Ζήσης Ψάλλας
Μια νέα μελέτη καταρρίπτει την ιδέα ότι υπάρχει «παράδοξο παχυσαρκίας», σύμφωνα με το οποίο οι ασθενείς με καρδιακά προβλήματα ή άλλες χρόνιες παθήσεις που είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι είναι λιγότερο πιθανό να καταλήξουν στο νοσοκομείο ή να πεθάνουν από ό,τι οι άνθρωποι με φυσιολογικό βάρος.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο European Heart Journal, δείχνει ότι εάν οι γιατροί μετρήσουν την αναλογία μέσης προς το ύψος των ασθενών τους, αντί να εξετάσουν τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), το υποτιθέμενο πλεονέκτημα επιβίωσης για άτομα με ΔΜΣ 25 kg/m2 ή περισσότερο εξαφανίζεται.
Το «παράδοξο της παχυσαρκίας» σχετίζεται με αντιδιαισθητικά ευρήματα που υποδηλώνουν ότι, αν και οι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιακά προβλήματα εάν είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, όταν ένα άτομο εμφανίσει μια καρδιακή πάθηση, εκείνοι με υψηλότερο ΔΜΣ φαίνεται να τα πηγαίνουν καλύτερα και έχουν λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από εκείνους με κανονικό βάρος. Έχουν προταθεί διάφορες εξηγήσεις, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι από τη στιγμή που κάποιος έχει καρδιακά προβλήματα, μια επιπλέον ποσότητα λίπους είναι κατά κάποιο τρόπο προστατευτική έναντι περαιτέρω προβλημάτων υγείας και θανάτου, ειδικά καθώς τα άτομα αναπτύσσουν μια σοβαρή και χρόνια ασθένεια συχνά χάνουν βάρος.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 1.832 γυναίκες και 6.567 άνδρες με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης που εντάχθηκαν στη διεθνή τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή PARADIGM-HF η οποία πραγματοποιήθηκε σε 47 χώρες σε έξι ηπείρους. Όταν οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν, οι γιατροί συνέλεξαν δεδομένα για το ΔΜΣ, την αρτηριακή πίεση, τις ανθρωπομετρικές μετρήσεις, τα αποτελέσματα από εξετάσεις αίματος, το ιατρικό ιστορικό και τις θεραπείες τους. Οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν για το ποιοι ασθενείς νοσηλεύτηκαν με καρδιακή ανεπάρκεια ή ποιοι πέθαναν από αυτήν.
Ο καθηγητής McMurray είπε: «Η μελέτη μας δείχνει ότι δεν υπάρχει "παράδοξο της παχυσαρκίας" όταν χρησιμοποιούμε καλύτερους τρόπους μέτρησης του σωματικού λίπους. Ο ΔΜΣ δεν λαμβάνει υπόψη τη θέση του λίπους στο σώμα ή την ποσότητά του σε σχέση με τους μυς ή το βάρος του σκελετού, κάτι που μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και τη φυλή. Ειδικά στην καρδιακή ανεπάρκεια, η παρακράτηση υγρού επίσης συμβάλλει στο σωματικό βάρος»..
