Ζήσης Ψάλλας
Η νηστεία μπορεί να είναι επιζήμια για την καταπολέμηση της μόλυνσης και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη της Ιατρικής Σχολής Icahn στο Mount Sinai, μια είναι μια ιδιωτική ιατρική σχολή στη Νέα Υόρκη.
«Υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι η νηστεία είναι υγιεινή και υπάρχουν πράγματι άφθονα στοιχεία για τα οφέλη της νηστείας. Η μελέτη μας δίνει μια προειδοποίηση για προσοχή καθώς υποδηλώνει ότι μπορεί επίσης να υπάρχει ένα κόστος στη νηστεία που εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία», είπε ο επικεφαλής συγγραφέας Filip Swirski, διευθυντής του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακών Ερευνών στο Icahn Mount Sinai.
Οι ερευνητές στόχευαν να κατανοήσουν καλύτερα πώς η νηστεία -από μια σχετικά σύντομη νηστεία μόνο λίγων ωρών έως μια πιο σοβαρή νηστεία 24 ωρών- επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ανέλυσαν δύο ομάδες ποντικών. Η μία ομάδα έτρωγε πρωινό αμέσως μετά το ξύπνημα (το πρωινό είναι το μεγαλύτερο γεύμα της ημέρας) και η άλλη ομάδα δεν είχε πρωινό.
Κατά την εξέταση αίματος, οι ερευνητές παρατήρησαν μια ευδιάκριτη διαφορά στην ομάδα νηστείας. Είδαν διαφορά στον αριθμό των μονοκυττάρων, τα οποία είναι λευκά αιμοσφαίρια που παράγονται στο μυελό των οστών και ταξιδεύουν στο σώμα, όπου παίζουν πολλούς κρίσιμους ρόλους, στην καταπολέμηση των λοιμώξεων, στις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο.
Κατά την έναρξη, όλα τα ποντίκια είχαν την ίδια ποσότητα μονοκυττάρων. Αλλά μετά από τέσσερις ώρες, τα μονοκύτταρα στα ποντίκια της ομάδας που νήστευε επηρεάστηκαν δραματικά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 90% αυτών των κυττάρων εξαφανίστηκαν από την κυκλοφορία του αίματος και ο αριθμός μειώθηκε περαιτέρω στις οκτώ ώρες. Εν τω μεταξύ, τα μονοκύτταρα στην ομάδα που δεν νήστευε δεν επηρεάστηκαν.
Σε νηστικά ποντίκια, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα μονοκύτταρα ταξίδεψαν πίσω στον μυελό των οστών για να αδρανοποιηθούν. Ταυτόχρονα, η παραγωγή νέων κυττάρων στον μυελό των οστών μειώθηκε. Τα μονοκύτταρα στον μυελό των οστών -τα οποία συνήθως έχουν μικρή διάρκεια ζωής- είχαν αλλάξει σημαντικά. Επέζησαν περισσότερο ως συνέπεια της παραμονής τους στον μυελό των οστών και γερνούσαν διαφορετικά από τα μονοκύτταρα που έμειναν στο αίμα.
«Η μελέτη δείχνει ότι, αφενός, η νηστεία μειώνει τον αριθμό των μονοκυττάρων που κυκλοφορούν, κάτι που θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς καλό, καθώς αυτά τα κύτταρα είναι σημαντικά συστατικά της φλεγμονής. Η νηστεία, επομένως, ρυθμίζει αυτή τη δεξαμενή με τρόπους που δεν είναι πάντα ωφέλιμοι για την ικανότητα του σώματος να ανταποκρίνεται σε μια πρόκληση όπως μια μόλυνση», εξήγησε ο Swirski.
