Ζήσης Ψάλλας
Οι απειλητικές για τη ζωή αρρυθμίες είναι πιο συχνές τις ημέρες με πολύ μολυσμένο αέρα, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε σε επιστημονικό συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας. Η μελέτη διεξήχθη σε ασθενείς με εμφυτεύσιμο καρδιομετατροπέα – απινιδωτή (ICD).
«Η μελέτη μας προτείνει ότι τα άτομα με υψηλό κίνδυνο κοιλιακών αρρυθμιών, όπως αυτά με ICD, πρέπει να ελέγχουν καθημερινά τα επίπεδα ρύπανσης», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Δρ. Alessia Zanni, που τώρα εργάζεται στο Maggiore Hospital της Μπολόνια της Ιταλίας. «Όταν οι συγκεντρώσεις των αιωρούμενων σωματιδίων PM2,5 και PM10 είναι υψηλές (πάνω από 35 μg/m3 και 50 μg/m3, αντίστοιχα), θα ήταν λογικό να παραμείνουμε σε εσωτερικούς χώρους όσο το δυνατόν περισσότερο και να φοράμε μάσκα N95 έξω».
Αυτή η μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των κοιλιακών αρρυθμιών στην πόλη Piacenza της Βόρειας Ιταλίας. Περιελάμβανε 146 ασθενείς που έλαβαν ICD μεταξύ Ιανουαρίου 2013 και Δεκεμβρίου 2017. Από αυτούς, 93 έλαβαν ICD λόγω καρδιακής ανεπάρκειας μετά από καρδιακή προσβολή, ενώ 53 είχαν γενετική ή φλεγμονώδη καρδιακή πάθηση. Λίγο περισσότεροι από τους μισούς δεν είχαν παρουσιάσει ποτέ κοιλιακή αρρυθμία και 67 ασθενείς είχαν προηγουμένως κοιλιακή αρρυθμία.
Τα δεδομένα για τις κοιλιακές αρρυθμίες συλλέχθηκαν εξ αποστάσεως από το ICD μέχρι την ολοκλήρωση της μελέτης στα τέλη του 2017. Οι ερευνητές κατέγραψαν επίσης τη θεραπεία που χορηγήθηκε από τη συσκευή. Αυτό περιελάμβανε αντιταχυκαρδιακή βηματοδότηση για κοιλιακή ταχυκαρδία, η οποία παρέχει ηλεκτρικές ώσεις στον καρδιακό μυ για να αποκαταστήσει έναν φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό. Η δεύτερη θεραπεία ήταν ένα ηλεκτρικό σοκ για την επαναφορά του καρδιακού παλμού κατά τη διάρκεια της κοιλιακής μαρμαρυγής.
Οι ερευνητές βρήκαν σημαντική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων PM2,5 και των κοιλιακών αρρυθμιών που αντιμετωπίζονται με σοκ, που αντιστοιχεί σε 1,5% αυξημένο κίνδυνο για κάθε 1 μg/m3 αύξηση των PM2,5. Διαπίστωσαν επίσης πως όταν οι συγκεντρώσεις PM2,5 ήταν αυξημένες κατά 1 μg/m3 για μια ολόκληρη εβδομάδα, σε σύγκριση με τα μέσα επίπεδα, υπήρχε 2,4% μεγαλύτερη πιθανότητα κοιλιακών αρρυθμιών ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία. Όταν τα PM10 ήταν 1 μg/m3 πάνω από το μέσο όρο για μια εβδομάδα, υπήρχε 2,1% αυξημένος κίνδυνος αρρυθμιών.