«Το πρόβλημα συχνά είναι το να αντιμετωπίζουμε την αϋπνία με λανθασμένο τρόπο», λέει ο Γιούργκεν Τσούλεϊ, ερευνητής ύπνου στο Ρέγκενσμπουργκ της Γερμανίας. Πολλοί από αυτούς που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα μπορούν να βοηθηθούν βελτιώνοντας τον τρόπο ζωής τους.
«Η αλλαγή συμπεριφοράς δεν είναι εύκολη», λέει ο ίδιος ο οποίος ασχολείται με το θέμα εδώ και περισσότερα από 35 χρόνια και αυτή την εποχή είναι πρόεδρος της Γερμανικής Ακαδημίας για την Υγεία και τον Ύπνο.
Η αϋπνία δεν διαγιγνώσκεται μέχρι να αρχίσουν να επηρεάζονται οι καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου εξαιτίας των προβλημάτων του ύπνου κάθε μέρα για περισσότερο από έναν μήνα. Τότε είναι που πρέπει με βεβαιότητα να ληφθούν μέτρα.
Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από το ίδιο πρόβλημα ζητούν βοήθεια από ομοιοπαθείς τους. «Φυσικά δεν μπορώ να προσφέρω ιατρική συμβουλή. Ο οικογενειακός γιατρός είναι υπεύθυνος γι αυτό. Όμως πολλοί άνθρωποι παρηγορούνται μιλώντας σε άλλους και παίρνοντας συμβουλές», λέει ο Χάρτμουτ Ρέντμάϊστερ, ο οποίος είναι υπεύθυνος ομάδας αυτοβοήθειας στη Γερμανία.
Ο ειδικός σε θέματα ύπνου Τσούλεϊ προτείνει οποιαδήποτε βοήθεια μπορεί να βρεθεί μέσα στο σπίτι αρκεί να μην είναι αλκοόλ.
«Ένα ποτηράκι το βράδυ δεν βοηθάει, περισσότερο δυσκολεύει τα πράγματα για έναν καλό ύπνο και για την υγεία συνολικά. Το ζεστό γάλα με μέλι ή η βαλεριάνα μπορεί να βοηθήσουν. Επίσης η ήρεμη μουσική βοηθάει. Ακόμη το να “μετράς προβατάκια” μπορεί να βοηθήσει καθώς πρόκειται για μια μονότονη διεγερτική διαδικασία που μπορεί να σε κοιμήσει. Η χαλάρωση είναι ο ευκολότερος τρόπος για να κοιμηθεί κάποιος», τονίζει ο Τσούλεϊ.
Η τήρηση συγκεκριμένων βασικών κανόνων είναι απαραίτητη για έναν καλό ύπνο, όπως το να μην πηγαίνεις στο κρεβάτι αν δεν είσαι πολύ κουρασμένος. Μια άνετη κρεβατοκάμαρα, περιλαμβανομένου του κατάλληλου κρεβατιού και της κατάλληλης θερμοκρασίας δωματίου, είναι απαραίτητα.
Αν οι συμβουλές δεν βοηθήσουν τότε ο πάσχων θα πρέπει να επισκεφθεί τον γιατρό, αναφέρει το ΑΜΠΕ. «Ο οικογενειακός γιατρός πρέπει πρώτα να αποκλείσει ότι δεν υπάρχει κάποια ασθένεια που να προκαλεί την αϋπνία», τονίζει η Μαρί-Λουϊζ Χάνσεν, επικεφαλής της πανεπιστημιακής κλινικής Charite του Βερολίνου.
Αν δεν υπάρχει ασθένεια, προτείνεται η λήψη υπνωτικών χαπιών, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά όχι για περισσότερο από έναν μήνα. Αν αυτό δεν βοηθήσει, το άτομο θα πρέπει να επισκεφθεί έναν γιατρό, ειδικό στις διαταραχές ύπνου. Η φύση μάς λέει να κοιμηθούμε με το σκοτάδι και να ξυπνήσουμε με το φως. Επομένως μαθαίνουμε τους εαυτούς μας να ξυπνούν τα χαράματα και να είναι δραστήριοι. Η ώρα που ξυπνάμε είναι η σημαντικότερη της ημέρας» λέει η Χάνσεν.
