Ζήσης Ψάλλας
Οι αυξανόμενες ανησυχίες για τις επιπτώσεις στην υγεία από την υπερβολική κατανάλωση μπύρας οδήγησαν σε αυξημένο ενδιαφέρον για τις μπύρες χωρίς αλκοόλ και χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ (“nolo”), ειδικά σε ενήλικες κάτω των 30 ετών. Η αποδοχή τους έχει αυξηθεί πρόσφατα, εν μέρει λόγω των εξελίξεων στην παρασκευή που απαιτεί λιγότερη θερμότητα και έτσι διατηρούν περισσότερο την αρχική τους γεύση.
Η έρευνα δείχνει ότι η μέτρια πρόσληψη μπύρας, όπως συμβαίνει και με το κρασί -ιδιαίτερα το κόκκινο- σχετίζεται με μειωμένους κινδύνους καρδιακών παθήσεων.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι εκτός από τα γιαούρτια και η μπύρα μπορεί να είναι προβιοτική αφού περιέχει ζωντανά, ευεργετικά βακτήρια λόγω της μαγιάς της. Ένας αριθμός ζυμομυκήτων όπως το Saccharomyces boulardii έχει βρεθεί ότι παίζει ρόλο στη διαχείριση των γαστρεντερικών διαταραχών και παρόλο που αυτός ο τύπος μπύρας δεν έχει ακόμη εξεταστεί για να διαπιστωθεί εάν βελτιώνει την υγεία του εντέρου, ορισμένες μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη. Μια μπύρα που χρησιμοποιεί εναλλακτικές ζύμες θα μπορούσε να μειώσει την περιεκτικότητα της μπύρας σε ζάχαρη, ή με αργή ζύμωση να έχει λιγότερο αλκοόλ.
Τα τελευταία χρόνια τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη υπάρχει μια στροφή του καταναλωτικού κοινού προς τις Sour Ales ή αλλιώς «ξινές» ή «ξινισμένες» μπίρες. Αυτές έχουν φτιαχτεί επίτηδες να έχουν ξινή ή στυφή γεύση και παραδείγματα είναι οι Βέλγικες Lambic, Gueuze και Flanders Red Ale. Για αυτή τη γεύση υπεύθυνοι είναι ορισμένοι μικροοργανισμοί παρόμοιοι με αυτούς που βρίσκονται στα "ζωντανά" γιαούρτια.
Η μπύρα είναι επίσης πηγή φολικού οξέος και βιταμίνης Β12 λόγω της δράσης της μαγιάς στην εμφιαλωμένη μπύρα (η βιταμίνη B12 είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους βίγκαν διότι είναι σχεδόν ανύπαρκτη στα φυτά).
Επιπλέον οι μπύρες έχουν πολυφαινόλες. Οι πολυφαινόλες είναι μια ομάδα φυσικών ενώσεων που βρίσκονται στο λυκίσκο και σε κόκκους δημητριακών, οι οποίες έχουν συνδεθεί με μειωμένο κίνδυνο ασθένειας. Έχουν αποδειχθεί σε εργαστηριακές δοκιμές ότι είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία μπορούν να εκκαθαρίσουν επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες που παράγονται στα κύτταρα του σώματος.
