Ζήσης Ψάλλας
Τα μικρόβια του εντέρου μπορούν να ρυθμίζουν τις εξωκρινείς και ενδοκρινικές λειτουργίες του παγκρέατος και την παραγωγή ορμονών του γαστρεντερικού σωλήνα.
Τα ευρήματα ανοίγουν ένα νέο δρόμο για την καλύτερη κατανόηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των μικροβίων του εντέρου και του παγκρέατος, δήλωσε ο Επίκουρος Καθηγητής Βιολογίας στο Κολέγιο της Βοστώνης Emrah Altindis, συγγραφέας της μελέτη.
Οι ερευνητές εξέτασαν το ρόλο των μικροβίων του εντέρου στη λειτουργία του παγκρέατος χρησιμοποιώντας μοντέλα ποντικών παχυσαρκίας και διαβήτη.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο κοινώς χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά -βανκομυκίνη και μετρονιδαζόλη- για να «αναδιαμορφώσουν» τη μικροχλωρίδα του εντέρου σε ποντίκια που είχαν τραφεί με μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ενώ η ομάδα ελέγχου ταΐστηκε με ένα ισορροπημένο προϊόν διατροφής. Ως αποτέλεσμα, της δίαιτας των πολλών λιπαρών, τα ποντίκια έγιναν παχύσαρκα και ανθεκτικά στην ινσουλίνη όπως εκατομμύρια ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Όλα τα ποντίκια που ακολούθησαν μια δίαιτα πλούσια σε λιπαρά έγιναν παχύσαρκα, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Μια υποομάδα παχύσαρκων ποντικών υποβλήθηκε σε θεραπεία με αντιβιοτικά -βανκομυκίνη ή μετρονιδαζόλη- τα οποία αναδιαμόρφωσαν τη μικροχλωρίδα του εντέρου. Ενώ αυτή η υποομάδα παρέμεινε παχύσαρκη, τα ποντίκια εμφάνισαν περισσότερη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Τα ποντίκια αυτά, με την ανασχεδιασμένη μικροχλωρίδα του εντέρου, ήταν λιγότερο διαβητικά και πιο ανεκτικά στη γλυκόζη σε σύγκριση με τα παχύσαρκα ποντίκια που δεν έλαβαν τα αντιβιοτικά. Ομοίως, η θεραπεία με αντιβιοτικά έκανε τα αδύνατα ποντίκια ακόμη πιο ευαίσθητα στην ινσουλίνη.
Επιπλέον, η δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά αύξησε το μέγεθος του παγκρέατος στα παχύσαρκα ποντίκια, αλλά μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά, το μέγεθος του παγκρέατος επέστρεψε στο φυσιολογικό, αναφέρει η ομάδα. Συγκεκριμένα, τα παγκρεατικά ένζυμα που είναι απαραίτητα για την πέψη αλλοιώθηκαν από τη δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά αλλά επέστρεψαν σε φυσιολογικά επίπεδα ή άλλαξαν μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά.
Για να δουν εάν οι παρατηρήσεις ίσχυαν σε ανθρώπους, οι ερευνητές μελέτησαν δείγματα κοπράνων που ελήφθησαν από ανθεκτικούς στην ινσουλίνη, παχύσαρκους άνδρες που είχαν λάβει θεραπεία με βανκομυκίνη για μία εβδομάδα.
«Δείξαμε ότι μια εβδομάδα θεραπείας με βανκομυκίνη ήταν αρκετή για να αλλάξει τα επίπεδα των παγκρεατικών ενζύμων τους, ένα πολύ παρόμοιο αποτέλεσμα με τα ευρήματά μας στα ποντίκια», είπε ο Altindis. «Εργαζόμαστε σε μελέτες παρακολούθησης για να κατανοήσουμε καλύτερα τους υποκείμενους μηχανισμούς και να εντοπίσουμε συγκεκριμένα βακτηριακά είδη που οδηγούν σε αυτές τις αλλοιώσεις».
