Ζήσης Ψάλλας
Μια μελέτη από ερευνητές στο UT Southwestern δείχνει πως όταν οι ηλικιωμένοι με ήπια απώλεια μνήμης ακολούθησαν ένα πρόγραμμα άσκησης για ένα χρόνο, η ροή αίματος στους εγκεφάλους τους αυξήθηκε.
Οι επιστήμονες έχουν δείξει στο παρελθόν ότι τα χαμηλότερα από το κανονικό επίπεδα ροής αίματος στον εγκέφαλο και τα πιο άκαμπτα αιμοφόρα αγγεία που συνδέονται με τον εγκέφαλο, σχετίζονται με ήπια γνωστική εξασθένιση και άνοια.
Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η τακτική αερόβια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της γνώσης και της μνήμης σε υγιείς ηλικιωμένους. Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν έχουν αποδείξει εάν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ άσκησης, άκαμπτων αιμοφόρων αγγείων και ροής αίματος στον εγκέφαλο.
Στη μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν 70 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 55 έως 80 ετών που είχαν διαγνωστεί με ήπια γνωστική εξασθένιση. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε γνωστικές εξετάσεις, εξετάσεις φυσικής κατάστασης και σαρώσεις μαγνητικού συντονισμού εγκεφάλου. Στη συνέχεια, τους δόθηκε τυχαία να παρακολουθήσουν είτε ένα πρόγραμμα μέτριας αερόβιας άσκησης είτε ένα πρόγραμμα στρέτσινγκ για ένα έτος. Το πρόγραμμα άσκησης περιελάμβανε τρεις έως πέντε συνεδρίες άσκησης την εβδομάδα, κάθε μία με 30-40 λεπτά μέτριας άσκησης, όπως μια γρήγορη βόλτα.
Σαράντα οκτώ άτομα ολοκλήρωσαν τη μελέτη και επέστρεψαν για εξετάσεις παρακολούθησης. Εκείνοι που έκαναν αερόβια άσκηση έδειξαν μειωμένη ακαμψία των αιμοφόρων αγγείων στο λαιμό τους και αυξημένη συνολική ροή αίματος στον εγκέφαλο.
Όσο αυξάνεται η κατανάλωση οξυγόνου (ένας δείκτης αερόβιας ικανότητας), τόσο μεγαλύτερες είναι οι αλλαγές στην ακαμψία των αιμοφόρων αγγείων και τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Δεν βρέθηκαν αλλαγές σε μετρήσεις μεταξύ των ατόμων που ακολούθησαν το πρόγραμμα στρέτσινγκ .
Ενώ η μελέτη δεν βρήκε σημαντικές αλλαγές στη μνήμη ή άλλη γνωστική λειτουργία, οι ερευνητές λένε ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο μικρό μέγεθος ή τη μικρή διάρκεια της δοκιμής. Αλλαγές στη ροή του αίματος θα μπορούσαν να προηγηθούν των αλλαγών στη γνώση, είπαν. Πραγματοποιούν ήδη μια μεγαλύτερη διετή μελέτη για τη μείωση κινδύνου για νόσο Αλτσχάιμερ, η οποία διερευνά περαιτέρω τη σχέση μεταξύ άσκησης και γνωστικής μείωσης.
Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο Journal of Alzheimer Disease.
