Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γκέρμπεν Χουλσέγκε του Ολλανδικού Εθνικού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος, ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν πάνω από 6.000 άτομα για μια περίοδο πολλών ετών. Οι επιστήμονες συνέκριναν τη διαχρονική μεταβολή σε μια σειρά από παράγοντες μεταβολικού κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου (βάρος, πίεση αίματος, επίπεδα χοληστερίνης κ.α.).
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δέκα πληθυσμιακές ομάδες ανάλογα με το φύλο τους και την ηλικία τους (ανά δεκαετίες ή γενιές). Βασικός στόχος ήταν να διαπιστωθεί κατά πόσο η κάθε γενιά είχε διαφορετικό προφίλ κινδύνου από την προηγούμενη που είχε γεννηθεί πριν από δέκα χρόνια.
Το κύριο συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι «οι πιο πρόσφατα γεννημένες γενιές τα πάνε χειρότερα από τις προηγούμενες» και προειδοποιούν ότι «οι παράγοντες μεταβολικού κινδύνου έχουν αυξηθεί και πιθανώς θα συνεχίσουν να αυξάνονται και στο μέλλον», αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Αναλυτικότερα, διαπιστώθηκε ότι η παχυσαρκία και η υπέρταση αυξάνονταν σε όλες τις γενιές, καθώς οι άνθρωποι γερνούσαν, όμως στις πιο πρόσφατες γενιές το πρόβλημα είναι πιο έντονο από ό,τι ήταν στις περασμένες, Για παράδειγμα, ενώ στην προηγούμενη γενιά το 40% των ανδρών ηλικίας 30 έως 40 ετών θεωρήθηκαν ως υπέρβαροι, 11 χρόνια αργότερα το ποσοστό αυτό έχει αυξηθεί στο 52%.
Με το πέρασμα των δεκαετιών παρατηρούνται αυξήσεις στο ποσοστό υπέρτασης και στα δύο φύλα, στα περιστατικά εμφάνισης διαβήτη στους άνδρες (αλλά όχι στις γυναίκες), ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει δια-γενεακή αύξηση στα επίπεδα της ολικής χοληστερίνης.
Οι ολλανδοί ερευνητές επισημαίνουν ότι οι αιτίες της μεταβολικής επιδείνωσης διαχρονικά δεν είναι σαφείς, αλλά θεωρούν ότι βασικό ρόλο παίζει η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας. Έτσι, τονίζουν την ανάγκη για έλεγχο του βάρους, περισσότερη άσκηση και πιο υγιεινή διατροφή, ιδίως μεταξύ των νέων.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στις ανεπτυγμένες χώρες, καθώς μειώνεται το ποσοστό των καπνιστών, θα υπάρχει μια διαρκής μείωση των παθήσεων που σχετίζονται με το τσιγάρο (όπως ο καρκίνος των πνευμόνων), αλλά μια αύξηση στις ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία (όπως ο διαβήτης). Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, είναι πιθανό ότι θα συνεχιστεί μεν η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και στο άμεσο μέλλον, όμως στο απώτερο μέλλον δεν αποκλείεται, λόγω κυρίως της παχυσαρκίας, να επιβραδυνθεί πλέον η αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
