Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από Καναδούς ερευνητές, εξέτασε τη σχέση μεταξύ της λήψης 6 στατινών (φλουβαστατίνη, λοβαστατίνη, πραβαστατίνη, σιμβαστατίνη, ατορβαστατίνη και ροσουβαστατίνη) και της έναρξης διαβήτη και σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, αν και ο κίνδυνος εκδήλωσης διαβήτη ήταν συνολικά χαμηλός, ωστόσο παρουσίασε αύξηση ανάμεσα σε ορισμένους ασθενείς.
Έτσι, όσοι ακολουθούσαν αγωγή με ατορβαστατίνη, ροσουβαστατίνη και σιμβαστατίνη είχαν 22%, 18% και 10% αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης της νόσου, αντίστοιχα, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, η οποία λάμβανε πραβαστατίνη, που φαίνεται να έχει θετική δράση στο νεοδιαγνωσμένο διαβήτη, σύμφωνα με έρευνες σε ζωικά μοντέλα και κλινικές μελέτες. Αντίθετα, τουλάχιστον 5% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης είχαν εκείνοι που λάμβαναν φλουβαστατίνη και 1% εκείνοι που έπαιρναν λοβαστατίνη.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αρκετοί είναι οι παράγοντες που μπορεί να εξηγήσουν τα παραπάνω, όπως οι διαταραχές στην έκκριση ινσουλίνης, και ότι οι γιατροί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον κίνδυνο όταν χορηγούν θεραπεία με στατίνες.
Από την άλλη, γιατροί από το Πανεπιστήμιο της Turku στη Φινλανδία απάντησαν ότι «τα συνολικά οφέλη που προκύπτουν από τη χορήγηση στατινών ξεπερνούν τους πιθανούς κινδύνους της εκδήλωσης διαβήτη και τα φάρμακα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία των καρδιαγγειακών προβλημάτων».
Πηγή: vita.gr
