Συνέντευξη: Χρήστος Μαζάνης
«Είναι σημαντικό να αποφευχθεί η μετάδοση του νέου κορωνοϊού στα ζώα και, πάνω απ' όλα, η εξάπλωσή του στην άγρια φύση, όπου ο SARS-CoV-2 θα μπορούσε να βρει ξενιστές που λειτουργούν ως δεξαμενές μόλυνσης και να εμφανιστούν μεταλλάξεις που είναι πιο επικίνδυνες για τον άνθρωπο» προειδοποιεί σε συνέντευξή του στο zougla.gr ο γνωστός καθηγητής Ιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπάρι της Ιταλίας, Νικόλα Ντεκάρο, την ώρα που οι μεταλλάξεις του νέου κορωνοϊού απασχολούν την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Εκτός όμως από το αγγλικό, άλλα τρία στελέχη, ένα από τη Νότια Αφρική και Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, το βραζιλιανικό στέλεχος έχει εντοπιστεί μέχρι στιγμής στη Μεγάλη Βρετανία αλλά και στη Γερμανία.
«Ο φόβος μας είναι τα εμβόλια να μην μπορούν να παρέχουν επαρκή προστασία από τέτοιες μεταλλάξεις, όπως αυτή που συνέβη στα βιζόν, γεγονός που κάνει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα να είναι μάλλον σκεπτική» προσθέτει μεταξύ άλλων ο Ιταλός ειδικός, ο οποίος μαζί με την ομάδα του, από την πρώτη στιγμή της πανδημίας, μελετά την επίδραση και τις επιπτώσεις του Covid-19 στα ζώα.
«Στην πραγματικότητα, σε αυτό το ζωικό είδος, (βιζόν), ο SARS-CoV-2 εξελίχθηκε με διάφορες ιογενείς μεταλλάξεις, μία από τις οποίες, που ονομάζεται σύμπλεγμα 5, προκάλεσε την ανησυχία των Αρχών Υγείας της Δανίας, αφού δεν εξουδετερωνόταν πλήρως από τα αντισώματα ασθενών που είχαν ήδη μολυνθεί» διευκρινίζει. Να σημειωθεί ότι κάτι αντίστοιχο φαίνεται πως συμβαίνει και με το μεταλλαγμένο στέλεχος της Βραζιλίας.
Επίσης ο Ιταλός καθηγητής Κτηνιατρικής -σε συνεργασία με το Τμήμα Τροπικής Ιατρικής του Λίβερπουλ- εκπόνησαν πειραματική μελέτη σε συνολικά 919 ζώα συντροφιάς (σκύλους και γάτες), η οποία έχει γίνει ευρέως γνωστή στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Η συγκεκριμένη πειραματική μελέτη, όπως λέει ο ειδικός, επιβεβαίωσε πως τα κατοικίδια μπορούν όντως να μολυνθούν από τον ιό σποραδικά, ενώ φαίνεται να αναπτύσσουν και διαφορετικά συμπτώματα. Οι Ιταλοί ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι μολυσμένοι σκύλοι είναι σχεδόν απίθανο να μολύνουν άλλους σκύλους, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τις γάτες. Ο καθηγητής παρέχει σαφείς εξηγήσεις σχετικά με τη μετάδοση του ιού από τα κατοικίδια ζώα στον άνθρωπο, ενώ αναφέρεται και στην επίδραση του κορωνοϊού (μόλυνση-μετάδοση) και σε άλλα κατοικίδια, όπως κουνέλια, πουλιά και ερπετά, αλλά και σε ζώα της κτηνοτροφίας, όπως πρόβατα, αγελάδες, χοίροι.
Ακόμα δίνει τις τελευταίες πληροφορίες όσον αφορά στην προέλευση του νέου κορωνοϊού, ενώ υποστηρίζει πως θα πρέπει να αναπτυχθούν εμβόλια για κάποια συγκεκριμένα είδη ζώων προκειμένου να σταματήσουν να αποτελούν σοβαρό επιδημιολογικό κίνδυνο για τον άνθρωπο.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
Aκούμε πολλά σχετικά με την επίδραση που μπορεί να έχει ο κορωνοϊός στα ζώα, αλλά ακόμη υπάρχει κόσμος που δεν γνωρίζει. Τι έχει βρεθεί μέχρι στιγμής από τις έρευνες που κάνετε για τα ζώα συντροφιάς, δηλαδή τα σκυλιά και τις γάτες; Πόσο εύκολα μπορούν να κολλήσουν και να γίνουν φορείς του ιού;
Οι πληροφορίες που έχουμε μέχρι στιγμής σχετικά με την επίδραση στον σκύλο και στη γάτα του SARS-CoV-2 προέρχονται τόσο από αναφορές περιπτώσεων φυσικής λοίμωξης, όσο και από στοιχεία πειραματικής λοίμωξης. Τα σκυλιά και οι γάτες έχουν διαφορετική ευαισθησία στη μόλυνση που προκαλείται από τον SARS-CoV-2. Τα σκυλιά δεν είναι πολύ ευαίσθητα, επομένως ο SARS-CoV-2 αναπαράγεται λίγο και με συμπτώματα κυρίως στην άνω αναπνευστική οδό του σκύλου (και πιθανόν και στο έντερο), οπότε εκκρίνεται σε βιολογικά υγρά (αναπνευστικές εκκρίσεις και περιττώματα) σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Η γάτα έχει υψηλότερο βαθμό ευαισθησίας από τον σκύλο και παράγει περισσότερους ιούς στις αναπνευστικές εκκρίσεις της. Προς το παρόν, σε σύγκριση με τις εκατομμύρια ανθρώπινες περιπτώσεις ανά τον κόσμο, υπάρχουν πολύ λίγες αναφορές φυσικής μόλυνσης σε σκύλους και γάτες. Η ερευνητική μου ομάδα βρήκε και ανέφερε για πρώτη φορά μια περίπτωση ενός σκύλου στην Ιταλία που ήταν θετικός στον Covid-19. Ήταν ένα θηλυκό poodle ηλικίας ενάμισι έτους, που ανήκε σε μια οικογένεια πολιτών θετικών στον κορωνοϊό. Η υγεία του σκύλου ήταν άψογη κατά τη διάρκεια της λοίμωξης. Υπήρχε παρουσία του ιού σε μερικά επιχρίσματα για μόνο 4-5 ημέρες.
Όταν αναφέρθηκε η πρώτη περίπτωση λοίμωξης SARS-CoV-2 σε σκύλο στο Χονγκ Κονγκ φέτος, σκεφτήκαμε αμέσως να ξεκινήσουμε μια επιδημιολογική έρευνα σε σκύλους και γάτες σε περιοχές της Ιταλίας που πλήττονται περισσότερο από τον ιό. Και το πετύχαμε αυτό χάρη στις σχέσεις της ενοποιημένης επιστημονικής συνεργασίας με την ομάδα του καθηγητή Saverio Paltrinieri (Πανεπιστήμιο του Μιλάνου) και με ορισμένα μεγάλα κτηνιατρικά διαγνωστικά εργαστήρια, τα οποία συντονίζουν τις διαδικασίες δειγματοληψίας των ζώων.
Η έρευνα, που διεξήχθη μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου 2020, περιελάμβανε 919 κατοικίδια ζώα (603 σκυλιά και 316 γάτες) από διάφορες περιοχές της Ιταλίας (κυρίως Λομβαρδία, Βένετο και Εμίλια Ρομάνια), τα οποία υποβλήθηκαν σε μοριακά τεστ και τεστ αντισωμάτων για αναζήτηση του SARS-CoV-2. Μερικά από αυτά τα ζώα έζησαν με ιδιοκτήτες ασθενείς. Μοριακές εξετάσεις σε στοματοφαρυγγικά επιχρίσματα, αλλά και ρινικές και ορθικές των ζώων διεξήχθησαν στα εργαστήριά μας, στο Κτηνιατρικό Τμήμα του Μπάρι, ενώ για την ανίχνευση αντισωμάτων αξιοποιήσαμε την τεχνογνωσία της Σχολής Τροπικής Ιατρικής του Λίβερπουλ, όπου διεξάγεται ένα εξειδικευμένο τεστ, το μόνο που μπορεί να αποκαλύψει αξιόπιστα την παρουσία συγκεκριμένων αντισωμάτων για τον SARS-CoV-2. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κανένα ζώο δεν είχε μολυνθεί με τον ιό τη στιγμή της δειγματοληψίας, ενώ το 3,33% των σκύλων και το 5,76% των γατών είχαν εξουδετερωτικά αντισώματα στον SARS-CoV-2, τεκμηριώνοντας την προηγούμενη έκθεση στον ιό. Επομένως επιβεβαιώσαμε ότι οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να μολυνθούν μόνο σποραδικά.
Υπάρχουν συμπτώματα στα σκυλιά και στις γάτες; Μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε;
Ο SARS-CoV-2 δεν φαίνεται να αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την υγεία των ζώων μας, τα οποία τείνουν να αναπτύσσουν ασυμπτωματικές μορφές, που χαρακτηρίζονται το πολύ από ήπια αναπνευστικά συμπτώματα. Συγκεκριμένα, ασυμπτωματικές μορφές παρατηρούνται σχεδόν πάντα σε σκύλους και σπάνια έχει αναφερθεί η παρουσία ήπιων αναπνευστικών συμπτωμάτων. Η γάτα, από την άλλη πλευρά, έχει μεγαλύτερη προδιάθεση να αναπτύξει κλινικά εμφανείς μορφές, αν και συχνά σε αυτά τα ζώα η μόλυνση από SARS-CoV-2 εμφανίζεται ασυμπτωματική. Οι γάτες που αρρώστησαν παρουσίασαν βήχα, ρινική εκφόρτιση (συνάχι) και, πιο σπάνια, έμετο και διάρροια.
Οι γάτες και τα σκυλιά, εάν είναι θετικά στον κορωνοϊό, μπορούν να τον μεταδώσουν στους ανθρώπους; Από την πλευρά τους οι άνθρωποι μεταδίδουν τον ιό στα σκυλιά και στις γάτες; Μεταξύ των ζώων τι μετάδοση υπάρχει;
Προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στον άνθρωπο. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να διαφοροποιηθούν τα δύο είδη ζώων. Ο σκύλος εξαλείφει μικρό ιικό φορτίο στο περιβάλλον, οπότε είναι σχεδόν απίθανο να μολύνει άλλα ζώα ή ανθρώπους. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα μολυσμένα σκυλιά σε πειράματα δεν ήταν σε θέση να μεταδώσουν τη μόλυνση σε άλλα σκυλιά που είχαν έρθει σε επαφή. Η γάτα, από την άλλη πλευρά, εξαλείφει υψηλότερο ιικό φορτίο και, στην πραγματικότητα, μετά από μια πειραματική λοίμωξη, η λοίμωξη μεταδόθηκε σε οροαρνητικές γάτες που ήρθαν σε επαφή με τις μολυσμένες. Παρ΄ όλα αυτά, πιστεύεται ότι ούτε οι γάτες παίζουν ρόλο στην επιδημιολογία του SARS-CoV-2, ο οποίος παραμένει ένας ιός που μεταδίδεται μέσω του ανθρώπου. Αρκεί να πούμε ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει περίπτωση μετάδοσης του SARS-CoV-2 από σκύλους ή γάτες σε ανθρώπους. Μάλιστα ισχύει ακριβώς το αντίθετο: σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις φυσικής λοίμωξης που αναφέρθηκαν σε σκύλους και γάτες, ο ιός μεταδόθηκε στα κατοικίδια από ανθρώπους που ήταν θετικοί. Η έρευνα που κάναμε μας έδειξε επίσης ότι τα υψηλότερα θετικά ποσοστά για κορωνοϊό βρέθηκαν σε ζώα από την επαρχία. Ως εκ τούτου, επιβεβαιώσαμε ότι οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να μολυνθούν σποραδικά, ειδικά εάν βρίσκονται σε στενή επαφή με ανθρώπους που είναι θετικοί, ενώ δεν αντιπροσωπεύουν επί του παρόντος κίνδυνο για τον άνθρωπο.
Tι δείχνουν οι έρευνες όσον αφορά τα πουλιά, τα κουνέλια και τα ερπετά;
Το επίπεδο ευαισθησίας στον Covid-19 των διαφορετικών ζωικών ειδών εξαρτάται από τη διαμόρφωση του κυτταρικού υποδοχέα, του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης τύπου 2 (ACE2), το οποίο χρησιμοποιείται από τον ιό για να εισέλθει στα κύτταρα που πρόκειται να μολυνθούν.
Δεν είναι όλα τα κατοικίδια ζώα ευαίσθητα στη λοίμωξη SARS-CoV-2. Τα πουλιά και τα ερπετά είναι σίγουρα ανθεκτικά στον ιό, ενώ υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί ευαισθησίας μεταξύ των θηλαστικών. Για παράδειγμα, τα βοοειδή και τα πρόβατα φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητα από τους χοίρους, αν και η αναπαραγωγή του SARS-CoV-2 δεν φτάνει σε υψηλά επίπεδα σε όλα αυτά τα είδη ζώων. Τα κουνέλια δεν είναι πολύ ευαίσθητα στη μόλυνση. Αντ' αυτού, τα χάμστερ έχουν υψηλή ευαισθησία, τόσο πολύ ώστε να χρησιμοποιούνται ως ζωικό μοντέλο μόλυνσης σε ανθρώπους, ειδικά στις κλινικές δοκιμές ορισμένων αντιικών φαρμάκων. Στην πραγματικότητα, τα χάμστερ μπορούν να αναπτύξουν κλινικές ασθένειες, με την έναρξη της διάμεσης πνευμονίας, μερικές φορές αλληλεπικαλύπτοντας αυτές που αναδημιουργήθηκαν στο ανθρώπινο είδος.
Σε ποια άλλα ζώα έχετε βρει από τις έρευνες που κάνετε πώς μεταδίδεται ο ιός, πόσο τα επηρεάζει και ποια η επικινδυνότητα για τον άνθρωπο;
Μια πειραματική μελέτη στο Πειραματικό Ινστιτούτο «Abruzzo and Molise» για την Προστασία των Ζώων στο Τέραμο, στην οποία συμμετείχα επίσης, έδειξε ότι ο SARS-CoV-2 είναι σε θέση να αναπαράγεται στην τραχεία και στους πνεύμονες βοοειδών και προβάτων, αλλά όχι χοίρων.
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια από την πειραματική λοίμωξη αυτών των ζώων, η οποία έδειξε ότι τα μηρυκαστικά έχουν κάποια ευαισθησία στη μόλυνση, ενώ η ευαισθησία των χοίρων είναι πολύ χαμηλή. Μεταξύ των ζώων, ωστόσο, το υψηλότερο επίπεδο ευαισθησίας υπάρχει στα πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου, ιδιαίτερα σε εκείνα του Παλαιού Κόσμου (όπως οι πίθηκοι), τα οποία έχουν μια κοινή εξελικτική ιστορία με τα ανθρώπινα είδη. Οι πίθηκοι του Νέου Κόσμου, από την άλλη πλευρά, είναι λιγότερο ευαίσθητοι, επειδή αυτός ο κλάδος των πρωτευόντων εξελίχθηκε από τους συγγενείς του Παλαιού Κόσμου πολύ νωρίτερα από τους ανθρώπους και έχει κάπως διαφορετικό υποδοχέα ACE2. Αμέσως μετά τα πρωτεύοντα θηλαστικά, τα πιο ευαίσθητα ζώα είναι τα βιζόν και τα κουνάβια. Η πειραματική λοίμωξη των κουναβιών έχει δείξει ότι αναπτύσσουν μορφές διάμεσης πνευμονίας παρόμοιες με εκείνες που επηρεάζουν τον άνθρωπο, ενώ εξαλείφουν μεγάλη ποσότητα ιικού φορτίου, ικανού να μολύνει άλλα ζώα.
Τα βιζόν είναι ένα στοιχείο ανησυχίας γιατί όχι μόνο είναι ευαίσθητα σε μολύνσεις, αλλά η παρουσία πολλών ατόμων στους περιορισμένους χώρους στους οποίους εκτρέφονται σημαίνει ότι ο ιός, μόλις εισέλθει στο αγρόκτημα, μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε όλα τα ζώα, έτσι ώστε η αναπαραγωγή να μετατραπεί σε πραγματική βιολογική βόμβα. Στη συνέχεια ο ιός μεταφέρεται στο αγρόκτημα και εξαπλώνεται μεταξύ διαφορετικών αγροκτημάτων χάρη στο μολυσμένο προσωπικό. Τα πρώτα κρούσματα της λοίμωξης SARS-CoV-2 σε εκτροφεία βιζόν παρατηρήθηκαν τον Απρίλιο στις Κάτω Χώρες και ήδη σε εκείνη την περίπτωση υπήρχε μια τεκμηριωμένη υπόνοια για μετάδοση του ιού από το βιζόν σε έναν συνοδό. Στη συνέχεια, σημειώθηκαν και άλλα κρούσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ισπανία, τη Δανία και, πιο πρόσφατα, στην Ελλάδα. Τα κρούσματα της Δανίας, που παρατηρήθηκαν σε περίπου 200 από τα 1.300 αγροκτήματα της χώρας, προκάλεσαν ιδιαίτερη ανησυχία λόγω της επαναλαμβανόμενης μετάδοσης του προσωπικού των ζώων και, κυρίως, της εμφάνισης ιογενών παραλλαγών σε αυτό το είδος, μερικές από τις οποίες μπορεί να μην αντιμετωπιστούν επαρκώς από τα εμβόλια. Ανεξάρτητα από το βιζόν, η ανησυχία για εμάς τους κτηνίατρους-ιολόγους είναι ότι, όπως πρότεινε η συνάδελφός μου Ιλάρια Κάπουα, μπορεί να καθιερωθεί ένας άγριος κύκλος μόλυνσης, με την έννοια ότι ο ιός θα μπορούσε να βρει μερικά άγρια ζώα, όπως και τις νυχτερίδες, μέσα από τα οποία θα μπορούσε να διαιωνιστεί ανεξάρτητα από την εξέλιξη της πανδημίας στον άνθρωπο.
Κάνετε έρευνες για να αναπτυχθεί κάποιο τεστ και για τα ζώα;
Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να δημιουργηθούν συγκεκριμένα τεστ για ζώα, καθώς αυτά που αναπτύσσονται σε ανθρώπους λειτουργούν επίσης καλά σε άλλα είδη. Η κατάσταση των ορολογικών δοκιμών (εκείνων που αναζητούν συγκεκριμένα αντισώματα) είναι διαφορετική, καθώς είναι διαφορετικά από τα ανθρώπινα. Για τον σκοπό αυτό, έχουν αναπτυχθεί ορολογικές δοκιμές πολλαπλών ειδών, με βάση τη μέθοδο ELISA, ικανές να ανιχνεύουν αντισώματα έναντι του SARS-CoV-2 σε διάφορα είδη ζώων. Ωστόσο, αυτές οι δοκιμές θα μπορούσαν να παρέχουν αποτελέσματα που δεν είναι πάντα αξιόπιστα, καθώς υπάρχουν και άλλοι κορωνοϊοί σε ζώα που θα μπορούσαν να αντιδράσουν ορολογικά με τον SARS-CoV-2, δίνοντας ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Η μόνη δοκιμή που μπορεί να ανιχνεύσει αντισώματα κατά του SARS-CoV-2 με έναν εντελώς ειδικό τρόπο είναι η δοκιμή ορο-εξουδετέρωσης, η οποία είναι αυτή που χρησιμοποιήσαμε στη μελέτη μας. Αυτό το τεστ, ωστόσο, απαιτεί εξειδικευμένα και εξοπλισμένα εργαστήρια για τον χειρισμό ενός εξαιρετικά μεταδοτικού ιού για τον άνθρωπο. Παρ' όλα αυτά, δεν έχει νόημα να υποβάλουμε σε τεστ όλα τα ζώα. Οι διεθνείς επιστημονικοί οργανισμοί, τόσο του ανθρώπου (CDC, WHO) όσο και των ζώων (OIE, AVMA), προτείνουν τη χρήση τεστ για SARS-CoV-2 σε ζώα συντροφιάς μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δηλαδή το ζώο να έχει συμπτώματα παρόμοια με αυτά του Covid -19 και να συγκατοικεί με μολυσμένους ανθρώπους, ή σε ερευνητικά προγράμματα σχετικά με την παρακολούθηση του SARS-CoV-2 σε ζώα. Το τεστ do-it-yourself είναι άχρηστο και είναι πραγματικά αντιπαραγωγικό επειδή στέλνει λάθος μήνυμα στον πληθυσμό, δηλαδή ότι τα κατοικίδια ζώα μπορεί να είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.
Έρευνες για εμβόλιο σε ζώα γίνονται;
Τα ζώα αντιπροσωπεύουν πάντα το πρώτο βήμα στη δοκιμή εμβολίων για ανθρώπινη χρήση, με την έννοια ότι ανθρώπινα εμβόλια, συμπεριλαμβανομένων αυτών για τον Cοvid-19, δοκιμάζονται πρώτα σε ζώα (ποντίκια, πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου) και μόνο μετά γίνονται κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι θα χρειαστούμε συγκριμένα εμβόλια κατά του κορωνοϊού για κτηνιατρική χρήση, τουλάχιστον όσον αφορά τα κατοικίδια ζώα, τα οποία δεν αναπτύσσουν σοβαρές μορφές μόλυνσης ή δεν αποτελούν κίνδυνο για τον άνθρωπο. Πρέπει όμως να δούμε διαφορετικά το εκτρεφόμενο βιζόν, το οποίο αντ' αυτού μπορεί να αντιπροσωπεύει σοβαρό επιδημιολογικό κίνδυνο για τον άνθρωπο, οπότε είναι πιθανό, αφού ικανοποιηθούν οι ανθρώπινες ανάγκες, να ετοιμαστούν εμβόλια για αυτά τα ζώα, προκειμένου να αποφευχθεί ότι μπορεί να γίνουν δεξαμενές για ανθρώπινη μόλυνση.
Τελικά μέχρι στιγμής τι έχουμε μάθει για τη μετάδοση του ιού στον άνθρωπο; Από ποιο ζώο ξεκίνησε, πώς μεταλλάχθηκε και πώς έφτασε στη σημερινή του μορφή;
Η προέλευση του SARS-CoV-2 δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, αλλά υπάρχουν διάφορες επιστημονικές ενδείξεις που δείχνουν τη ζωική προέλευση του ιού. Στην πραγματικότητα, έχει αποδειχθεί ότι άλλοι ανθρώπινοι κορωνοϊοί, τόσο ενδημικοί όσο και εξαιρετικά μολυσματικοί, προέρχονται από νυχτερίδες άμεσα ή μέσω ενδιάμεσων ξενιστών. Για παράδειγμα, ο ιός SARS του 2003 προσαρμόστηκε από τη νυχτερίδα στον άνθρωπο μέσω ενός ενδιάμεσου βήματος σε ορισμένα άγρια σαρκοφάγα (συμπεριλαμβανομένου της ασιατικής μοσχογαλής των φοινικών), ενώ το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (MERS) του 2012 (MERS-CoV) προήλθε εξίσου από νυχτερίδες, αλλά ήταν οι καμήλες που το μετέδωσαν στους ανθρώπους.
Όσον αφορά τις τρέχουσες γνώσεις, ο SARS-CoV-2 πιθανότατα προήλθε από νυχτερίδες, καθώς ο πλησιέστερος συγγενής του έχει εντοπιστεί σε ένα δείγμα του είδους Rhinolophus sinicus, με βαθμό γενετικής ταυτότητας ίση με 89,1% . Δεν είναι ακόμη γνωστό εάν η μετάδοση του SARS-CoV-2 στους ανθρώπους πραγματοποιήθηκε με άμεση επαφή με νυχτερίδες ή υπήρξε μεσολάβηση από ενδιάμεσους ξενιστές. Οι αλληλουχίες που μοιάζουν με τον SARS-CoV-2 έχουν αναγνωριστεί σε ορισμένους παγκολίνους, θηλαστικά του γένους Manis, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική. Αυτά τα στελέχη τύπου SARS-CoV-2 που επισημαίνονται στον παγκολίνο, παρά το γεγονός ότι έχουν χαμηλότερη γενετική ταυτότητα σε σύγκριση με στελέχη που έχουν απομονωθεί από νυχτερίδες, διαθέτουν μια απίστευτη ταυτότητα αμινοξέων στο επίπεδο μιας συγκεκριμένης περιοχής της πρωτεΐνης ακίδας, που ονομάζεται μοτίβο δέσμευσης υποδοχέα (RBM), αλληλεπιδρά με υποδοχείς ACE2 και καθορίζει το φάσμα του ξενιστή αυτών των ιών. Αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει μια διαδικασία ανασυνδυασμού μεταξύ του ιού νυχτερίδας και του ιού του παγκολίνου ή μια συγκλίνουσα εξέλιξη στο RBM μεταξύ του ιού του παγκολίνου και του SARS-CoV-2. Προς το παρόν, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι ο SARS-CoV-2 προέρχεται πιθανότατα από νυχτερίδες, αλλά δεν γνωρίζουμε εάν ο ιός μεταδόθηκε στον άνθρωπο απευθείας ή μέσω της παρέμβασης άλλων ειδών ζώων.
Πόσο σας ανησυχεί το γεγονός για νέα μετάλλαξη του ιού μέσα από κάποιο ζώο, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε πιο θανατηφόρα για τον άνθρωπο;
Όλοι οι κορωνοϊοί τείνουν να προσαρμόζονται στον νέο ξενιστή, προχωρώντας σε μια σειρά μεταλλάξεων ειδικά στην ακίδα της πρωτεΐνης, έτσι ώστε να μπορεί να συνδεθεί πιο αποτελεσματικά με τους κυτταρικούς υποδοχείς. Ο SARS-CoV-2 δεν ξεφεύγει από αυτόν τον βασικό κανόνα, έτσι, για παράδειγμα, καθώς εξαπλώνεται στον ανθρώπινο πληθυσμό, τείνει να προσαρμόζεται όλο και περισσότερο δημιουργώντας μεταλλάξεις, όπως η αγγλική, που χαρακτηρίζεται από μια μεγαλύτερη μεταδοτικότητα.
Αυτή η προοδευτική προσαρμογή επηρεάζει επίσης τα ζώα και, από αυτή την άποψη, και αυτό που συνέβη με τα βιζόν είναι το παράδειγμα. Στην πραγματικότητα, σε αυτό το ζωικό είδος, ο SARS-CoV-2 εξελίχθηκε με διάφορες ιογενείς μεταλλάξεις, μία από τις οποίες, που ονομάζεται σύμπλεγμα 5, προκάλεσε την ανησυχία των αρχών υγείας της Δανίας επειδή δεν εξουδετερώθηκε πλήρως από τα αντισώματα ασθενών που είχαν ήδη μολυνθεί. Ως αποτέλεσμα, η Δανία έλαβε πολύ δραστικά μέτρα και, για να αναχαιτίσει τη διάδοση αυτής της μετάλλαξης από τα βιζόν, περιόρισε σοβαρά την κυκλοφορία των ανθρώπων στη Βόρεια Γιουτλάνδη, την περιοχή όπου συγκεντρώθηκαν τα μολυσμένα κοπάδια, και αποφάσισε να εξοντώσει όλα τα βιζόν. Ο φόβος είναι τα εμβόλια που υπάρχουν να μην παρέχουν επαρκή προστασία από τον μεταλλαγμένο ιό των βιζόν με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα να είναι μάλλον σκεπτική. Ακριβώς λοιπόν για τον περιορισμό της έναρξης σε ζώα ιογενών μεταλλάξεων με χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα στελέχη που κυκλοφορούν στον ανθρώπινο πληθυσμό, είναι σημαντικό να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού στα ζώα και, πάνω απ' όλα, η εξάπλωσή του στην άγρια φύση, όπου ο SARS-CoV-2 θα μπορούσε να βρει ξενιστές που λειτουργούν ως δεξαμενές μόλυνσης και να εμφανιστούν μεταλλάξεις που είναι πιο επικίνδυνες για τον άνθρωπο.
Είναι, συνεπώς, μια προσέγγιση για την υγεία όπου οι διάφορες ιατρικές και κτηνιατρικές δεξιότητες ενσωματώνονται και συνεργάζονται για τη διαφύλαξη της υγείας των ανθρώπων και των ζώων.
Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ της ιολογίας του ανθρώπου και της κτηνιατρικής ιολογίας, αλλά υπάρχει μόνο μία ιολογία με διαφορετικές πτυχές. Αρκεί να πούμε ότι σε όλες τις μολυσματικές ασθένειες που εμφανίστηκαν στον άνθρωπο τις τελευταίες δεκαετίες αναγνωρίζουμε την προέλευσή τους σε ιούς ζώων που έχουν αποκτήσει την ικανότητα να μεταφέρονται στον άνθρωπο, να προσαρμόζονται και να εξαπλώνονται σε νέο οικοδεσπότη.
