«Eάν έχουμε κάποιο σύμπτωμα το οποίο μοιάζει με αυτά που προκαλεί ο κορωνοϊός δεν πρέπει να χαθεί χρόνος. Διότι αυτός ο ιός δεν αστειεύεται και ο χρόνο είναι πολύ σημαντικός».
Tα παραπάνω εξηγούν στην La Repubblica, ο διευθυντής του φαρμακολογικού Ινστιτούτου Mario Negri και ο καθηγητής μολυματικών ασθενειών στο νοσοκομείο του Μπέργκαμο Fredy Suter. Kαι οι δύο έχουν συντάξει ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο για να το χρησιμοποιούν οι οικογενειακοί ιατροί προκειμένου να θεραπεύουν στο σπίτι ασθενείς με κορωνοϊό.
Το συγκεκριμένο θεραπευτικό πρωτόκολλο δημιουργήθηκε έπειτα από επιστημονική έρευνα και ιατρική εμπειρία με ασθενείς απ ‘ όλον τον κόσμο.
Ενώ λοιπόν η αγγλική μετάλλαξη του κορωνοϊού βρίσκεται ήδη στην Ιταλία, η λέξη-κλειδί, σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι η εγρήγορση.
«Όσο πιο γρήγορα ενεργείς, τόσο πιο εύκολα θα αποφύγεις τη νοσηλεία», εξηγεί ο Remuzzi σε συνέντευξή του στη La Repubblica. «Πολλοί Ιταλοί ασθενείς που αντιμετωπίζονται στο σπίτι μας καλούν επειδή έχουν προβλήματα βοήθειας, τα οποία στη συνέχεια τους οδηγούν στις πρώτες βοήθειες. Αλλά δεν πηγαίνουν εκεί αμέσως παρά μόνο όταν έχει ήδη ξεκινήσει μια υπερφλεγμονώδης φάση, η ασθένεια εξελίσσεται αρνητικά», προσθέτει.
Τα στάδια της ασθένειας
τις πρώτες 2-3 ημέρες, όταν η ασθένεια επωάζει , αρχίζει να υπάρχει ένα ιικό φορτίο που αυξάνεται
τις επόμενες 4-7 ημέρες, αρχίζει ο πυρετός και ο βήχας και το ιικό φορτίο γίνεται πολύ υψηλό. Αυτή είναι η κρίσιμη στιγμή και αυτή είναι επίσης η στιγμή που συνήθως δεν γίνεται τίποτα, γιατί ίσως απλά παίρνετε το αντιπυρετικό ενώ περιμένετε τα αποτελέσματα του τεστ
τότε, μπορεί να ακολουθήσει μια περίοδος υπερβολικής φλεγμονής, αυτό που οι Βρετανοί αποκαλούν «υπερφλεγμονή», με οξύ αναπνευστικό σύνδρομο: αυτό είναι που θέτει τις βάσεις ο ιός να φτάσει στους πνεύμονες και δημιουργείται αυτό που οι ανοσολόγοι αποκαλούν « καταιγίδα κυτοκίνης» , η οποία είναι μια υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος που βλάπτει τον οργανισμό.
Ο καταλυτικός ρόλος του γιατρού και τι πρέπει να κάνει
Με την προσέγγισή του, ωστόσο, ο Remuzzi έχει μια καλή πιθανότητα να αποτρέψει αυτήν τη φάση υπερβολικής φλεγμονής, «Το πιο σημαντικό πράγμα από όλα για να αποφευχθεί μια αρνητική εξέλιξη της νόσου», λέει. «Αλλά δεν πρόκειται για μια θεραπεία που μπορείτε να την κάνετε από μόνοι σας: είναι μια στρατηγική που πρέπει να ακολουθείτε στο σπίτι αποκλειστικά υπό ιατρική παρακολούθηση», προσθέτει.
Πέρα από τη σύσταση, για παράδειγμα, της προληπτικής πρόσληψης βιταμίνης D, η οποία θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ σημαντική, ο γιατρός πρέπει:
- Να επισκευθεί τον ασθενή στο σπίτι τουλάχιστον την πρώτη φορά
- Να οργανώσει τη θεραπεία
- Να πραγματοποιεί συνεχείς επισκέψεις, ακόμη και τηλεφωνική επικοινωνία
- Μόλις γίνουν αισθητά τα πρώτα συμπτώματα, προτείνετε αμέσως το αντιφλεγμονώδες ενώ ο ασθενής περιμένει τα αποτελέσματα του τεστ.
Τι να μην κάνετε στο σπίτι
Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε στο σπίτι και τι πρέπει να γνωρίζετε; Το Remuzzi εξηγεί τι δεν πρέπει να κάνετε όταν αισθάνεστε τα πρώτα συμπτώματα:
- Να πάρετε παρακεταμόλη ενώ περιμένετε τα αποτελέσματα του τεστ
- Να περιμένετε άλλη μια μέρα για τα αποτελέσματα του τεστ
- Να καλέσετε απλά ένα γιατρό ο οποίος μπορεί να μην έρθει ποτέ
Αυτό που προτείνουν ο Remuzzi και οι συνάδελφοί του είναι οι ασθενείς να επωφεληθούν το συντομότερο δυνατό. Μόλις γίνουν αισθητά τα πρώτα συμπτώματα, όπως βήχας, πυρετός, κόπωση, πόνος στα οστά και τους μυς και πονοκέφαλος, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει αμέσως, χωρίς να περιμένετε τα αποτελέσματα του τεστ.
Τι να κάνετε άμεσα και ποια φάρμακα να προτιμήσετε
Όταν γίνονται αισθητά τα πρώτα συμπτώματα, είναι απαραίτητο να δράσουμε όπως γίνεται με τους ιούς της ανώτερης αναπνευστικής οδού, δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να πάρετε αντιπυρετικό όπως παρακεταμόλη, αλλά αντιφλεγμονώδες φάρμακο, έτσι ώστε να περιορίσετε τη φλεγμονώδη απόκριση του οργανισμού σε ιογενείς λοιμώξεις. Αυτό συμβαίνει επειδή τις πρώτες μέρες το ιικό φορτίο είναι στο ζενίθ.
Ποια φάρμακα μπορείτε να πάρετε στο σπίτι πριν από το τεστ και μόλις αισθανθείτε τα πρώτα συμπτώματα ;(σας συνιστούμε πάντα να το κάνετε υπό ιατρική παρακολούθηση)
- Όταν ο πυρετός επιμένει πάνω από 37,3 βαθμούς ή εάν υπάρχουν μυαλγίες, πόνοι στις αρθρώσεις ή άλλα οδυνηρά συμπτώματα, μπορούν να ληφθούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα που ονομάζονται «αναστολείς της κυκλο-οξυγονάσης 2» (ή αναστολείς COX-2), όπως η σελεκοξίμπη. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει, προφανώς εάν για αυτόν τον ασθενή δεν υπάρχουν αντενδείξεις, μια αρχική δόση 400 χιλιοστόγραμμα ακολουθούμενη από μία των 200 την πρώτη ημέρα της θεραπείας και, στη συνέχεια, το πολύ 400 χιλιοστόγραμμα την ημέρα τις επόμενες ημέρες, εάν είναι απαραίτητο.
- Ένα άλλο φάρμακο αναστολέα COX-2 που είναι χρήσιμο για την πρόληψη της υπερβολικής φλεγμονής είναι η νιμεσουλίδη, το πιο διάσημο από τα οποία είναι το Aulin. Σε αυτήν την περίπτωση, η συνιστώμενη δόση είναι 100 mg δύο φορές την ημέρα, μετά τα γεύματα, για 12 ημέρες κατ 'ανώτατο όριο. Εάν υπάρχουν προβλήματα ή αντενδείξεις για τη σελεκοξίμπη και τη νιμεσουλίδη, κάποιος μπορεί επίσης να καταφύγει σε ασπιρίνη, η οποία είναι επίσης σε θέση να αναστέλλει την COX-2. 500 χιλιοστόγραμμα δύο φορές την ημέρα μετά τα γεύματα.
- Εάν υπάρχει επίμονος πυρετός, μυοσκελετικός πόνος ή άλλα σημάδια φλεγμονής, ο γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει ένα κορτικοστεροειδές, όπως η δεξαμεθαζόνη: τα κορτικοστεροειδή αναστέλλουν πολλά προ-φλεγμονώδη γονίδια που παράγουν κυτοκίνες.
Μια μελέτη για τη νιμεσουλίδη που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Infective Diseases δείχνει ότι μειώνει τα συστατικά της «κυτοκίνης». Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Anesthesia and Analgesia αποκαλύπτει ότι η χρήση ασπιρίνης σχετίζεται με λιγότερη ανάγκη για αναπνευστική υποστήριξη, λιγότερη ανάγκη για εισαγωγή σε εντατική θεραπεία και με μειωμένη θνησιμότητα των ασθενών.
Αντ 'αυτού, η Γαλλική Φαρμακολογική Εταιρεία διαπίστωσε ότι η χρήση παρακεταμόλης, σε άτομα που έχουν προχωρημένες μορφές της νόσου, θα μπορούσε ακόμη και να βλάψει, επειδή απομακρύνει τη γλουταθειόνη, ένα φυσικό αντιοξειδωτικό που παράγεται από το ήπαρ, μια σημαντική ουσία για την ικανότητα να μας προστατεύει από ιογενείς λοιμώξεις.
Οι εξετάσεις που θα πρέπει να κάνετε αφού πραγματοποιήσετε το τεστ
Μετά από 4-5 ημέρες που είχατε τα πρώτα συμπτώματα και μετά την επιβεβαίωση του τεστ ότι είστε θετικοί γίνονται 3 εξετάσεις:
- ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία μας δίνουν μια εικόνα της ανοσολογικής κατάστασης
- PCR, C αντιδρώσα πρωτεΐνη, η οποία δείχνει εάν η φλεγμονή συνεχίζεται
- κρεατινίνη, για να δείτε πώς είναι η λειτουργία των νεφρών, τη γλυκόζη και ένα ένζυμο για να δείτε πώς λειτουργεί το ήπαρ.
Εάν όλες αυτές οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές, ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει με νιμεσουλίδη ή ασπιρίνη, ανάλογα με το τι άρχισε να παίρνει. Και η ασθένεια συνήθως υποχωρεί σε 10 ημέρες ή λιγότερο.
Εάν οι εξετάσεις δεν είναι καλές
- κάντε μια ακτινογραφία θώρακος, η οποία μπορεί επίσης να γίνει στο σπίτι
- ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει κορτιζόνη, πιθανώς οξυγόνο, και, εάν ο ασθενής είναι αδύναμος και η ακτινογραφία θώρακος εμφανίζει βακτηριακή επικάλυψη, ένα αντιβιοτικό.
- Εάν η εξέταση για d-dimer, δείκτης που ανιχνεύει υπερβολική πήξη του αίματος, δείχνει ότι υπάρχει ενεργοποίηση πήξης, τότε ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει χαμηλή δόση αντιπηκτικού όπως η ηπαρίνη, κάτω από το δέρμα, για πρόληψη θρόμβωσης.
- Εάν η θεραπεία με οξυγόνο, κορτιζόνη και ηπαρίνη δεν λειτουργεί και ο κορεσμός οξυγόνου στο αίμα μειώνεται ούτως ή άλλως (γι 'αυτό είναι απαραίτητο να υπάρχει παλμικό οξύμετρο,), τότε ο ασθενής πρέπει να νοσηλευτεί.
Πηγή: La Repubblica
