Γράφουν ο Δρ. Ανδρέας Μελιδώνης, Παθολόγος – Διαβητολόγος, Συντονιστής Διευθυντής. Διαβητολογικό – Καρδιομεταβολικό Κέντρο Metropolitan Hospital) και Κάρολος Παπαλαζάρου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, επιστημονικός συνεργάτης Metropolitan Hospital
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (Σ.Δ.) είναι ένα χρόνιο νόσημα που λαμβάνει πλέον διαστάσεις παγκόσμιας μεταβολικής πανδημίας, όταν περίπου 15% των ατόμων στον πλανήτη έχουν τη νόσο αυτή. Μία νόσος που συσχετίζεται με πολλές και σημαντικές χρόνιες επιπλοκές όταν δεν έχει επιτευχθεί η ρύθμιση της .
Γι’ αυτό το λόγο σημαντικές προσπάθειες καταβάλλονται ώστε με τη χρήση φαρμακευτικών αγωγών, που ολοένα και νεότερες αξιόπιστες εκδοχές τους υπάρχουν, να αντιμετωπιστεί η νόσος.
Ο ακρογωνιαίος λίθος όμως της θεραπευτικής επιτυχίας είναι η υιοθέτηση από τα άτομα με Σ.Δ. της υγιεινής διατροφής και του υγιεινού τρόπου ζωής.
Οι δύο βασικοί στόχοι της δίαιτας ενός ατόμου με Σ.Δ. είναι η απώλεια βάρους σε υπέρβαρα άτομα και η ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα η οποία πρέπει να είναι αποτέλεσμα αρμονικής συνύπαρξης δίαιτας και χρήσης φαρμακευτικών σκευασμάτων, ώστε να αποφεύγονται περιστατικά σοβαρής υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας.
Τα άτομα με Σ.Δ. θα πρέπει να εστιάσουν:
- – στην μείωση της ημερήσιας θερμιδικής πρόσληψης 500-750 kcal κάτω από τις ημερήσιες θερμιδικές ανάγκες με στόχο την απώλεια βάρους, αν αυτό απαιτείται
- – στον σωστό καταμερισμό των υδατανθράκων στα γεύματα της ημέρας οι οποίοι πρέπει να αποτελούν το 50-60% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης
- – στην επιλογή τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (όπως ψωμί ολικής άλεσης, κάστανο ρύζι, όσπρια κλπ)
- – στην αύξηση της κατανάλωσης φυτικών ινών
- – στην επαρκή πρόσληψη πρωτεΐνης
- – στην καθιέρωση σταθερού ωραρίου κατανάλωσης των γευμάτων
- – στην ελάττωση του ολικού προσλαμβανόμενου λίπους και την αντικατάσταση του ζωικού λίπους με φυτικό
- – στην μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ
- – στην καθημερινή κατανάλωση τροφών πλούσιων σε διαιτητικά αντιοξειδωτικά (τοκοφερόλες, καροτενοειδή, βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, φυτικό οξύ, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες) όπως είναι τα λαχανικά και τα φρούτα
- – στην αντικατάσταση θερμιδικών γλυκαντικών ουσιών (ζάχαρη) από ασφαλείς μη θερμιδικές γλυκαντικές ουσίες όπως είναι η ασπαρτάμη η σακχαρίνη η στεβιόλη (στέβια) κ.α.
Συγκεκριμένα η επιλογή τροφίμων στην δίαιτα ενός ατόμου με Διαβήτη πρέπει να εστιάζει κυρίως σε τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας (άπαχο μοσχάρι κοτόπουλο, ψάρι ασπράδι αυγού), τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες (λαχανικά , άγουρα φρούτα, τρόφιμα ολικής άλεσης) και τρόφιμα πλούσια σε “καλά” λιπαρά (σολομό, σαρδέλες, ξηρούς καρπούς, αβοκάντο). Παράλληλα απαιτείται περιορισμός τροφίμων πλούσιων σε υδατάνθρακες (γλυκά, ζυμαρικά, πατάτα, ρύζι αρακά, φασολάκια, όσπρια) και τροφίμων πλούσιων σε ζωικά λίπη (βούτυρο, λιπαρά κρέατα).
Όλες οι παραπάνω διαιτητικές συστάσεις περιλαμβάνονται στο μοντέλο της Μεσογειακής διατροφής η οποία αποτελεί την καλύτερη επιλογή για τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβόητη σύμφωνα με αρκετές έρευνες αλλά και σύμφωνα με έναν διαγωνισμό για τις καλύτερες δίαιτες που πραγματοποιείται κάθε χρόνο από την US News & Wolrd Report’s που φέτος την ανέδειξε στην πρώτη θέση για 6η συνεχόμενη χρονιά. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στα αποτελέσματα μιας από των μεγαλύτερων μελετών που έχουν πραγματοποιηθεί για την Μεσογειακή Διατροφή, την PREDIMED (στην Ισπανία) παρατηρήθηκε πως συνέβαλλε σε μείωση του κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη κατά 58%
Τέλος, δεν πρέπει να παραλείψουμε και την σημασία της σωματικής άσκησης η οποία συμβάλει στην μείωση των επίπεδων γλυκόζης στο αίμα και στην αύξηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.
Αυτές οι ψηφίδες του υγιεινού τρόπου ζωής που αναφέρθηκαν (διατροφή – άσκηση) μαζί με τις κατάλληλες θεραπευτικές επιλογές, συνθέτουν ένα αποτελεσματικό θεραπευτικό παζλ που εγγυάται την ευγλυκαιμία και την αποτροπή των χρόνιων επιπλοκών του διαβήτη. Γι’ αυτό θα πρέπει να υιοθετηθούν και να εφαρμοστούν από τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη.
