Ήρθε η ώρα να τερματιστεί η τυραννία των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων

Σύνταξη – επιμέλεια: Στέλιος Βασιλούδης

Οι βιομηχανικά επεξεργασμένες πίτσες, τα δημητριακά και τα έτοιμα μαγειρευτά τρόφιμα ευθύνονται για μια σειρά από ασθένειες. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι γιατροί πρέπει να ηγηθούν του αγώνα για να καταργηθούν.

Οι ασθένειες που σχετίζονται με τη διατροφή – που περιλαμβάνουν παχυσαρκία, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνο και άνοια – είναι η κύρια αιτία πρόωρου θανάτου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για τα παραπάνω ευθύνεται  ένα σύνολο βιομηχανικά επεξεργασμένων προϊόντων που πωλούνται ως τρόφιμα, γνωστά επίσημα ως εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα (UPF).

Αυτό το είδος φαγητού είναι συνήθως τυλιγμένο σε πλαστικό και έχει πρόσθετα που δεν θα βρείτε σε μια τυπική κουζίνα. Στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι άνθρωποι λαμβάνουν κατά μέσο όρο το 60% των θερμίδων τους από προϊόντα UPF όπως πίτσα, ψωμί, δημητριακά πρωινού, μπισκότα και θρεπτικά ροφήματα. Συχνά πλασάρονται και πωλούνται ως υγιεινές επιλογές, αλλά είναι απλώς ένας τρόπος να μετατρέπουν την κακή υγεία μας σε χρήματα. Το UPF είναι ένα υποπροϊόν ενός περίπλοκου χρηματοπιστωτικού συστήματος που περιλαμβάνει την επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων από ζωικές τροφές σε τρόφιμα για ανθρώπους.

Για να λύσει αυτό το πρόβλημα κάθε χώρα, το πρώτο πράγμα που συνιστάται να κάνει είναι να συμπεριλάβει στην επίσημη οδηγία του σχετικά με τη διατροφή, τις πληροφορίες ότι τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα σχετίζονται με αύξηση βάρους και ασθένειες που σχετίζονται με τη διατροφή και ότι η σύσταση προς τους ανθρώπους είναι να αποφεύγουν αυτά τα τρόφιμα. Πολλές χώρες, όπως η Βραζιλία και η Γαλλία το κάνουν ήδη.

Ο περιορισμός της εμπορίας υπερεπεξεργασμένων τροφίμων είναι απαραίτητος. Πρέπει να ληφθούν υπόψη τα διδάγματα από τη ρύθμιση της βιομηχανίας καπνού και να μπει φραγμός στις ληστρικές εταιρείες από το να πωλούν αυτά τα προϊόντα στους ανθρώπους. Πρέπει επίσης να αλλάξουν τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα που σερβίρονται σε νοσοκομεία, σχολεία και φυλακές. Υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία ότι όταν ασθενείς και προσωπικό σιτίζονται στα νοσοκομεία, το πραγματικό φαγητό είναι εξαιρετικά ωφέλιμο.

Υπάρχουν επίσης παρανοήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που ζουν με ασθένειες που σχετίζονται με τη διατροφή, ιδιαίτερα την παχυσαρκία, έχουν συνήθως ένα έντονο αίσθημα ενοχής γιατί νομίζουν ότι το πρόβλημα προκύπτει λόγω της δικής τους έλλειψης θέλησης. Οι ερευνητές γνωρίζουν τώρα ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Το φαγητό αυτό έχει σχεδιαστεί για να είναι εθιστικό. Η ευθύνη πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον καταναλωτή.

Κανονικά, θα έπρεπε να κατηγορηθούν οι εταιρείες τροφίμων και να απαιτηθούν άμεσες αλλαγές. Αλλά όταν κανείς εξετάσει τον τρόπο που λειτουργούν αυτές οι εταιρείες καθίσταται πολύ σαφές ότι δεν είναι δυνατό να αλλάξουν. Η Danone είναι το καλύτερο παράδειγμα. Ο προηγούμενος διευθύνων σύμβουλός της, Emmanuel Faber, προσπάθησε να μετατρέψει την εταιρεία σε κοινωνική επιχείρηση, σταματώντας την πώληση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων και αυξάνοντας το περιβαλλοντικό χαρτοφυλάκιο. Η τιμή της μετοχής έπεσε, οι ακτιβιστές επενδυτές τον έριξαν έξω και η Danone δεν είχε άλλη επιλογή παρά να επιστρέψει στο προηγούμενο επιχειρηματικό της μοντέλο. 

Όλες οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων είναι υπόλογες στους ιδιοκτήτες τους. Εάν δεν γίνει αντιληπτός αυτός ο οικονομικός κύκλος, θα συνεχίσουμε να κυνηγάμε εταιρείες που πραγματικά  δεν μπορούν να αλλάξουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι την ευθύνη φέρουν οι κυβερνήσεις. Χρειάζονται εντολή από τους πολίτες τους να αλλάξουν τους κανονισμούς.

Μια άλλη ομάδα ανθρώπων που δεν έχουν κατακριθεί αρκετά είναι οι γιατροί, οι οποίοι έχουν πολύ μακρά ιστορία συνεργασίας με πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων και παρόχους συμπληρωμάτων, που παραπλανούν τους ανθρώπους. Οι περισσότερες διατροφικές έρευνες χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία τροφίμων και αυτό είναι σαφώς λάθος.

Όποιος προβληματίζεται με τα παραπάνω θα πρέπει να αναζητήσει ευθύνες κατευθείαν από τις εταιρείες που μας ταΐζουν αυτές τις εθιστικές ουσίες, στις κυβερνήσεις που δεν κάνουν απολύτως τίποτα και στους γιατρούς και τις προσωπικότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συνεχίζουν να μας λένε ότι αυτά τα υλικό είναι υγιεινά. Πρέπει να τερματιστεί  η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ του κλάδου των τροφίμων και των πολιτικών, γιατρών και επιστημόνων. Μόνο τότε θα μπορούσε να γίνει εφικτή η ουσιαστική αντιμετώπιση του  προβλήματος.

Πηγή: WIRED

Διαβάστε ακόμη...