Το κλειδί για να ζήσει κάποιος καλά με το διαβήτη είναι να αποφευχθούν τα προβλήματα που προκύπτουν από την παρατεταμένη υπεργλυκαιμία ή από τα επεισόδια της υπογλυκαιμίας. Προκειμένου να γίνει αυτό τα άτομα με διαβήτη πρέπει να συμμορφωθούν σε ορισμένους συμπεριφορικούς κανόνες. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους σε καθημερινή βάση σε διάφορους τομείς: να βελτιώσουν την διατροφή τους, να μειώσουν το κάπνισμα, να αυξήσουν την αερόβια άσκηση, να μάθουν να διαχειρίζονται τα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης.
Συμπεριφορές που όλοι οι ασθενείς βαθειά μέσα τους ξέρουν ότι πρέπει να τις αλλάξουν αλλά δεν τους είναι εύκολο και χρειάζονται βοήθεια από έναν ειδικό γιατί πολύ απλά πολλές από αυτές τις συμπεριφορές είναι μια συνήθεια χρόνων που τους αποδίδει απόλαυση. Συνεπώς χρειάζονται ειδικές τεχνικές για να μπορέσει κάποιος να αλλάξει τις συμπεριφορές αυτές χωρίς να αισθάνεται μειονεκτικά, ψυχολογική δυσφορία ή το αίσθημα της διαφορετικότητας.
Ο ρόλος του ψυχολόγου υγείας είναι πολύτιμος σε αυτή την προσπάθεια αφού μπορεί να βοηθήσει στην τροποποίηση συμπεριφοράς του ασθενή. Ο ασθενής μετά από μερικές συνεδρίες θα είναι σε θέση να αλλάξει την συμπεριφορά που τον εμπόδιζε στο παρελθόν ώστε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του διαβήτη. Εκτός από την αλλαγή συμπεριφοράς μπορεί να προκύψουν συναισθηματικά και κοινωνικά προβλήματα στον ασθενή.
Ο διαβήτης θεωρείται συχνά ως ένα μεγάλο ψυχολογικό φορτίο που βαραίνει τη ζωή του ασθενή και χαλάει την ποιότητα της. Συναισθήματα όπως κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, ανησυχία και απογοήτευση για την ζωή είναι πολύ συχνά αιτήματα, για βοήθεια από τον ψυχολόγο υγείας στους διαβητικούς ασθενείς.
Ο συνδυασμός της ιατρικής, ψυχολογικής και διατροφικής υποστήριξης έχουν σαν βασικό στόχο την αντιµετώπιση του διαβήτη σφαιρικά, «νου και σώµα» µαζί, σαν δύο παράγοντες που αλληλεπιδρούν. Ο συνδυασμός της ιατρικής, ψυχολογικής και διατροφική υποστήριξης αποτελεί µία σύγχρονη Ιατρική υπηρεσία, η οποία εντάσσεται στο πεδίο της Συµπεριφορικής Ιατρικής, και θεωρείται η βασικότερη και η πιο σύγχρονη εξέλιξη στην ολιστική αντιμετώπιση του διαβήτη.
Ποιοι είναι οι στόχοι της ψυχολογικής υποστήριξης;
– Η αξιολόγηση διατροφικών ή ψυχολογικών παραγόντων που συµβάλλουν στην στην εξέλιξη του διαβήτη.
– Η εκπαίδευση και η πλήρης ενηµέρωση του θεραπευόµενου για τα αίτια αλλά και την αντιµετώπιση του διαβήτη.
– Η υποστήριξη του θεραπευόµενου ψυχολογικά στην συμμόρφωση της αγωγής, στην αλλάγη συμπεριφοράς για την διατροφή, το κάπνισμα, την άσκηση και γενικότερα του τρόπου ζωής του.
– Η αντιµετώπιση του θεραπευόµενου εξατοµικεύοντας την στις ψυχολογικές αντιδράσεις που μπορέι ο διαβήτης να έφερε στην ζωή του θεραπευόμενου: ψυχολογική αντιμετώπιση στην άρνηση, στην παθητικότητα γι αλλαγή, στην κατάθλιψη, στο άγχος, στην χαμηλή αυτοπεποίθηση, στην παχυσαρκία, στις διατροφικές διαταραχές αλλά και στα οικογενειακά και σεξουαλικά προβλήματα.
Πηγή: iatronet.gr
