Ζήσης Ψάλλας
Τα ποσοστά διαβήτη τύπου 2 σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες παγκοσμίως αυξήθηκαν σημαντικά από το 1990 έως το 2019, σύμφωνα με ανάλυση των τελευταίων δεδομένων από περισσότερες από 200 χώρες. H ανάλυση δημοσιεύθηκε στο The BMJ.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι χώρες με χαμηλό και μεσαίο κοινωνικοδημογραφικό δείκτη (μέτρο κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης) και γυναίκες κάτω των 30 ετών επηρεάστηκαν ιδιαίτερα και ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος ήταν ο κύριος αποδιδόμενος παράγοντας κινδύνου σε όλες τις χώρες.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο έλεγχος του βάρους είναι απαραίτητος για τη μείωση της επιβάρυνσης του διαβήτη τύπου 2 πρώιμης έναρξης, αλλά οι χώρες θα πρέπει να θεσπίσουν συγκεκριμένες πολιτικές για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά.
Ο διαβήτης τύπου 2 αναπτύσσεται παραδοσιακά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους και εγκυμονεί αυξημένους κινδύνους σοβαρών επιπλοκών, όπως καρδιακές παθήσεις, απώλεια όρασης και θάνατο.
Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η πρώιμη έναρξη του διαβήτη τύπου 2 (διάγνωση πριν από την ηλικία των 40 ετών) γίνεται όλο και πιο συχνή. Ωστόσο, καμία μελέτη δεν έχει περιγράψει συγκεκριμένα την παγκόσμια επιβάρυνση του διαβήτη τύπου 2 πρώιμης έναρξης ή τις διακυμάνσεις μεταξύ των φύλων και σε χώρες με διαφορετικά επίπεδα κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Οι παράγοντες κινδύνου για πρώιμη εμφάνιση διαβήτη τύπου 2 σε διάφορες χώρες είναι επίσης ασαφείς.
Για να καλύψουν αυτά τα κενά γνώσης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη Μελέτη Global Burden of Disease Study 2019 για να υπολογίσουν νέα κρούσματα (επίπτωση), θανάτους και προσαρμοσμένα έτη ζωής (DALYs) -ένα συνδυασμένο μέτρο ποσότητας και ποιότητας ζωής- λόγω διαβήτη τύπου 2 σε εφήβους και νέους ενήλικες (ηλικίας 15-39 ετών) από 204 χώρες και περιοχές μεταξύ 1990 και 2019.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το τυποποιημένο ηλικιακό ποσοστό επίπτωσης για διαβήτη τύπου 2 σε εφήβους και νέους ενήλικες αυξήθηκε παγκοσμίως από 117 ανά 100.000 πληθυσμού το 1990 σε 183 το 2019 και το τυποποιημένο ποσοστό DALY αυξήθηκε από 106 ανά 100.000 το 19090 στα 1001, 2019. Το τυποποιημένο κατά ηλικία ποσοστό θνησιμότητας αυξήθηκε από 0,74 ανά 100.000 το 1990 σε 0,77 ανά 100.000 το 2019.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ορισμένους περιορισμούς της μελέτης, όπως η πιθανότητα υποδιάγνωσης σε πολλές χώρες. Και ενώ χρησιμοποιήθηκαν αρκετές τεχνικές για τη μείωση της μεροληψίας και της ανακρίβειας στα δεδομένα, η μεροληψία δεν μπορεί να αποκλειστεί πλήρως.
