Η ΝΤ ενδείκνυται για κεφαλαλγίες τάσεως, ημικρανίες, φλεγμονώδεις παθήσεις των ματιών, της μύτης και των αυτιών, παθήσεις των αμυγδαλών, των σιελογόνων αδένων και του λάρυγγα, αλλά και για κάποιες διαταραχές της καρδιάς, των πνευμόνων, του ουροποιητικού συστήματος, για γαστρεντερολογικές διαταραχές, πόνους της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων
Μία από τις τεχνικές ενεργοποίησης του συστήματος αυτοΐασης του οργανισμού είναι η Neural Therapy (NT). Πρόκειται για μια τεχνική που έχει τη βάση της στη συμβατική ιατρική και κυρίως στη λειτουργική ανατομία, τη φυσιολογία, τη νευροφυσιολογία και τη νευροανοσολογία.
Σκοπός της ΝΤ είναι να επαναφέρει σε κατάσταση ισορροπίας τα λειτουργικά συστήματα του οργανισμού που εμφανίζουν διαταραχές. Η ΝΤ δέχεται ότι κάθε υγιής οργανισμός έχει διαδικασίες που αποσκοπούν στην εύρυθμη λειτουργία των οργάνων και των συστημάτων του. Επίσης, έχει και ένα δυναμικό αυτοΐασης με το οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει μικρές διαταραχές. Οι πολλές και ταυτόχρονες μικρές διαταραχές που ενδέχεται να εμφανιστούν, ωστόσο, έχουν τη δυνατότητα να αποσυντονίσουν την ικανότητα αυτοΐασης του οργανισμού προκαλώντας κάποιο σύμπτωμα.
Η ΝΤ χρησιμοποιεί τοπικά αναισθητικά, κυρίως προκαΐνη και λιδοκαΐνη. Η θεραπευτική δράση της, ωστόσο, δεν συνδέεται με την ίδια την αναισθητική δράση των ουσιών αυτών. Οι θεραπευτές της ΝΤ υποστηρίζουν ότι η έγχυση τοπικού αναισθητικού σύμφωνα με τις αρχές της μεθόδου επηρεάζει ευνοϊκά τα συστήματα αυτορρύθμισης του οργανισμού. Αν, για παράδειγμα, το πρόβλημα οφείλεται σε μια ουλή, η έγχυση μικρής ποσότητας τοπικού αναισθητικού δημιουργεί τις προϋποθέσεις να επανέλθει εν μέρει ή ολικά η δυνατότητα αυτοΐασης εξαφανίζοντας τα συμπτώματα.
Ο ειδικευμένος στη ΝΤ γιατρός πρέπει να πάρει λεπτομερέστατο ιστορικό από τον ασθενή, ακριβώς όπως συμβαίνει και στην κλασική ιατρική. Ο ασθενής θα πρέπει να θυμηθεί και να αναφέρει ακόμα και οτιδήποτε θεωρεί ότι είναι ασήμαντο περιστατικό, αφού αυτό μπορεί τελικά να έχει μεγάλη σημασία.
Μετά και την αξιολόγηση όλων των εξετάσεων που έχουν γίνει (ακτινογραφίες, εργαστηριακές εξετάσεις κ.λπ.) ο γιατρός κάνει μια «υπόθεση εργασίας» και προχωρά σε μία ή περισσότερες εγχύσεις τοπικού αναισθητικού. Για τη διαδικασία αυτή χρησιμοποιούνται πολύ λεπτές βελόνες ώστε ο πόνος να είναι ελάχιστος. Στη συνέχεια ο ασθενής πρέπει να ξεκουραστεί γιατί είναι πολύ πιθανό, λόγω της κινητοποίησης του συστήματος αυτοΐασης, να εμφανίσει παροδική και ήπια ζάλη, η οποία υποχωρεί σύντομα. Είναι επίσης πιθανό να παρουσιαστεί, για μικρό χρονικό διάστημα, επιδείνωση των συμπτωμάτων, κάτι που δεν προκαλεί ανησυχία αλλά αξιολογείται ανάλογα από τον θεραπευτή.
Η διάρκεια της θεραπείας είναι ανάλογη της φύσης της διαταραχής και τις περισσότερες φορές απαιτείται κάποιος αριθμός επισκέψεων. Σε σπάνιες περιπτώσεις, όμως, μία και μοναδική επίσκεψη μπορεί να είναι αρκετή για την εξαφάνιση των συμπτωμάτων.
Ενας από τους κανόνες της ΝΤ είναι ότι αν δεν υπάρχουν μόνιμες ανατομικές αλλοιώσεις σε όργανα και ιστούς, τότε μπορεί να υπάρξει και μόνιμη εξαφάνιση των συμπτωμάτων.
Η ΝΤ ενδείκνυται για κεφαλαλγίες τάσεως, ημικρανίες, φλεγμονώδεις παθήσεις των ματιών, της μύτης και των αυτιών, παθήσεις των αμυγδαλών, των σιελογόνων αδένων και του λάρυγγα. Ενδείκνυται επίσης για κάποιες διαταραχές της καρδιάς, των πνευμόνων, του ουροποιητικού συστήματος, για γαστρεντερολογικές διαταραχές, πόνους της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων.
Πρέπει να επισημανθεί ότι η ΝΤ έχει όρια τα οποία ταυτίζονται με το δυναμικό αυτοΐασης κάθε οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι γενετικά νοσήματα, κακοήθεις όγκοι, ψυχώσεις ή άλλες ψυχικές διαταραχές, συστηματικά νοσήματα και γενικότερα οι μη αντιστρεπτές βλάβες δεν μπορούν να θεραπευτούν με τη ΝΤ. Σε αυτές τις περιπτώσεις η ΝΤ μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως παρηγορητική θεραπεία.
Ο ειδικευμένος στη ΝΤ γιατρός πρέπει να πάρει λεπτομερέστατο ιστορικό από τον ασθενή, ακριβώς όπως συμβαίνει και στην κλασική ιατρική.
