβαθμίστηκε και ουσιαστικά καταργήθηκε. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε μία ανησυχητική αύξηση αδιάγνωστων οφθαλμικών παθήσεων, που μπορούν να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στην όραση» σημειώνει ο κ. Κοζέης.
Οι 10 λόγοι για να κάνουν προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο όλοι οι μαθητές
Η ΕΕΠΟΣ, στο πλαίσιο της εκστρατείας για την επαναφορά του υποχρεωτικού χαρακτήρα των προληπτικών οφθαλμολογικών εξετάσεων, παρουσιάζει τους 10 λόγους που καθιστούν άμεσο και αναγκαίο τον προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο όλων των μαθητών, από τους ειδικούς οφθαλμιάτρους:
Η καλή όραση είναι απαραίτητη για τη σωματική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού, την ομαλή σχολική και κοινωνική ζωή του. Σήμερα, τα παιδιά ζουν μία οπτικά απαιτητική ζωή, με πρόωρη έκθεση σε έντονες οπτικές δραστηριότητες (μαθησιακή διαδικασία, ηλεκτρονικές συσκευές). Οι οφθαλμολογικές παθήσεις αυξάνονται, 5 έως 7 παιδάκια στα 100 έχουν σημαντικό πρόβλημα όρασης και οι γονείς δεν το γνωρίζουν. Υπολογίζεται ότι το 2050 ο μισός πληθυσμός του πλανήτη θα πάσχει από μυωπία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής απαιτεί δυνατή όραση, ικανή να αντεπεξέλθει στις οπτικές προκλήσεις της εποχής. Και αυτή χτίζεται από την παιδική ηλικία. Η όραση κατά τη γέννηση είναι ατελής, σταδιακά ολοκληρώνεται στην ηλικία των οκτώ ετών και πρέπει να παρακολουθείται η φυσιολογική εξέλιξή της. Οι οφθαλμικές παθήσεις στα χρόνια της ανάπτυξης ενός παιδιού μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην όραση. Το 80% των παθήσεων που οδηγούν σε μόνιμη βλάβη της όρασης θα μπορούσαν να θεραπευθούν εάν είχαν διαγνωστεί έγκαιρα. Υπάρχουν παθήσεις των ματιών που φαίνονται, αλλά και άλλες που εντοπίζονται τυχαία με την προληπτική οφθαλμολογική εξέταση. Τα παιδιά με σοβαρό πρόβλημα όρασης αντιμετωπίζουν δυσκολίες και σαν ενήλικες στη προσωπική και επαγγελματική ζωή τους. Επειδή οι συχνότερες παθήσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε βλάβη της όρασης, αλλά μπορούν να προληφθούν με έγκαιρη διάγνωση, είναι ο στραβισμός, η αμβλυωπία και οι αδιόρθωτες διαθλαστικές ανωμαλίες, η λύση είναι μία και είναι η πρόληψη.
Η ΕΕΠΟΣ, σε συντονισμό με τις οδηγίες της διεθνούς οφθαλμολογικής κοινότητας συστήνει προληπτικό έλεγχο των ματιών σε κάθε νεογέννητο, μέσα στα πρώρα δύο χρόνια, στην ηλικία των τριών έως τεσσάρων ετών, στην ηλικία των πέντε έως έξι ετών και ανά διετία κατά τη φοίτηση στο σχολείο.
