Ζήσης Ψάλλας
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά για παχυσαρκία και χρόνια νεφρική νόσο, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, το περιοδικό της Endocrine Society.
Σχεδόν οι μισοί ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παχυσαρκία, μια χρόνια προοδευτική ασθένεια. Η παχυσαρκία είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα άτομα με παχυσαρκία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για πολλές σοβαρές ασθένειες και καταστάσεις υγείας, όπως ο διαβήτης, η καρδιακή και ηπατική νόσο. Η παχυσαρκία είναι κύριος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, αλλά δεν είχε προηγουμένως θεωρηθεί ως σημαντική επιπλοκή στον διαβήτη τύπου 1.
Στον διαβήτης τύπου 1, το σώμα σταματά σχεδόν εντελώς να παράγει ινσουλίνη. Στον διαβήτη τύπου 2, το σώμα παράγει ινσουλίνη, αλλά τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη όπως θα έπρεπε και αργότερα συχνά το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε άτομα άνω των 40 ετών, υπέρβαρα και με οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, αν και όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 1 αυξάνονται και αντικατοπτρίζουν τα ποσοστά στον γενικό ενήλικο πληθυσμό», δήλωσε η Elizabeth Selvin, επικεφαλής της μελέτης. «Η έρευνά μας υπογραμμίζει επίσης τον υψηλό κίνδυνο νεφρικής νόσου σε άτομα με διαβήτη τύπου 1. Η νεφρική νόσος θεωρείται πιο συχνή σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, αλλά τα δεδομένα μας δείχνουν ότι οι ενήλικες με διαβήτη τύπου 1 είχαν στην πραγματικότητα υψηλότερο κίνδυνο νεφρικής νόσου από εκείνα με τύπου 2».
Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα από 4.060 άτομα με διαβήτη τύπου 1 και 135.458 άτομα με διαβήτη τύπου 2 από το σύστημα υγείας Geisinger με έδρα την Πενσυλβάνια μεταξύ 2004-2018. Διαπίστωσαν ότι το 37% των ατόμων με διαβήτη τύπου 1 είχαν παχυσαρκία και ο επιπολασμός της νεφρικής νόσου ήταν υψηλότερος σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 από αυτούς με τύπου 2 μετά την προσαρμογή για τις διαφορές ηλικίας (16% έναντι 9% το 2018).
«Τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη για παρεμβάσεις για την πρόληψη της αύξησης βάρους και της νεφρικής νόσου τελικού σταδίου σε άτομα με διαβήτη τύπου 1», είπε η Selvin.
