Στους περισσότερους παχύσαρκους τα επίπεδα του σακχάρου είναι πολύ υψηλά, επειδή το σάκχαρο εμποδίζεται να μπει στα λιποκύτταρα. Ωστόσο μια ομάδα επιστημόνων από τη Βοστώνη διαπίστωσε ότι αν αυξηθούν στον οργανισμό αυτών των ανθρώπων τα επίπεδα αυτού του γονιδίου που χαρακτηρίζεται «μεταφορέας γλυκόζης», τότε είναι εφικτή η είσοδος περισσότερου σακχάρου στα λιποκύτταρα.
Τουλάχιστον αυτό διαπιστώθηκε σε παχύσαρκα ποντίκια. Οταν το σάκχαρο μπαίνει στα λιποκύτταρα, προκαλεί μια αντίδραση του γονιδίου που ονομάζεται CHREBP, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη ρύθμιση της ευαισθησίας της ινσουλίνης, που είναι καθοριστικής σημασίας για την εκδήλωση ή μη του διαβήτη.
«Με αυτή την έρευνα αποδεικνύεται ότι είναι αβάσιμη η γενική άποψη ότι το λίπος είναι συνολικά κακό» δήλωσε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής ερευνητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, δρ Μαρκ Χέρμαν. «Η παχυσαρκία συνδέεται κατά κανόνα με τη μεταβολική δυσλειτουργία που αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη, εγκεφαλικό και καρδιοπάθεια, αλλά υπάρχει μεγάλο ποσοστό παχύσαρκων ανθρώπων που δεν έχουν μεταβολικό σύνδρομο» προσθέτει ο ειδικός.
Οι επιστήμονες, των οποίων τα συμπεράσματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature», διαπίστωσαν επίσης ότι τα ποντίκια με φυσιολογικό βάρος που δεν είχαν το γονίδιο CHREBP εκδήλωσαν διαβητικά συμπτώματα. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το γονίδιο που λειτουργεί ως μεταφορέας γλυκόζης είναι πιο ενεργό σε αυτούς των οποίων ο οργανισμός εμφανίζει καλύτερη ισορροπία σακχάρου.
Πηγή: ygeianews.gr
