Ζήσης Ψάλλας
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS ONE, η Sandra Martín-Peláez από το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας, στην Ισπανία, και οι συνεργάτες της εστίασαν σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο για να διερευνήσουν τη σχέση μεταξύ των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου και της κατάθλιψης σε άτομα ηλικίας μεταξύ 55 και 75 ετών.
Πάνω από 4.500 άτομα να παρακολουθήθηκαν για δύο χρόνια αργότερα. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για τα καταθλιπτικά συμπτώματά τους χρησιμοποιώντας ερωτηματολόγια στην αρχή (όταν άρχισαν να ακολουθούν τις δίαιτες και τα προγράμματα φυσικής δραστηριότητας) και στη συνέχεια δύο χρόνια αργότερα.
Δεν βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ του καρδιαγγειακού κινδύνου και της κατάθλιψης κατά την έναρξη ή την παρακολούθηση. Έτσι, συνολικά, οι συμμετέχοντες με υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν ή να αναπτύξουν κατάθλιψη. Όταν οι συγγραφείς ανέλυσαν τα δεδομένα ανά φύλο, διαπίστωσαν ότι στην αρχή, οι γυναίκες με υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο είχαν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν συμπτώματα κατάθλιψης. Αλλά αυτό δεν συνέβαινε στους άνδρες ούτε στις γυναίκες κατά την παρακολούθηση. Οι βαθμολογίες κατάθλιψης μειώθηκαν περισσότερο για όσους είχαν χαμηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο και για εκείνους στην ομάδα παρέμβασης (συμμετέχοντες που ακολουθούσαν την περιορισμένη δίαιτα και το πρόγραμμα σωματικής δραστηριότητας).
Ωστόσο, γνωρίζουμε από άλλες έρευνες ότι οι γυναίκες με καρδιοπάθεια έχουν υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης από τους άνδρες με καρδιακές παθήσεις. Είναι επίσης καλά τεκμηριωμένο ότι στον γενικό πληθυσμό, οι γυναίκες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης από τους άνδρες. Έτσι, το εύρημα ότι μπορεί να υπάρχει σχέση μεταξύ του κινδύνου καρδιακής νόσου και της κατάθλιψης στις γυναίκες φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με αυτές τις τάσεις.
Πιθανώς το πιο ενδιαφέρον εύρημα αυτής της μελέτης είναι ότι οι βαθμολογίες κατάθλιψης μειώθηκαν στην ομάδα που ενθαρρύνθηκε και υποστηρίχθηκε να υιοθετήσει έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, συμπεριλαμβανομένης μιας πιο περιοριστικής διατροφής και αυξημένης σωματικής δραστηριότητας.
Ενώ υπάρχουν καλά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η άσκηση είναι μια μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία για την κατάθλιψη σε άτομα με καρδιακή νόσο, ο ρόλος της διατροφής ως παρέμβασης για την κατάθλιψη είναι λιγότερο σαφής.
Αυτή η μελέτη παρέχει μια πολλά υποσχόμενη ώθηση για περισσότερη διερεύνηση της διατροφής και του τρόπου ζωής ως πιθανές θεραπείες κατάθλιψης σε άτομα με και σε κίνδυνο καρδιακής νόσου.
