Περισσότερη επιτακτική από ποτέ είναι η φροντίδα του δέρματος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Περισσότερη επιτακτική από ποτέ είναι η φροντίδα του δέρματος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σύμφωνα με τους επιστήμονες. Καθαρή επιδερμίδα, χωρίς εξανθήματα, ακμή ή δοθιήνες, απαλλαγμένη από ρυτίδες και φακίδες, ενυδατωμένη και με όσο το δυνατόν λιγότερη κυτταρίτιδα είναι το ζητούμενο για άνδρες και γυναίκες. Η βιομηχανία των φαρμάκων και των καλλυντικών έχει εξελιχθεί σημαντικά σε αυτόν τον τομέα και παρέχει ποικιλία επιλογών, όμως η φύση παραμένει σύμμαχος όσων επιθυμούν υγιές δέρμα χωρίς χημικά συστατικά.
Πολλά είναι τα βότανα που μπορούν να βοηθήσουν στην αισθητική και την ιατρική αποκατάσταση της επιδερμίδας. Το σημερινό «ΕΘΝΟΣ-Υγεία» σας παρουσιάζει 15 από αυτά.
Αβρωνία
Το κατάπλασμά της χρησιμοποιείται από τους βοτανοθεραπευτές για την αποκατάσταση του καμένου δέρματος από τον ήλιο ενώ στη λαϊκή ιατρική η αβρωνία επιστρατεύεται και ενάντια στους μώλωπες.
Ανήκει στα βότανα του Κένταυρου Χείρωνα και ο Διοσκουρίδης πρότεινε τους καρπούς της κατά των φακίδων και των λεκέδων του δέρματος. Οι βλαστοί της αβρωνίας καταναλώνονται σε σαλάτες αφού ξεπικριστούν, ενώ οι ράγες της περιέχουν μια τοξική ουσία, γεγονός που επιβάλλει την προσεκτική χρήση του φυτού.
Αλόη
Είναι γνωστή για την επουλωτική της δράση. Ο λαός τη χρησιμοποιεί κατά των ηλιακών εγκαυμάτων, όπως επίσης για εξανθήματα, τσιμπήματα από έντομα ή μέδουσες και σκισίματα του δέρματος. Στις τροπικές χώρες μια γλάστρα με αλόη βρίσκεται σε κάθε κουζίνα για τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση ανάγκης, ενώ τη δεκαετία του ’30 Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το φυτό θεραπεύει εγκαύματα που προήλθαν από ακτίνες Χ. Χρησιμοποιείται ευρέως από τη βιομηχανία καλλυντικών και περιέχει βιταμίνες Α, Β, C και Ε.
Φλαμουριά
Είναι το βότανο που «σβήνει» τις ρυτίδες και τις φακίδες. Στην κατεύθυνση αυτή, όπως εξηγούν οι ειδικοί, βοηθούν οι πλύσεις με αφέψημα από τα φύλλα και τα άνθη του φυτού. Το αφέψημα παρασκευάζεται με 15-30 γρ. βοτάνου σε ένα λίτρο νερού.
Οι πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες της φλαμουριάς ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, ενώ ο Διοσκουρίδης έλεγε ότι ο χυμός των φύλλων και τα φύλλα της σε επιθέματα θεραπεύουν δαγκώματα φιδιών.
Ροδιά
Ωφελεί την επιδερμίδα, την καθαρίζει και, σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, εξαλείφει τις ρυτίδες. Πριν από μερικά χρόνια διατυπώθηκε η άποψη ότι η τοπική χρήση σκευασμάτων που περιέχουν ρόδι είναι πιθανό να παρέχει προφύλαξη ενάντια στον καρκίνο του δέρματος. Το ρόδι περιέχει μεταξύ άλλων βιταμίνες Α, Β1, Β2, C, E και G, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο, σίδηρο και άλλα μεταλλικά στοιχεία. Το φυτό είναι γνωστό στην Ελλάδα από την προϊστορική εποχή με τους αρχαίους Ελληνες να θεωρούν τη ροδιά ως ένα από τα πολυτιμότερα δέντρα.
Πεντάνευρο
Πληγές, τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα σκύλων ή φιδιών, είναι μερικά από τα προβλήματα τα οποία μπορεί να αντιμετωπίσει προσωρινά το πεντάνευρο. Παράλληλα, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα βότανο το οποίο μπορεί να επουλώσει πληγές οι οποίες δεν κλείνουν για χρόνια. Εκτός από την ευεργετική δράση που αναπτύσσει για το δέρμα, το πεντάνευρο έχει πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες.
Μεταξύ άλλων είναι αποχρεμπτικό και ωφέλιμο στις παθήσεις του αναπνευστικού, σε περιπτώσεις κοκίτη, άσθματος και φυματίωσης.
Καλεντούλα
Είναι ένα από τα βότανα που έχουν συνδεθεί με τον καλλωπισμό του δέρματος, αφού συμβάλλει στην αποκατάσταση των πληγών και καταπολεμά τους ερεθισμούς και τη φλόγωση. Κατά τους βοτανολόγους ως αλοιφή ασκεί μια επίδραση παρόμοια με της αμαμελίδας και της βιργινινής, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως αντισηπτικά σε πληγές ή εξελκώσεις που αργούν να κλείσουν.
Οι θεραπευτικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες καλλιεργείτο σε κήπους σπιτιών από το 12ο αι. μ.Χ.
Συκιά
Πλούσιο σε ιαματικές ιδιότητες το σύκο μεταξύ άλλων βοηθά στην αντιμετώπιση των εγκαυμάτων και καταπολεμούν αποστήματα, καλόγερους, δοθηίνες και οιδήματα.
Συνήθως για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιείται κατάπλασμα από φρέσκα ή ξηρά σύκα. Θεωρείται ένα πολύ καλό αντιοξειδωτικό που προλαμβάνει τον καρκίνο του δέρματος, ενώ χρησιμοποιείται σε καλλυντικά για ενυδατωμένο και απαλό δέρμα. Τα σύκα περιέχουν σάκχαρα, λίπη, αζωτούχες ουσίες, βιταμίνες Α, Β, C, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο και σίδηρο.
Λεβάντα
Αυτό το αρωματικό φυτό που καλλιεργείται ευρέως στη Γαλλία και είναι διαδεδομένο στις μεσογειακές χώρες βοηθά το δέρμα. Η λεβάντα είναι καταπραϋντική ενώ το έλαιό της θεωρείται αποτελεσματικό για τα εγκαύματα και τα τσιμπήματα. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, οπότε και χρησιμοποιείτο σε εντριβές και κατά δερματικών παθήσεων, ενώ οι Ρωμαίοι πρόσθεταν λεβάντα στο νερό του μπάνιου. Κατά των μωλώπων συστήνεται απόσταγμα από το φυτό.
Κισσός
Πρόκειται για ένα βότανο που καταπολεμά την κυτταρίτιδα και για τον λόγο αυτό περιέχεται συχνά σε καλλυντικές κρέμες. Επίσης, ο κισσός αναπτύσσει αναπλαστική για το δέρμα δράση, αφού, σύμφωνα με τους βοτανολόγους, καταπλάσματα βρασμένων φύλλων ή επιθέματα με αφέψημα βρασμένων φύλλων μπορούν να θεραπεύσουν τα εγκαύματα πρώτου και δεύτερου βαθμού. Οι παλιότεροι χρησιμοποιούσαν τη ρητίνη ή τη γόμα των παλιών κορμών ως αποτριχωτικό μέσο. Ο κισσός ήταν αφιερωμένος στον θεό Διόνυσο και το θεωρούσαν πανάκεια για πολλές ασθένειες.
Βερόνικα
Η βερόνικα είναι ένα από τα βότανα με τα οποία αντιμετωπίζονταν κατά το παρελθόν οι δερματικές παθήσεις και η φαγούρα. Πρόκειται για ένα ποώδες φυτό που συναντάται και στη χώρα μας και συγκεκριμένα στη Βόρεια Ελλάδα. Η φαρμακευτική αξία της ανακαλύφθηκε το 1960, όμως σήμερα η χρήση του για θεραπευτικούς σκοπούς έχει ατονήσει. Συνήθως χρησιμοποιείτο το έγχυμά του.
Πεύκο
Ωφελεί τον οργανισμό σε περιπτώσεις εξανθημάτων, ακμής από γενικότερα δερματικά προβλήματα, ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν ότι δρα και κατά της κυτταρίτιδας. Από το ρετσίνι του πεύκου και με βιομηχανική επεξεργασία εξάγονται ουσίες που χρησιμοποιούνται σε αλοιφές κατά των μωλώπων. Περιέχει γλυκοσίδια, τανίνη, ρητίνες, τερπένια και πινένιο. Σύμφωνα με τους αρχαίους Ελληνες το πεύκο συμβόλιζε τον σύνδεσμο μεταξύ γης και ουρανού και ως εκ τούτου ήταν δέντρο αφιερωμένο στη Ρέα, μητέρα των Θεών και κόρη του Ουρανού και της Γης.
Νούφαρο
Τα άνθη του σε λοσιόν θεωρούνται ιδανικά για τον καθαρισμό της επιδερμίδας. Το εκχύλισμά του καταπραΰνει το δέρμα και έχει την ιδιότητα να κατακρατά υγρά με αποτέλεσμα να ενισχύει την ενυδάτωση του. Εκτός από τις θεραπευτικές για το δέρμα ιδιότητές του, το νούφαρο αναπτύσσει καρδιοτονωτική δράση, βοηθά όσους αντιμετωπίζουν ασθένειες των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, είναι σπασμολυτικό και καταπολεμά τη δυσεντερία.
Λάππα
Η λάππα χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση παθήσεων του δέρματος και συγκεκριμένα θεωρείται ιδανική κατά της ακμής, των δοθηίνων, εκζεμάτων και περιστατικών ψωρίασης. Η ρίζα της συνίσταται ως θεραπεία σε περιπτώσεις έρπητα και λειχηνών ενώ ως εξωτερικό κατάπλασμα τα φύλλα του κλείνουν τις πληγές. Η λάππα ή λάπαθο ήταν πολύ γνωστή στο Μεσαίωνα για τις φαρμακευτικές ιδιότητες. Ανήκει στα φυτά που περιέχουν αιθέρια έλαια και ρητίνη.
Λευκαγκάθι
Ονομάζεται και «ράμνος ο καθαρτικός» και χρησιμοποιείται για τους φαρμακευτικούς σκοπούς από τον 9ο αιώνα μ.Χ. Εχει αρκετές ιαματικές ιδιότητες, μια εκ των οποίων είναι ότι δρα κατά των δερματικών εξανθημάτων. Το λευκαγκάθι που πήρε το όνομά του από τα αγκάθια του περικλείει πολλά γλυκοσίδια και είναι ένα δενδρύλλιο αρκετά διαδεδομένο στη χώρα μας. Είναι κυρίως βότανο καθαρτικό και διουρητικό.
Υοσκύαμος
Είναι ένα φυτό-φάρμακο κατά των οδυνηρών φλεγμονών του δέρματος. Παρ’ όλ’ αυτά, πρόκειται για ένα πολύ δραστικό βότανο του οποίου η χορήγηση θα πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν ιατρικής συμβουλής. Αλλωστε, ο υοσκύαμος ήταν γνωστός από την αρχαία Αίγυπτο για τις ναρκωτικές του ιδιότητες ενώ αναφέρεται επίσης στα συγγράμματα του Διοσκουρίδη και του Πλίνιου. Κατά τον Μεσαίωνα χρησιμοποιείτο στη μαγεία. Το δηλητηριώδες αυτό φυτό περιέχει, μεταξύ άλλων, ένα έλαιο που είναι ελαφρύ βάλσαμο.
